DPA-0002
Ἀκολουθία τῶν ἐν ἁγίοις πατέρων ἡμῶν Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Νῦν πρῶτον τύποις ἐκδοθεῖσα δαπάνῃ τοῦ μακαριωτάτου, θειοτάτου καὶ ἁγιωτάτου πατριάρχου τῶν Ἱεροσολύμων κυρίου κυρίου Ἀθανασίου τοῦ Γ΄ ἐπὶ τῷ διανεμηθῆναι δωρεὰν ταῖς ἱεραῖς ἐκκλησίαις. Προσετέθη δὲ καὶ ἑτέρα ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἱεροθέου ἐπισκόπου Ἀθηνῶν. Ἐν Κωνσταντινουπόλει, κατὰ τὴν ἐν Νεοχωρίῳ τυπογραφίαν τοῦ Παναγίου Τάφου. Παρὰ Χ. Ἰωακεὶμ Δημητρίου καὶ Κωνσταντίνῳ Ἰωαννίδῃ. 1840.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 17. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957, ἀρ. 3256. Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000, 394. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 3-4.
Αθανάσιος πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλλος πατριάρχης Αλεξανδρείας Ιερόθεος επίσκοπος Αθηνών
Κωνσταντινούπολη
1840
σ. 1-30: Ἡ ἀκολουθία τῶν ἁγίων Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου σ. 12-26: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Δεδοξασμένα περὶ σοῦ λελάληνται, δεδοξασμένη ἁγνή. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ σ. 12-27: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου. Ἀρχ.: Ἀθανασίῳ προσκομίζων ἔπαινον. Ἀκρ.: Ἀθανάσιος εὖχος Ὀρθοδοξίας ἔφυ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 13-28: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Κυρίλλου. Ἀρχ.: Θεόθεν τὴν φωτοδότιν, Κύριλλε, χάριν. Ἀκρ.: Θεωριῶν Κύριλλος ἐνθέων λύρα. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 1-19: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Ἱεροθέου∙ σ. 11-17: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἰμειρομένῳ προσᾴδειν σοὶ τῷ σοφῷ, ὡς ἐν ζόφῳ ὄντι μοι. Ἀκρ.: Ἱεροθέῳ ᾆσμα σὺν πόθῳ δεύτερον μέλπω. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 21-50: Διάφορες εὐχές.
DPA-0003
Βίβλος Ἱερὰ περιέχουσα τρεῖς ἱεροὺς παρακλητικοὺς κανόνας. Πρῶτον, εἰς τὸν ἐν ἁγίοις πατέρα ἡμῶν Ἀθανάσιον τὸν Μέγαν ἀρχιεπίσκοπον Ἀλεξανδρείας. Δεύτερον, εἰς τὸν ἅγιον, ἔνδοξον προφήτην Πρόδρομον καὶ Βαπτιστὴν Ἰωάννην. Καὶ τρίτον, εἰς τὸν ἐν ἁγίοις πατέρα ἡμῶν Σπυρίδωνα τὸν θαυματουργὸν ἐπίσκ. Τριμυθοῦντος. Ποιηθέντας μὲν χάριν εὐλαβείας ὑπὸ τοῦ ἐπισκόπου τοῦ πατριαρχικοῦ οἰκουμενικοῦ θρόνου Ἀργυρουπόλεως Σεραφεὶμ τοῦ Βυζαντίου. Ἐκδοθέντας δὲ δαπάνῃ τῆς Συναδελφότητος τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος, τῆς ἐν τῷ ναῷ τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου, ἐν Ταταούλοις.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, XXXVIII Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957, αρ. 9002. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 4-5.
