DPA-0562
<Οὐρανοῦ κρίσις, ἤτοι θαῦμα φρικτὸν καὶ ἐξέσιον τοῦ θαυματουργικωτάτου θείου Σπυρίδωνος, δι’ οὗ τὰς βουλὰς τῶν παρανόμων παπιστῶν ἐματαίωσε μὴ συγχωρήσας αὐτοῖς νὰ ἐγείρουν ἀλτάριον, ἤτοι θυσιαστήριον, μέσα εἰς τὸν ἐν τῇ Κερκύρᾳ ἅγιόν του ναόν. Συντεθὲν μετὰ καὶ ἱερᾶς καὶ ἐπινικείου ἀκολουθίας εἰς αὐτὸ παρὰ ζηλωτοῦ τινος ἀδελφοῦ. Σὺν τούτῃ δὲ καὶ ὁ θεοφεγγὺς Bίος τοῦ ἱεροῦ Κλήμεντος τοῦ βουλγαροκήρυκος καὶ ὁμολογητοῦ ἐκδίδοται, ἑτέρα κρίσις οὐρανοῦ, καὶ οὗτος ὢν κατὰ τῶν καινοτόμων παπιστῶν, συντεθεὶς μὲν ἑλληνιστὶ ὑπὸ τοῦ ἐν ἁγίοις Θεοφυλάκτου ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας, μετενεχθεὶς δὲ παρ’ ἡμῶν εἰς τὴν κοινὴν ἡμῶν διάλεκτον, χάριν τῶν ἁπλουστέρων λαῶν, διὰ τὴν ἐξ αὐτοῦ ἐλπιζομένην κοινὴν ὠφέλειαν Ὧν ἕνεκα νῦν δεύτερον πλήρης ἐκδίδοται, ἅτε κολοβοθεὶς τὰ καίρια παρά τινος ὁ πρότερον ἐν Βενετίᾳ τυπωθείς. Ἐκδίδονται δὲ καὶ τὰ δύω εἰς ἓν τεῦχος διὰ δαπάνης τινῶν φιλαδέλφων Χιοπολιτῶν. Ἔκδοσις δευτέρα ἀμετάβλητος δαπάνῃ Σπυρίδωνος Χαλιώτη. (Αὕτη ἡ ἀκολουθία γίνεται τὴν πρώτην Κυριακὴν τοῦ Νοεμβρίου). Ἐν Ἀθήναις, ἐκ τῆς τυπογραφίας Νικολάου Ἀγγελίδου, κατὰ τὴν ὁδὸν Ἑρμοῦ παρὰ τῇ Καπνικαρέᾳ. 1850.>
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 263, 22. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 5256. Α. Τσίτσας, «Ὑμνογραφικὰ καὶ βιογραφικὰ τοῦ ἱεροῦ Σπυρίδωνος», Σπυρίδων ὁ Τριμυθοῦντος, πατὴρ καὶ προστάτης Κερκύρας. Τόμος ἀναμνηστικὸς ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῆς 17ης ἑκατονταετηρίδος ἀπὸ τῆς γεννήσεως Αὐτοῦ 270-1970, Ἀθῆναι 1970, σ. 142-143. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 298-299.
Σπυρίδων επίσκοπος Τριμυθούντος
Αθήνα
1850
σ. 7-30: Οὐρανοῦ κρίσις ἤγουν θαῦμα φρικτὸν τοῦ θαυματουργικωτάτου Σπυρίδωνος, διὰ τοῦ ὁποίου ἐματαίωσε τὰς βουλὰς τῶν παρανόμων παπιστῶν, μὴ συγχωρήσας αὐτοῖς νὰ κτίσωσιν ἀλτάριον μέσα εἰς τὸν ἐν Κερκύρᾳ ἅγιόν του ναόν. Ἀρχ.: Ἀγαθὸν τὸ εὐλογεῖν τὸν Θεὸν καὶ ὑψοῦν τὸ ὄνομα∙ σ. 31-49: Ἡ ἀκολουθία ὑμνητήριος, ἥτις ὀφείλει ψάλλεσθαι ὑπὸ τῶν ὀρθοδόξων, κατὰ τὴν δωδεκάτην τοῦ Νοεμβρίου μηνός, διὰ τὴν ἐν αὐτῇ γενομένην φρικτὴν θαυματουργίαν ὑπὸ τοῦ θείου Σπυρίδωνος, διὰ πυρὸς καὶ ὀλέθρου μεγίστου τοὺς παπιστὰς κωλύσαντος, τοῦ οἰκοδομῆσαι ἐν τῷ σεβασμίῳ αὐτοῦ ναῷ ἀλτάριον, ἤτοι θυσιαστήριον, ὡς ἠβουλήθησαν∙ σ. 40-47: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνοῦμεν τὴν θεϊκήν σου, δέσποτα, δεόντως πρόνοιαν. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 41-48: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Λαμπρῶς ἑορτάσωμεν σήμερον πάντες. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 50-54: Διήγησις ἔργου παραδόξου καὶ πανθαυμάστου. Ἀρχ.: Ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Σουλτὰν Μουσταφᾶ∙ σ. 56-63: Προλογικὴ ἐπιστολή. Ἀρχ.: Εὐκολοκατάληπτος εἶναι, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, εἰς τοὺς ἀναγινώσκοντας∙ σ. 64: Ἐπίγραμμα εἰς τὴν ἱερὰν μονὴν τοῦ Προδρόμου τὴν ἔχουσαν τὴν ἁγίαν κάραν τοῦ ἱεροῦ Κλήμεντος (στ. 4). Ἀρχ.: Ἧ Προδρόμου τέμενος τοῦ Κλήμεντος θεολήπτου∙ σ. 64: <Ἀθανασίου τοῦ Παρίου>, Εἰς τὴν περιφανῆ Θεσσαλονίκην, τὴν ἐνεγκοῦσαν τοὺς θεοφόρους καὶ ἰσαποστόλους κήρυκας τῆς Βουλγαρίας, Κύριλλον καὶ Μεθόδιον, στίχοι πολιτικοί (στ. 7). Ἀρχ.: Ὀλβιωτάτη πάλαι σύ, πόλις Θεσσαλονίκη. Ἀκρ.: <Ὁ Πάριος>. σ. 65-103: Bίος τοῦ ἁγίου Κλήμεντος Ἀχριδῶν καὶ πάσης Βουλγαρίας τοῦ ὁμολογητοῦ. Ἀρχ.: Δὲν ἔκρινεν οὖτε κρίνει ποτὲ δίκαιον οὔτε ὠφέλιμον ἡ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ (παράφραση).