DPA-0453
Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Νείλου τοῦ νέου μυροβλύτου καὶ θαυματουργοῦ, τοῦ καταγομένου ἐκ κωμοπόλεως τῆς Πελοποννήσου τοῦ Ἁγίου Πέτρου τῆς Κυνουρίας καὶ ἀσκήσαντος ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει. Ψαλλομένη τῇ ἑβδόμῃ Μαΐου καθ’ ἣν εὑρέθησαν τὰ ἅγια αὐτοῦ λείψανα. Ἥτις ἐγράφη μὲν μετ’ ἐπιμελείας τῇ δαπάνῃ τοῦ πανοσιωτάτου ἐν ἱερομονάχοις κυρίου Προκοπίου Ἁγιοπετρίτου (συμπατριώτου τοῦ Ἁγίου), τοῦ ἐκ τῆς Ἱερᾶς βασιλικῆς καὶ πατριαρχικῆς Μονῆς τοῦ Φιλοθέου, κειμένης ἐν τῷ ἁγιωνύμῳ ὄρει τοῦ Ἄθωνος καὶ ἀφιερώθη εἰς τὴν κωμόπολιν «Ἅγιος Πέτρος» ἡ ἀκολουθία μὲ τὴν βιογραφίαν του ὁμοῦ καὶ ἄλλαι δύο ψυχωφελεῖς διηγήσεις, καὶ ἡ ἱερὰ εἰκὼν τοῦ ἁγίου. Ἀντεγράφη δ’ ἐκ τοῦ ἀφιερωθέντος πρωτοτύπου αὕτη καθὼς καὶ αἱ ἄλλαι δύο ψυχωφελεῖς διηγήσεις καὶ ἐξεδόθη ἤδη ἐπεξεργασθεῖσα καὶ βελτιωθεῖσα, τῇ ἐπιμελείᾳ καὶ δαπάνῃ Στυλιανοῦ Β. Κωτσαρίδου, σπουδαστοῦ Ἁγιοπετρίτου (συμπατριώτου τοῦ Ἁγίου Νείλου). Ἕνεκα ψυχικῆς σωτηρίας ἀφ’ ἑνὸς μὲν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἐξ αἰσθήματος ἀπορρέοντος ἐκ τῆς γεννετείρας ἡμῶν γῆς. Ἐν ἔτει ᾳωμζ΄ 1847 σωτηρίῳ. Ἐν τῷ ἁγιωνύμῳ ὄρει τοῦ Ἄθωνος. Χεὶρ Δοσιθέου.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 221-2. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 4499. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 239.
Νείλος ο μυροβλύτης
Άγιον Όρος
1847
σ. 3: Στίχοι στὴ Θεοτόκο (στ. 4). Ἀρχ.: Μῆτερ Θεοῦ πάναγνε, σῴζοις ἱκέτην∙ σ. 3: Στίχοι στὸν ἅγιο Νεῖλο (στ. 6). Ἀρχ.: ᾨδὰς λιγυρὰς τῷ Θεῷ πέμπων στόμα∙ σ. 4-14: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 9-13: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ταῖς θείαις λαμπρότησι καταυγαζόμενος, ὅσιε. Ἀκρ.: <Τὸν σὸν γεραίρω, παμμάκαρ πάτερ, βίον>. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 15-20: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Δὲν ἠδυνήθη ἡ ἀποστασία τοῦ ἀντάρτου ἑωσφόρου νὰ σμικρύνῃ τὴν λάμψιν τῆς λατρευτικῆς προσκυνήσεως∙ σ. 21-29: Ὀπτασία φοβερὰ καὶ ἐξαίσιος μιᾶς γυναικός, Σοφιανῆς καλουμένης, τῆς μετονομασθείσης Σωφρονίας μοναχῆς. Ἀρχ.: Μία χώρα κεῖται πλησίον τῆς Κωνσταντινουπόλεως Ἄβυδος λεγομένη∙ σ. 29-34: Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Λόγος πάνυ ὠφέλιμος καὶ περὶ τὰ μνημόσυνα τῶν κεκοιμημένων. Ἀρχ.: Πορευόμενος ποτέ ὁ ἀββᾶς Μακάριος ἐν τῇ ἐρήμῳ.