DPA-0152
Ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Διονυσίου ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης τοῦ Ζακυνθίου. Ψαλλομένη τῇ ιζ΄ τοῦ Δεκεμβρίου μηνός. Συντεθεῖσα παρὰ Γεωργίου Συπάνδρου Ζακυνθίου τοῦ ἐλαχίστου ἐν ἱεροδιακόνοις καὶ ἀφιερωθεῖσα τῇ ἐκλαμπροτάτῃ καὶ περιβλέπτῳ κοινότητι καὶ πολιτείᾳ Ζακύνθου. Ἑνετίῃσι. ᾳψλη΄. Παρὰ Νικολάῳ τῷ Σάρῳ. 1738. Con licenza de’ superiori.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 63, 1. Γ. Λαδᾶς – Α. Χατζηδῆμος, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία. Συμβολὴ στὸ δέκατο ὄγδοο αἰῶνα, [Προσθῆκες, διορθώσεις καὶ συμπληρώσεις στὴν Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία τῶν Émile Legrand, Louis Petit καὶ Hubert Pernot], Ἀθήνα 1964 ἀρ. 25. Κ. Μανάφης – Δ. Καλαμάκης – Δ. Μούσουρας, «Χειρόγραφος παράδοσις, ἐκδόσεις καὶ φιλολογικαὶ παρατηρήσεις εἰς τὰς ἀκολουθίας καὶ τὸν βίον τοῦ ἁγίου Διονυσίου, ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης τοῦ ἐκ Ζακύνθου», Ἀνάτυπο ἀπὸ τὰ Πρακτικὰ τοῦ Διεθνοῦς Συνεδρίου «Ἅγιοι καὶ ἐκκλησιαστικὲς προσωπικότητες στὴ Ζάκυνθο» (Ζάκυνθος 6-9 Νοεμβρίου 1997), τ. Β΄, Ἀθῆναι 1999 σ. 118-9. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 83-84.
Διονύσιος αρχιεπίσκοπος Αιγίνης
Βενετία
1738
σ. 9-40: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 15-38: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Γεωργὸς καθάπερ νουνεχὴς θείαις γεωργήσας σου. Ἀκρ.: Γεωργίου ἱεροδιακόνου τοῦ Συπάνδρου. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ. Ποιητής: Γεώργιος Σύπανδρος ἱεροδιάκονος∙ σ. 15-39: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἁγνὸν ψυχήν με συντήρησον, παμμάκαρ Διονύσιε. Ἀκρ.: Αἰσχροῦ βίου με σῶσον τῇ σῇ πρεσβείᾳ. Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται. Ποιητής: Γεώργιος Σύπανδρος ἱεροδιάκονος∙ σ. 19-37: Ὁ Βίος. Ἀρχ.: Ἀξιοδάκρυτος εἶναι ἡ πλάνη, εἰς τὴν ὁποίαν πλανᾶται ὁ δυστυχής.
DPA-0282
Ὑμνολογίδιον περιέχον τὴν ἀκολουθίαν τοῦ ὑπερφυοῦς, καὶ φρικτοῦ θαύματος γεγονότος διὰ τῆς ἁγίας, καὶ σεβασμίου εἰκόνος τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Κασσιοπίας ἐπὶ τῷ ἀδίκως τυφλωθέντι Στεφάνῳ, καὶ παραδόξως ὀμματωθέντι. Ἔτι δὲ τὴν ἀκολουθίαν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου καὶ πανευφήμου Μαρίνου τοῦ μάρτυρος. Καὶ τῶν ἁγίων μαρτύρων, καὶ καλλινίκων παρθένων Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης μετὰ τῆς μητρὸς αὐτῶν Σοφίας. Καὶ ἐν τῷ τέλει μεγαλυνάριά τινα μερικῶν ἁγίων. Συντεθὲν παρὰ Νικολάου Τριανταφύλλου τοῦ Κερκυραίου, καὶ διὰ δαπάνης αὐτοῦ τοῖς τύποις ἐκδοθέν. Τῷ παναγιωτάτῳ, σοφωτάτῳ τε, καὶ θεοσεβεστάτῳ τε κυρίῳ ἡμῶν Ἱερεμίᾳ ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ῥώμης, καὶ οἰκουμενικῷ πατριάρχῃ, ταπεινῶς ἀφιερωθέν. Ἑνετίῃσιν, ᾳψκδ΄. Παρὰ Νικολάῳ τῷ Σάρῳ. Con licenza de’ superiori, e privilegio.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, XXXIX. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 163. Παναγιώτα Τζιβάρα, «Τὸ «Ὑμνολογίδιον» τοῦ Νικολάου Τριαντάφυλλου (1724). Ἡ ἱστορία μιᾶς ἔκδοσης», Πρακτικὰ ΚΓ΄ Πανελληνίου Ἱστορικοῦ Συνεδρίου (24, 25, 26 Μαΐου 2002), Θεσσαλονίκη 2003 σ. 137-152. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 152.
