DPA-0407
Γεωργίου Π. Κρέμου, Φωκικά. Προσκυνητάριον τῆς ἐν τῇ Φωκίδι Μονῆς τοῦ ὁσίου Λουκᾶ τοὐπίκλην Στειριώτου. Τόμος πρῶτος ἐν ᾧ ἡ ᾀσματικὴ ἀκολουθία καὶ ὁ Bίος αὐτοῦ. Ἐν Ἀθήναις, ἐκ τοῦ τυπογραφείου τῆς Ἐφημερίδος τῶν Συζητήσεων, 12 – ὁδὸς Μουσῶν – 12. 1874.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 131, 2. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1874.109. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 214-215.
Λουκάς ο εν Στειρίω της Ελλάδος
Αθήνα
1874
σ. 1-132 : Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 3-70: Ἡ Α΄ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Λουκᾶ (7 Φεβρουαρίου)∙ σ. 16-67: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Λαμπτῆρα Χριστός σε φωτοειδῆ φωτὸς ἀπορρήτου. Ἀκρ.: Λουκᾶν γεραίρω τῶν μοναστῶν τὸ κλέος. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 17-68: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Λόγον μοι δίδου, θεόπτα, παρεστηκώς. Ἀκρ.: Λουκᾶν ἐπαινῶ τὸ κλέος τῆς Ἑλλάδος. Ἀμήν. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 25-62: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Οὗ χρόνος ἦν ἀληθῶς ὁ τοῦ καλοῦ βίου (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 994)∙ σ. 62: Τὸ συναξάριο τοῦ ὁσίου Παρθενίου ἐπισκόπου Λαμψάκου. Ἀρχ.: Οὗτος ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου∙ σ. 63: Τὸ συναξάριο τῶν ἁγίων χιλίων μαρτύρων καὶ τριῶν οἰκετῶν, τῶν τεσσάρων προτικτόρων, τῶν ἐν Νικομηδείᾳ μαρτυρησάντων. Ἀρχ.: Οὗτοι οἰκέται ὑπῆρχον τῶν τεσσάρων προτικτόρων∙ σ. 71-111: Ἡ Β΄ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Λουκᾶ (3 Μαΐου)∙ σ. 73-77: Ὁ κανόνας στὸ ἀπόδειπνο. Ἀρχ.: Ὑπὲρ ἡμῶν καθικετεύοντα πρόσδεξαι. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 95-107: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Κοσμηθεὶς ἀρετῶν τῇ ἀγλαΐᾳ, μάκαρ. Ἀκρ.: Καὶ νῦν δέ, Λουκᾶ, σὴν μετάθεσιν σέβω. Ἦχ. β΄. Τὴν Μωσέως ᾠδὴν∙ σ. 96-108: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Λελαμπρυσμένος τῷ κάλλει τῶν ἀρετῶν. Ἀκρ.: Λουκᾶν γεραίρω τῶν μοναστῶν τὸ κλέος. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 103: Τὸ συναξάριο τῶν μαρτύρων Τιμοθέου καὶ Μαύρας. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ἅγιος Τιμόθεος ἐν τῷ σχήματι ὢν τῶν κληρικῶν (ABibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1849d)∙ σ. 104: Τὸ συναξάριο τῶν ἁγίων μαρτύρων Διοδώρου καὶ Ῥοδοπιανοῦ διακόνου. Ἀρχ.: Οὗτοι ἦσαν κατὰ τοὺς χρόνους Διοκλητιανοῦ∙ σ. 113-117: Ὁ Α΄ παρακλητικὸς κανόνας . Ἀρχ.: Μονάσας καὶ τὸν σταυρὸν ἐπ’ ὤμων σου ἀναλαβόμενος. Ἀκρ.: Μέλπω γεραίρων τὸν νέον Λουκᾶν. Πέτρος. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. Ποιητής: Πέτρος∙ σ. 117-121: Ὁ Β΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Τῇ ἀπροσίτῳ τριάδι παρεστηκώς, ὅσιε. Ἀκρ.: <Τῇ φωσφόρῳ γέγηθα σῇ μνήμῃ. Εὐθυμίου (στὰ θεοτοκία)>. Ἦχ. δ΄. Τῷ ὁδηγήσαντι πάλαι. Ποιητής: Εὐθύμιος∙ σ. 122-126: Κανόνας στὸν ὅσιο Λουκᾶ . Ἀρχ.: Ἄνθος ῥίζης εὐκλεοῦς ἀναβλαστήσας. Ἀκρ.: <Αἶνον φέρω σοι πατρὶ τῷ σεβασμίῳ. Εὐθυμίου (στὰ θεοτοκία)>. Ἦχ. πλ. β΄. Βοηθὸς καὶ σκεπαστής. Ποιητής: <Εὐθύμιος>∙ σ. 126-130: Κανόνας στὸν ὅσιο Λουκᾶ. Ἀρχ.: Μετὰ ἀγγέλων παρεστώς, ἀοίδιμε. Ἀκρ.: Μέλη προσῆξα τῷ νέῳ Λουκᾷ νέα. Γρηγορίς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Γρηγορίς∙ σ. 131: Ἐγκώμια πρὸς τὸ ἅγιον μῦρον ψαλλόμενα εἰς τὰς ἀγρυπνίας τοῦ ἁγίου Λουκᾶ ἔμπροσθεν τοῦ τάφου αὐτοῦ. Ἀρχ.: Δεῦτε νῦν προθύμως προσφέρωμεν τοὺς ὕμνους∙ σ. 132: Ἐγκώμια τοῦ ὁσίου ψαλλόμενα εἰς τὰς παρακλήσεις καὶ τὴν μνήμην αὐτοῦ. Ἀρχ.: Ὅλος ἐκ νεότητος, ὅσιε, γέγονας κυρίῳ∙ σ. 131-178: Ὁ Βίος. Ἀρχ.: Δὲν ἦτο ἀληθῶς ὁ χρόνος ὁ αἴτιος τοῦ καλοῦ βίου (παράφραση τοῦ Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 994).