DPA-0368
«Ἁγιορειτικὴ Βιβλιοθήκη» Ἔτος Α΄. Ἀριθ. 7. Κανόνες κατ’ ἦχον εἰς τὸν ἐν ἁγίοις πατέρα ἡμῶν Ἰωάννην τὸν Χρυσόστομον, Ποίημα Ἰωάννου μοναχοῦ τοὐπίκλην Μαυρόποδος, ἀρχιεπισκόπου Εὐχαΐτων. Ἐκδίδονται ὑπὸ Σπυρίδωνος Λαυριώτου, ἰατροῦ. Δαπάναις τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου Σωτηρίου Ν. Σχοινᾶ. Μάρτιος 1937. 1937. Ἐκδοτικὸς οἶκος Σωτηρίου Ν. Σχοινᾶ. Ἐν Βόλῳ.
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 196.
Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Βόλος
1937
σ. 7-52: Κανόνες ὀκτώηχοι. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 7-12: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὕμνοις τὸν ποιμένα τὸν καλὸν καὶ μιμητήν. Ἀκρ.: Ὕμνοις ἀνυμνῶ τὸν καλόν σε ποιμένα. Μοναχὸς Ἰωάννης. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά∙ σ. 12-17: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Λογικῶν χαρίτων ὁ χορός, ὁ τὴν χαριτώνυμον. Ἀκρ.: Λόγοις προσαυδῶ σοι, πάτερ χρυσολόγε. Ἐγὼ Ἰωάννης. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ∙ σ. 17-22: Ὁ Γ΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τρίφωτον ἑνιαίαν αἴγλην ἄτμητον. Ἀκρ.: Τὸ χρυσορρῆμον ἐν λόγοις μέλπω στόμα. Ὕμνος Ἰωάννου. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον∙ σ. 22-27: Ὁ Δ΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑψόθεν μοι, πάγχρυσε, ὡς ἀετός συγκατάβηθι. Ἀκρ.: Ὑμνῶ λιγυρῶς τὴν μετανοίας λύραν. Μοναχὸς Ἰωάννης. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 27-31: Ὁ Ε΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τέθριππον, χρυσολόγε, ταῖς γενικαῖς ἀρεταῖς. Ἀκρ.: Τὸν κοσμολαμπῆ φωσφόρον μέλπω λόγοις. Ἐγὼ Ἰωάννης. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην∙ σ. 32-38: Ὁ Ϛ΄ κανόνας. Ἀρχ.: Στόματι πηλίνῳ καὶ γλώσσῃ γεώδει. Ἀκρ.: Συνώνυμος μέλπει σε τὸ χρυσοῦν στόμα. Οἰκτρὸς μοναχός, οἰκέτης Ἰωάννης. Ἦχ. πλ. β΄. Κύματι θαλάσσης∙ σ. 39-43: Ὁ Ζ΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τάγμασιν ἀσωμάτων ὁμοταγὴς χρηματίζων. Ἀκρ.: Τὸ χρυσοφαὲς πατέρων μέλπω κῦδος. Μοναχὸς Ἰωάννης. Ἦχ. βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη∙ σ. 44-52: Ὁ Η΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τὸ χαριτόπνουν τῆς σοφίας ὄργανον. Ἀκρ.: Τῷ χρυσογλώττῳ πατρὶ καὶ Χρυσοστόμῳ ὕμνος κροτεῖται μακρὸς ἐξ Ἰωάννου. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ.
DPA-0547
«Ἁγιορειτικὴ Βιβλιοθήκη» ἀριθ. 5. Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου νέου ὁσιομάρτυρος Ῥωμανοῦ τοῦ ἀπὸ Καρπενησίου, μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, μαρτυρήσαντος ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 1694. Ἀντιγραφεῖσα ἐξ ἀρχαίου χειρογράφου τῆς καλύβης τοῦ ἁγίου Ἀκακίου, σκήτεως Καυσοκαλυβίων ὑπὸ Ἰσιδώρου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου, ἐκ καλύβης ἁγίου Χαραλάμπους, ἐν ἔτει 1915. Μετὰ κανόνος εἰς τὸ τέλος εἰς τοὺς ἁγίους Πάντας καὶ ἄλλα τινὰ ἀνέκδοτα Ἰωσὴφ τοῦ Τυρνόβου. Σταλείσης δὲ ἡμῖν πρὸς ἐκτύπωσιν ὑπὸ τοῦ μοναχοῦ τῆς ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Μεγίστης Λαύρας ὑπὸ Σπυρίδωνος Λαυριώτου, ἰατροῦ. Νῦν τὸ πρῶτον τύποις ἐκδίδοται ὑπὸ Σωτηρίου Ν. Σχοινᾶ. Ἰανουάριος 1937. 1937. Ἐκδοτικὸς οἶκος Σωτ. Ν. Σχοινᾶ. Ἐν Βόλῳ.