Αθανάσιος πατριάρχης Αλεξανδρείας Σπυρίδων επίσκοπος Τριμυθούντος
Κωνσταντινούπολη
1862
σ. 3-10: Ο παρακλητικός κανόνας στον άγιο Αθανάσιο. Αρχ.: Ἀνατολῆς τῶν ἀρετῶν γενόμενος ἥλιος ἄδυτος. Ακρ.: Ἀθανάσιον ὑμνῶν, ἀρετὴν αἰνῶ. Σεραφεὶμ (στα θεοτοκία). Ήχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Σεραφείμ Αργυρουπόλεως∙ σ. 11-17: Ο παρακλητικός κανόνας στον Τίμιο Πρόδρομο. Αρχ.: Δεινῶς με χειμάζουσι λογισμοί. Ήχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Διορθωτής: <Σεραφείμ Αργυρουπόλεως>∙ σ. 19-24: Ο παρακλητικός κανόνας στον άγιο Σπυρίδωνα, επίσκοπο Τριμυθούντος. Αρχ.: Σπυρίδων μακάριε, τῶν πιστῶν ἀντιλήπτωρ. Ακρ.: Σεραφεὶμ (στα θεοτοκία). Ήχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφείμ Αργυρουπόλεως.
DPA-0004
Ἀκολουθία εἰς τὴν ἀνακομιδὴν τῶν λειψάνων τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Ἐρανισθεῖσα ἐκ τῶν χειρογράφων τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Μονῆς τῶν Ἰβήρων. Ἐκδίδοται τὸ πρῶτον δαπάνῃ τῆς Κοινότητος Λαύκου (ἐπαρχίας Βόλου). Ἐν Ἀθήναις, ἐκ τοῦ τυπογραφείου Ἀριστομένους Ζ. Διαλησμᾶ 1903.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 16, 3. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 5.
Αθανάσιος πατριάρχης Αλεξανδρείας
Αθήνα
1903
σ. 3-39: Η ακολουθία∙ σ. 17-34: Ο κανόνας του Πάσχα. Αρχ.: Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις καὶ ὀψώμεθα. Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα∙ σ. 17-34: Ο Α΄ κανόνας του αγίου . Αρχ.: Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί σήμερον γὰρ ἡ μνήμη Ἀθανασίου. Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα∙ σ. 18-36: Ο Β΄ κανόνας του αγίου . Αρχ.: Τὸ χαριτόπνουν τῆς σοφίας ὄργανον. Ακρ.: Ιωάννου (στὴν θ΄ ωδή). Ήχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ιωάννης Μαυρόπους∙ σ. 27-29: Στίχοι ἐγκωμιαστικοί στο Μέγα Αθανάσιο. Αρχ.: Ἄρειε, σίγα τὴν σιγὴν κατεκρίθης∙ σ. 39-50, 50-61: Ο παρακλητικός κανόνας Αρχ.: Ὁ γνήσιος φίλος τοῦ λυτρωτοῦ παθῶν με φιλίας ἐλευθέρωσον. Ακρ.: Ἰωσὴφ (στὴν θ΄ ὠδή). Ήχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος.
DPA-0005
Ἀκολουθία πανηγυρικὴ εἰς τὴν ἀνακομιδὴν τῶν λειψάνων τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Ἐρανισθεῖσα ἐκ τῶν χειρογράφων τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ἰβήρων. Ἐκδίδοται ἐπιμελείᾳ Σωτηρίου Ν. Σχοινᾶ. 1959 Ἐκ τοῦ τυπογραφείου τῆς «Ἁγιορειτικῆς Βιβλιοθήκης» Σωτηρίου Ν. Σχοινᾶ. Ἐν Βόλω.
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 5.
Αθανάσιος πατριάρχης Αλεξανδρείας
Βόλος
1959
σ. 3-21: Η ακολουθία και ο παρακλητικός κανόνας Αρχ.: Ὁ γνήσιος φίλος τοῦ λυτρωτοῦ παθῶν με φιλίας ἐλευθέρωσον. Ακρ.: Ἰωσὴφ (στὴν θ΄ ὠδή). Ήχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ιωσὴφ Υμνογράφος.
