Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον ἐπὶ ἐπιδρομὰς ἐθνῶν (Ἐκ τοῦ Μεγ. Εὐχολογίου). Νῦν πρῶτον ἐκδίδοται παρὰ τῶν ἱερομονάχων Σάββα ἱερ. Ἰβηρίτου πνευματικοῦ καὶ Ἀντωνίου ἱερ. Κουτσονικόλα τῶν ἁγιορειτῶν. «Δίκασον, Κύριε, τοὺς ἀδικοῦντας ἡμᾶς, πολέμησον τοὺς πολεμοῦντας ἡμᾶς» Στιχ. α΄. «Ἐπιλαβοῦ ὅπλου καὶ θυρεοῦ, καὶ ἀνάστηθι εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν». Ψαλμ. λδ΄. 34 «Πολλὰ ἰσχύει δέησις μητρὸς πρὸς εὐμένειαν δεσπότου» (Ἐκ. Σ. 94) Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε, ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· χαῖρε, νύμφη ἀνύμφευτε. Στὸ πίσω ἐξώφυλλο: Τυπογραφεῖον Σεργιάδου – Γερανίου 9 1940.