DPA-0483
Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ὁσιομάρτυρος Νικολάου τοῦ νέου, τοῦ ἐξ Ἀνατολῆς καὶ ἐν τοῖς Βουνένοις ἀσκήσαντος καὶ ἀθλήσαντος ἐν ἔτει 720. Παρὰ Ἀκακίου ἱερομονάχου τοῦ Διακρούσση πρῶτον μὲν συντεθεῖσα, ἢ μᾶλλον ἐρανισθεῖσα. Δεύτερον δὲ ὕφει ἑτέρῳ συντεθεῖσα καὶ διορθωθεῖσα παρὰ τοῦ ταπεινοῦ ἐν ἱερομονάχοις Ἰωσὴφ καὶ ἀρχιμανδρίτου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τοῦ ἐκ Φουρνᾶς τῶν Ἀγράφων, ἀξιώσει καὶ θερμῇ ἐπιμελείᾳ τοῦ τιμιωτάτου καὶ λογιωτάτου κυρίου Κωνσταντίνου, υἱοῦ τοῦ μακαρίτου Ἀλεξίου τοῦ ἐκ κώμης Κλειτσοῦ τῶν Ἀγράφων, ἐν ᾗ διατελεῖ πάνσεπτος καὶ ἱερὸς ναὸς αὐτοῦ τοῦ ὁσιομάρτυρος καὶ θαυματουργοῦ Νικολάου. (Ἐκδίδεται τὸ τρίτον ἀξιώσει καὶ θερμῇ ἐπιμελείᾳ) ὑπὸ Ἰωάννου Δημητροπούλου ἐκ χωρίου Κλειτσοῦ τῶν Ἀγράφων τῆς ἐπαρχίας Εὐρυτανίας. Ἐγκρίσει καὶ ἀδείᾳ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ἀθήνησιν, τυπογραφεῖον Ἀλεξάνδρου Γκαρπολᾶ (ὁδὸς Θεάτρου ἀριθ. 4.). 1845.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 211, 4. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 4107. Γ. Χρυσοστόμου, «Βιβλιογραφία εἰς ἀκολουθίας νεομαρτύρων», Πρακτικὰ Θεολογικοῦ Συνεδρίου εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τῶν Νεομαρτύρων (17-19 Νοεμβρίου 1986), Θεσσαλονίκη 1988, σ. 582. Δ. Σοφιανός, Ἅγιος Νικόλαος ὁ ἐν Βουναίνῃ: ἀνέκδοτα ἁγιολογικὰ κείμενα, ἱστορικαὶ εἰδήσεις περὶ τῆς μεσαιωνικῆς Θεσσαλίας (Ι΄ αἰών), Διδακτορικὴ Διατριβή, [Βιβλιοθήκη Σοφίας Ν. Σαριπόλου 22], ἐν Ἀθήναις 1972, σ. 58. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 254-255.
Νικόλαος ο εν Βουναίνη
Αθήνα
1845
σ. 4: Στίχοι στὸν ἅγιο (στ. 5). Ἀρχ.: Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁσιομάρτυς μάκαρ. Ἀκρ.: Ἰωσήφ. Ποιητής: Ἰωσὴφ ὁ ἐκ Φουρνᾶ∙ σ. 5: Στίχοι στὸ συγγραφέα (στ. 8). Ἀρχ.: Ναί, μάρτυς πέλων τοῦ Θεοῦ τῶν ἁπάντων. Ἀκρ.: Νικόλαος. Ποιητής: Ἰωσὴφ ὁ ἐκ Φουρνᾶ∙ σ. 3-20: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 11-18: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀμέτοχον ὄντα με σοφίας πάσης καὶ χάριτος. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 21-29: Ὁ Bίος τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ ἐν Βουνένοις. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ περιφανὴς καὶ ἀήττητος τοῦ Χριστοῦ στρατιώτης νέος Νικόλαος κατήγετο ἀπὸ τὸ μέρος τῆς Ἀνατολῆς∙ σ. 30-34: Ὁ Bίος τῆς ἁγίας Παρασκευῆς. Ἀρχ.: Αὕτη ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἀντωνίνου ἐκ κώμης τινὸς ἐν ὁρίοις τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης (ABibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1420s).