DPA-0661
Ἐγκώμια καὶ ὕμνοι Καισαρίου Δαπόντε (Μοναχοῦ Ξεροποταμινοῦ) εἰς τὴν Παναγίαν, τοὺς Ἀρχαγγέλους καὶ διαφόρους ἁγίους. Εἰλημμένα ἐκ τοῦ Πατερικοῦ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου Πάπα Ῥώμης. Ἐκδίδεται δαπάναις Σάββα ἱερομονάχου (Κελλιώτου Βατοπεδινοῦ). Ἐν Ἀθήναις, ἐκ τοῦ τυπογραφείου Ἰωάννου Νικολαΐδου. 1908.
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 357-358.
Επιφάνιος επίσκοπος Κύπρου Γρηγόριος επίσκοπος Νεοκαισαρείας Αθανάσιος πατριάρχης Αλεξανδρείας Μιχαήλ αρχάγγελος Γαβριήλ αρχάγγελος
Αθήνα
1908
σ. 3-6: Ἐγκώμιο στὸν ἅγιο Ἐπιφάνιο. Ἀρχ.: Ἠκούσατε, ὦ ἔνδοξον ἀκροατήριόν μου∙ σ. 7-34: Κωνσταντίνου Δαπόντε (Καισαρίου μοναχοῦ Ξηροποταμινοῦ), Λόγος πανηγυρικὸς στὸν ἅγιο Γρηγόριο Νεοκαισαρείας. Ἀρχ.: Θαυμαστὸς ὄντως ὁ Θεὸς ἐν τοῖς αὐτοῦ ἁγίοις∙ σ. 34-39: Ὕμνος ἔννατος. Ἀρχ.: Ἀλλ’ ἐπειδή, πανύμνητε, τὸ θεῖον ὄνομά σου∙ σ. 39-102: Λόγος ἢ εὐχὴ ἐξαγορευτική καὶ ἱστορική, καὶ θεολογική. Ἀρχ.: Πρόσδεξαι οὖν παρακαλῶ ταύτην τὴν ὑμνῳδίαν∙ σ. 103-135: Ἐγκώμιο φυλακῆς ἐν εἴδει ἐπιστολῆς. Ἀρχ.: Ἀλλ’ ἐπειδὴ καὶ ἡ εὐχὴ ἡ ἄνω γεγραμμένη∙ σ. 136-147: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας (2 Μαΐου). Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 138-146: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὸ χαριτόπνουν τῆς σοφίας ὄργανον. Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα∙ σ. 148-155: Ἐγκώμιο στὸν ἅγιο Ἀθανάσιο. Ἀρχ.: Δὲν εἶναι τιμιώτερον ἀπὸ τὴν βασιλείαν∙ σ. 156-158: ᾨδάριο στὸν ἀρχιστράτηγο Μιχαήλ, ψαλλόμενο ὡς τό, Θεοτόκε ἡ ἐλπίς. Ἀκρ.: Μιχαὴλ σοὶ τὴν ᾠδὴν εὐμενῶς τοῦ προσιδεῖν τὴν ἀθλίαν μου ψυχήν, προσφωνῶ, καὶ τὴν εὐχήν. Ἀρχ.: Μιχαὴλ μεγαλουργέ, τῶν ἀγγέλων ἀρχηγέ∙ σ. 158-160: ᾨδάριο στὸν ἀρχιστράτηγο Γαβριήλ. Ἀκρ.: Γαβριὴλ σοὶ προσφωνῶ τὴν ᾠδὴν καὶ ἀνυμνῶ δοῦλός σου ὁ ταπεινός, δέξαι ταύτην εὐμενῶς. Ἀρχ.: Γαβριὴλ ἱερουργέ, τῶν ἀγγέλων ἀρχηγέ∙ σ. 160-163: Δαβιτικοὶ χαιρετισμοὶ στὴν Παναγία. Ὕμνος Ι΄. Ἀρχ.: Θύγατερ χαῖρε, ἧς υἱός, Θεὸς ὁ πρὸ αἰώνων.