Γ. Χρυσοστόμου, «Βιβλιογραφία εἰς ἀκολουθίας νεομαρτύρων», Πρακτικὰ Θεολογικοῦ Συνεδρίου εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τῶν Νεομαρτύρων (17-19 Νοεμβρίου 1986), Θεσσαλονίκη 1988, σ. 585. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 286.
Ρωμανός ο εκ Καρπενησίου
Βόλος
1937
σ. 3-19: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 8-17: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 9-17: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Ὡς ἐκ παιδὸς νουνεχής τε ὡς εὐσεβῶν. Ἀκρ.: ωψχ … γβα. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 20-23: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ εὐλογημένος ἦτον ἀπὸ τὸ Καρπενῆσι υἱὸς γονέων εὐσεβῶν∙ σ. 24-27: Ὁ κανόνας στοὺς ἁγίους Πάντας. Ἀρχ.: Τὴν τῶν ἁγίων ἁπάντων χαρμονικῶς ἀνυμνῶν. Ἀκρ.: Τοὺς ἁγίους ἅπαντας ἀνυμνῶ. Κυρίλλου (στὰ θεοτοκία ἀντίστροφα). Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Κύριλλος.
DPA-0585
«Ἁγιορειτικὴ Βιβλιοθήκη» ἀρ. 2. Ἀκολουθία εἰς τὸν ἅγιον ἱερομάρτυρα Συμεὼν τὸν συγγενὴ τοῦ Κυρίου. Σὺν αὐτῷ δέ, καὶ εἰς πάντας τοὺς ἁγίους τοὺς ἔχοντας τὴν τοιαύτην ἐπωνυμίαν ἤτοι: τὸν Θεοδόχον Συμεών, τὸν Στυλίτην, τὸν Νέον Θεολόγον, τὸν Θαυμαστορίτην, τὸν διὰ Χριστὸν σαλόν, τὸν ἐν Περσίδι ἐπίσκοπον, τὸν τῆς Μονῆς Φλαμουρίου ἡγούμενον, τὸν τῆς Χιλανδαρίου κτίτορα, τὸν Μεταφραστήν, τὸν δίκαιον, τὸν ὅσιον, τὸν μάρτυρα, τὸν εὐλαβῆ, τὸν παλαιόν, τὸν ὁμολογητὴν θεοφόρον καὶ τὸν Τραπεζούντιον νεομάρτυρα. Ἔτι δὲ καὶ ἀνάγνωσιν, ἥτις ἀναφέρει ἐν περιλήψει τὰ περὶ ἑκάστου πρακτικά. Καὶ ταῦτα κατ’ αἴτησιν τοῦ πανοσιωτάτου ἐν ἱερομονάχοις κυρίου Συμεὼν Ζωγράφου τοῦ ὑπὸ τὴν προστασίαν τοῦ πανιερωτάτου ἁγίου Μοσχονησίου. Συνετάχθη δὲ ἡ παροῦσα ἀκολουθία παρὰ τοῦ ὁσιωτάτου κυρίου Νήφωνος μοναχοῦ ἁγιορείτου τῷ 1879 ἔτει κατὰ μῆνα Ἰανουάριον. Νῦν δὲ ἀντεγράφη παρὰ τοῦ ἐν μοναχοῖς ἐλαχίστου Συμεὼν ἁγιορείτου κατὰ μῆνα Φεβρουάριον τοῦ 1879 ἐν ὑπ’ τῇ Ἄθωνι ἐρήμῳ τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου. Νυνὶ δὲ παρὰ Σπυρίδωνος Λαυριώτου ἰατροῦ πρὸς ἔκδοσιν τύποις. Νῦν τὸ πρῶτον τύποις ἐκδίδοται ὑπὸ Σωτηρίου Ν. Σχοινᾶ. Νοέμβριος 1936. 1936. Ἐκδοτικὸς οἶκος Σωτ. Ν. Σχοινᾶ. Ἐν Βόλῳ.
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 308-309.
Συμεών ιερομάρτυς
Βόλος
1936
σ. 3-20: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 11-19: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἄνω τὸ ὄμμα τῆς ψυχῆς ἐπάραντες, χάριν ἐδέξασθε. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 21-28: Λόγος συνοπτικὸς διαλαμβάνων ἐν περιλήψει τῆς ἀπὸ τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ θεοδόχου βιογραφίας πρῶτον, ἕως τοῦ ὑστέρου Συμεὼν νεομάρτυρος τοῦ Τραπεζουντίου, ὅσοι εὑρίσκονται ἐν τῷ αὐτῷ ὀνόματι. Ἀρχ.: Βλέπομεν ὅτι κατὰ διαφόρους τρόπους ἐργάζεταί τις.