DPA-0472
Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Νικήτα. Ρανισθεῖσα ὑπὸ τοῦ ἀοιδίμου πατρὸς ἡμῶν Δημητρίου Γεωργίου Πρωσινοῦ, ἱερέως καὶ Μιχαὴλ Ἐμμ. Πάσσαρη, ἀποβιώσαντος ἐν Κοτσάνοις τὴν 4 Ὀκτωβρίου 1918. Νῦν δὲ ὑπὸ τοῦ αἰδεσιμωτάτου Γεωργίου Α. Βουτέρη, ἱερέως καὶ ἐφημερίου τοῦ ναοῦ Ὁσίου Μελετίου καὶ Δημητρ. Ἀναγνώστου Πάσσαρη, ἱεροψάλτου τοῦ ἐν Ἀμοργῷ Βροῦτσι Ἀρκεσίνης ναοῦ Ἁγίου Ὀνουφρίου. Ἐν Ἀθήναις, τύποις: Α. Φραντζεσκάκη καὶ Α. Καϊτατζῆ, ὁδὸς Σατωβριάνδου 4. 1926.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 297-8. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 248-250.
Νικήτας μεγαλομάρτυς
Αθήνα
1926
σ. 2-32: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 13-27: Ὁ κανόνας τοῦ Σταυροῦ. Ἀρχ.: Τὸν τύπον πάλαι Μωσῆς τοῦ ἀχράντου. Ἀκρ.: <Σταυρῷ πεποιθὼς ὕμνον ἐξερεύγομαι>. Ἦχ. πλ. δ΄. Σταυρὸν χαράξας. Ποιητής: <Κοσμᾶς Μελωδός>∙ σ. 14-28: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Νεκρώσας τὸ τῆς σαρκός σου φρόνημα. Ἀκρ.: Νίκης σε μέλπω τὸν φερώνυμον πρόμον. Ἦχ. πλ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. Ποιητής: Θεοφάνης∙ σ. 32-34: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ἐβλάστησεν ἀπὸ τὸ λαμπρότατον γένος τῶν Γότθων.