Θεοτόκος Κασσιοπία
Βενετία
1724
σ. 7-27: Ἡ ἀκολουθία. Ποιητής: Νικόλαος Τριαντάφυλλος∙ σ. 10-25: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν τυφλωθεῖσαν ἀφεγγεῖ ζοφόεντι. Ἀκρ.: Τυφλῷ δέδωκε φῶτα ἡ μήτηρ φάους. Νικολάου. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Νικόλαος Τριαντάφυλλος∙ σ. 14-23: Ἡ ἱστορία τοῦ θαύματος σὲ στίχους (στ. 252). Ἀρχ.: Σίμωνος ἀρχεύοντος ἐκ τῶν Λειόνων∙ σ. 28-33: Ἡ ἱστορία τοῦ θαύματος σὲ ἁπλὴ φράση. Ἀρχ.: Ἡγεμονεύοντας εἰς τὴν Κερκύραν Σίμων Λειόνος Μπάϊλος∙ σ. 34-45: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Μαρίνου∙ σ. 38-44: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἐν βυθῷ πολλῶν ἁμαρτιῶν καταποντιζόμενον. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ∙ σ. 41-42: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ἦν ἐπὶ Καρίνου τοῦ βασιλέως∙ σ. 46-50: Ἡ ἀκολουθία τῶν ἁγίων μαρτύρων Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης, καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Σοφίας (χωρὶς κανόνα καὶ συναξάριο).
DPA-0467
Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Νικάνορος τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ ἐν τῷ τοῦ Καλλιστράτου ὄρει ἀσκήσαντος. Ἥτις ψάλλεται ἐν τῇ ζ΄ τοῦ Αὐγούστου μηνός. Τανῦν πρῶτον τύποις ἐκδοθεῖσα δι’ ἐξόδων καὶ δαπάνης τοῦ τιμιωτάτου καὶ χρησιμωτάτου ἐν πραγματευταῖς ἀρίστου, κυρίου κυρίου Δήμου Ἰωάννου Τολιόπουλου, τοῦ ἐκ τῆς χώρας Κάλιανης. Παρ’ οὗ καὶ διὰ ψυχικὴν αὐτοῦ σωτηρίαν καὶ μνημόσυνον αἰώνιον τῶν αὐτοῦ γονέων ἀφιερώθη τῇ σεβασμίᾳ μονῇ τοῦ ἁγίου τῇ ἐπωνομαζομένῃ Ζάβορδα (ἥτις εὑρίσκεται ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τοῦ Γρεβενῶν), ἵνα παρέχωσιν αὐτὴν δωρεὰν οἱ ἐν αὐτῇ ἀσκούμενοι πατέρες τοῖς μετ’ εὐλαβείας καὶ πόθου ἐπικαλούμενοι τὸν ἅγιον. Ἐνετίῃσιν, 1774 ᾳψοδ́. Παρὰ Νικολάῳ τῷ Σάρῳ. Con licenza de’ superiori.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 205, 1. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 804. A. Γλαβίνας, Ὁ ὅσιος Νικάνορας, ἕνας Θεσσαλονικέας ἱδρυτὴς μονῆς (+ 7 Αὐγούστου 1549), σ. 49-51. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 246.
