DPA-0065
Ἀκολουθία καὶ Bίος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀχιλλίου ἀρχιεπισκόπου Λαρίσσης τοῦ θαυματουργοῦ. Νῦν τὸ δεύτερον τύποις ἐκδοθεῖσα, καὶ μετ’ ἐπιμελείας ὅτι πλείστης διορθωθεῖσα ὑπὸ Γεωργίου Μακρῆ. Ἐν Λαρίσσῃ παρὰ τῷ ἐκδότῃ Γεωργίῳ Μακρῇ 1896.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 1, 3. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1896.23. Δ. Σοφιανός, «Ὁ ἅγιος Ἀχίλλιος Λαρίσης. Ὁ ἀρχικὸς ἀνέκδοτος βίος (Θ΄ αἰ.) καὶ ἡ μεταγενέστερη διασκευή του (ΙΓ΄ αἰ.) - Ἀνέκδοτα ὑμνογραφικὰ κείμενα (Ἰωσὴφ Ὑμνογράφου, Μανουὴλ Κορινθίου, Ἀναστασίου Γορδίου)», Μεσαιωνικὰ καὶ Νέα Ἑλληνικὰ 3 (1990), σ.119. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 34-35.
Αχίλλιος αρχιεπίσκοπος Λαρίσσης
Λάρισα
1896
σ. 3-39: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 12-36: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Πανηγύρεως ἡμέρα εὐφρανθῶμεν, λαοί. Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα. Ποιητής: Ἀντώνιος ἀρχιεπίσκοπος Λαρίσσης∙ σ. 13-37: Ὁ Β΄ κανόνας . Ἀκρ.: Ἀχιλλίου με ταῖς λιταῖς, σῶτερ, σκέπε. Ἰωσήφ. Ἀρχ.: Ἀνατολῆς τῶν ἀρετῶν γενόμενος ἥλιος ἄδυτος. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 19-33: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ παμμακάριστος καὶ ἐν θαύμασι περιβόητος.