Νικάνωρ ο θαυματουργός
Βενετία
1774
σ. 3-39: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 12-37: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὰ χείλη τὰ βέβηλα καὶ ῥυπαρά μου ἀνάπτυξον. Ἀκρ.: Τὴν σὴν γεραίρω, Νικάνορ, μνήμην, πάτερ. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 16-35: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Συνήθειαν ἔχουσιν οἱ πολεμικοὶ καὶ ἔμπειροι στρατιῶται
DPA-0556
Ἡ θεία καὶ ἱερὰ ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, πατρὸς καὶ προστάτου Κερκύρας. Νεωστὶ μετὰ τῆς προσθήκης τῶν ἐγκωμίων τῶν ψαλλομένων ἐν ταῖς ἀγρυπνίαις τῆς αὐτοῦ πανηγύρεως. Ἐπιμελείᾳ καὶ ἀναλώμασι τοῦ ταπεινοῦ Πέτρου Κασιμάτη, ἰατροσοφιστοῦ Κερκυραίου. Δι’ αἰτήσεως πολλῶν εὐσεβῶν, χάριν εὐλαβείας μετατυπωθεῖσα, καὶ τῷ ἐκλαμπροτάτῳ καὶ παναιδεσιμωτάτῳ μεγίστῳ πρωτοπαπᾷ, τῇ τε ἐκλαμπροτάτῃ καὶ πανευγενεστάτῃ συγκλίτῳ καὶ πολιτείᾳ τῆς αὐτῆς θεοφρουρήτου Κερκύρας αἰσίως, καὶ εἰλικρινῶς ἀφιερωθεῖσα. Ἑνετίης<ι. ᾳψιζ΄. > Παρὰ Νικολάῳ τ<ῷ Σάρῳ. Con licenza de’ superiori, e privilegio.>
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 256, 3. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 110. Α. Τσίτσας, «Ὑμνογραφικὰ καὶ βιογραφικὰ τοῦ ἱεροῦ Σπυρίδωνος», Σπυρίδων ὁ Τριμυθοῦντος, πατὴρ καὶ προστάτης Κερκύρας. Τόμος ἀναμνηστικὸς ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῆς 17ης ἑκατονταετηρίδος ἀπὸ τῆς γεννήσεως Αὐτοῦ 270-1970, Ἀθῆναι 1970, ἀρ. Γ΄ (σ. 148-149). Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 294-296.
Σπυρίδων επίσκοπος Τριμυθούντος
Βενετία
1717
σ. 6: Ἐπίγραμμα (στ. 8). Ἀρχ.: Καὶ πόσῳ, οὐρανόφρων, πλουτίζων θαύμασι κόσμον∙ σ. 9-58: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 24-52: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Ἄυλος πάλαι κλῖμαξ καὶ ξένως χερσωθεῖσα. Ἀκρ.: ᾌδω τὸν αἶνον τῇ φερεσβίῳ κόρῃ. Ἦχ. β΄. Ἄτριπτον ἀσυνήθη∙ σ. 25-53: Ὁ Α΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Τὴν πρᾳέων γῆν καταλαβών, πάτερ. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ∙ σ. 26-54: Ὁ Β΄ κανόνας τοῦ ἁγίου . Ἀρχ.: Χριστὸς ποιμένα σε, ὅσιε, γαστρὸς ἐκ μητρικῆς. Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται∙ σ. 40-46: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν καὶ θαυματουργός Σπυρίδων ἤκμασε∙ σ. 59-67: Τὰ ἐγκώμια. Ἀρχ.: Ἄπνους οὐχ ὑπάρχεις, ὁ χερσὶ τοῦ Θεοῦ. Ἀκρ.: αβγ … χψω (καὶ στὶς τρεῖς στάσεις)∙ σ. 69-78 (λείπει ἡ τελευταία σελίδα): Ὑπόμνημα τοῦ θαύματος τῆς Θεοτόκου Κασσιοπίας. Ἀρχ.: Μέγας Κύριος καὶ αἰνετὸς σφόδρα καὶ τῆς μεγαλωσύνης (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1075c).
DPA-0558
Ἡ θεία καὶ ἱερὰ ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, πατρὸς καὶ προστάτου Κερκύρας. Νεωστὶ μετατυπωθεῖσα μετὰ τῆς προσθήκης τῶν ἐγκωμίων τῶν ψαλλομένων ἐν ταῖς ἀγρυπνίαις τῆς αὐτοῦ πανηγύρεως. Ἐν τῷ τέλει προσετέθη καὶ ἡ ἀκολουθία τοῦ γεγονότος ὑπερφυοῦς θαύματος ἐν Κερκύρᾳ κατὰ τῶν Ἀγαρηνῶν ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ θαυματουργοῦ, προστάτου καὶ ἀντιλήπτορος. Ἑνετίῃσι, ᾳψοε΄. Παρὰ Νικολάῳ τῷ Σάρῳ. 1775. Con licenza de’ superiori, e privilegio.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 259, 13. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 829. Α. Τσίτσας, «Ὑμνογραφικὰ καὶ βιογραφικὰ τοῦ ἱεροῦ Σπυρίδωνος», Σπυρίδων ὁ Τριμυθοῦντος, πατὴρ καὶ προστάτης Κερκύρας. Τόμος ἀναμνηστικὸς ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῆς 17ης ἑκατονταετηρίδος ἀπὸ τῆς γεννήσεως Αὐτοῦ 270-1970, Ἀθῆναι 1970, ἀρ. Η΄ (σ. 152). Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 297.
Σπυρίδων επίσκοπος Τριμυθούντος
Βενετία
1775
Ανατύπωση της έκδοσης του 1764.
DPA-0559
Ἡ θεία καὶ ἱερὰ ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, πατρὸς καὶ προστάτου Κερκύρας. Νεωστὶ μετατυπωθεῖσα μετὰ τῆς προσθήκης τῶν ἐγκωμίων τῶν ψαλλομένων ἐν ταῖς ἀγρυπνίαις τῆς αὐτοῦ πανηγύρεως. Ἐν τῷ τέλει προσετέθη καὶ ἡ ἀκολουθία τοῦ γεγονότος ὑπερφυοῦς θαύματος ἐν Κερκύρᾳ κατὰ τῶν Ἀγαρηνῶν ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ θαυματουργοῦ, προστάτου καὶ ἀντιλήπτορος. 1778. Ἑνετίῃσι, ᾳψοη΄. Παρὰ Νικολάῳ τῷ Σάρῳ. Con licenza de’ superiori, e privilegio.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 259, 14. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 917. Α. Τσίτσας, «Ὑμνογραφικὰ καὶ βιογραφικὰ τοῦ ἱεροῦ Σπυρίδωνος», Σπυρίδων ὁ Τριμυθοῦντος, πατὴρ καὶ προστάτης Κερκύρας. Τόμος ἀναμνηστικὸς ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῆς 17ης ἑκατονταετηρίδος ἀπὸ τῆς γεννήσεως Αὐτοῦ 270-1970, Ἀθῆναι 1970, ἀρ. Θ΄ (σ. 152). Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 297.
Σπυρίδων επίσκοπος Τριμυθούντος
Βενετία
1778
Ανατύπωση της έκδοσης του 1764.
DPA-0673
Ἀκολουθία τοῦ ἐξοδιαστικοῦ τῶν ἱερέων ἥπερ ἔκπαλαι χρῶνται αἱ τῆς Κερκύρας Ἐκκλησίαι, τὰ νῦν τυπωθεῖσα διὰ δαπάνης Ἰωάννου Βαπτιστοῦ ἱεσέως τοῦ Κιγάλα Ἄρχοντος Μοναστηρίων, καὶ Πρωτοψάλτου. Τῷ παναιδεσιμωτάτῳ, καὶ σεβασμιωτάτῳ Κυρίῳ Κυρίῳ Χριστοδούλῳ τῷ Βούλγαρι. Μεγίστῳ Πρωτοπαπᾷ, καὶ προέδρῳ Κερκύρας. Ταπεινῶς ἀφιερωθεῖσα. Παρὰ δὲ Γεωργίου Ἱεροδιακόνου τοῦ Μαϊώτου ἐπιμελῶς διορθωθεῖσα. Ἑνετίησιν. 1691. Παρὰ Νικολάῳ τῷ Σάρῳ. ,αχϟα΄.
É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-septième siècle, t. ΙΙI, Paris 1895, αρ. 641.
Βενετία
1691
σ. 1-40: Ἡ Ἀκολουθία.