έντυπες Ακολουθίες Αγίων

DPA-0030

Νέος Θησαυρός. Bίος τῶν ἁγίων καὶ ἐνδόξων θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ. Ὑπὸ Γεωργίου Α. Βουτέρη, ἱερέως καὶ πνευματικοῦ πατρὸς (ἐφημερίου ναοῦ Ὁσίου Μελετίου). Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ ἐθαυμάτωσεν ὁ Κύριος. Προορώμην τὸν Κύριόν μου διὰ παντός. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Τὰ θαύματα τῶν ἁγίων σου μαρτύριον τεῖχος ἀκαταμάχητον. Πρὸς ὠφέλειαν τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν. Ἐν Ἀθήναις, τύποις: Α. Φραντζεσκάκη καὶ Α. Καϊτατζῆ, ὁδὸς Σατωβριάνδου ἀριθ. 4.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 294-295. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 20.

Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός μάρτυρεςΑκίνδυνος, Πηγάσιος, Αφθόνιος, Ελπιδοφόρος, Ανεμπόδιστος μάρτυρες

Αθήνα

1924

σ. 3-18: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Πάντοτε χρεωστοῦμεν, εὐλογημένοι χριστιανοί∙ σ. 21-25: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Τοὺς τοῦ Θεοῦ δεδωρημένους χάριτι. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 25-36: Ὁ Bίος τῶν ἁγίων Ἀκινδύνου, Πηγασίου, Ἀφθονίου, Ἐλπιδοφόρου καὶ Ἀνεμποδίστου. Ἀρχ.: Ἦσαν προύχοντες τῆς Περσίας καὶ οἱ πέντε οὗτοι μάρτυρες.

DPA-0031

Ἀρχιμ. Ἰωσὴφ τοῦ ἐκ Φουρνᾶ, Ἀκολουθία τῶν ἁγίων Ἀναργύρων συντεθεῖσα τῷ ,αωδ΄. Μετὰ προλεγομένων τοῦ σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφαρσάλων Ἰεζεκιὴλ τοῦ ἀπὸ Βελανιδιᾶς. Ἐκδίδοται ὑπὸ Παναγιώτου Σπ. Μανωλέση, τυπογράφου. Ἐν Ἀθήναις, τύποις «Φοίνικος», ὁδὸς Σταδίου 44. 1933.

Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 20-21.

Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός μάρτυρες

Αθήνα

1933

σ. 7: Ἰωσὴφ τοῦ ἐκ Φουρνᾶ, Ἐπίγραμμα στοὺς ἁγίους Ἀναργύρους. Ἀρχ.: Δυὰς μὲ σῴζεις τῶν σοφῶν Ἀναργύρων∙ σ. 7: Ἐπίγραμμα στοὺς φιλεόρτους εὐχετικὸ (στ. 2). Ἀρχ.: Οἷς τὴν ἑορτὴν τὴν ὑμῶν μέλπειν πάθος∙ σ. 7: Ἐπίγραμμα (στ. 9). Ἀρχ.: Θεία ξυνωρίς, ἁγιώτατον ζεῦγος. Ἀκρ. Θεόκλητος∙ σ. 8-36: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 18-31: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Σὺ μόνη ἀντίληψις, καταφυγὴ καὶ συντήρησις. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 19-32: Ὁ Α΄ κανόνας τῶν ἁγίων. Ἀρχ.: Τοὺς ἐκ Θεοῦ δεδομένους πᾶσιν ἡμῖν χάριτι. Ἦχ. δ΄. Τῷ ὁδηγήσαντι∙ σ. 19-33: Ὁ Β΄ κανόνας τῶν ἁγίων. Ἀρχ.: Δίδου μοι λόγον, βασιλεῦ οὐράνιε. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ιωσήφ εκ Φουρνά∙ σ. 27: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτοι ὑπῆρχον ἐπὶ Καρίνου τοῦ βασιλέως∙ σ. 38: Ἐπίγραμμα στοὺς ἁγίους Ἀναργύρους, ὡς ἐκ προσώπου τῶν πατέρων τῆς Μονῆς <τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων>. Ἀρχ.: Ἀνάργυροι ἅγιοι Θεοῦ τῶν πάντων∙ σ. 39-40: Ἀπολυτίκια καὶ μεγαλυνάρια τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. σ. 41-52: Ἰωσὴφ τοῦ ἐκ Φουρνᾶ, Bίος καὶ ἐγκώμιο τῶν ἁγίων Ἀναργύρων. Ἀρχ.: Φαιδρὰ καὶ λίαν χαρμόσυνος πανήγυρις σήμερον.

DPA-0653

<Ἀκολουθίαι τῶν ὁσίων Ἀναστασίου, Χαρίτωνος, Αὐξεντίου καὶ Κενδέα, τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, τοῦ ἁγίου Δημητριανοῦ Κυθήρης καὶ Κωνσταντίνου μάρτυρος. Νῦν τὸ πρῶτον ἐκδοθεῖσαι σπουδῇ μὲν καὶ δαπάνῃ τοῦ μακαριωτάτου καὶ σεβασμιωτάτου ἀρχιεπισκόπου πάσης Κύπρου κυρίου κυρίου Χρυσάνθου δι’ ἐπιστασίας δὲ τοῦ Κυπριανοῦ ἀρχιμανδρίτου, διορθωθεῖσαί τε ὡς οἷόν τε, ὑπὸ τοῦ ἱεροδιακόνου Ἀνθίμου, τῶν Κυπρίων. ᾳψοθ΄. Ἐνετίῃσιν. 1779. Παρὰ Νικολάῳ Γλυκεῖ τῷ ἐξ Ἰωαννίνων. Con licenza de’ superiori, e privilegio.>

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, XXVII. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928 ἀρ. 945. Ι. Συκουτρῆς, «Desiderata Cypria.Κυπριακὴ Ἁγιογραφία», Κυπριακὰ Χρονικὰ 2 (1924), σ. 56. Ν. Τωμαδάκης, «Ἁγιολογικὰ καὶ Ὑμνολογικὰ Δ΄. Ἡ Κυπριακὴ Ἁγιολογία καὶ Ὑμνογραφία ἐν σχέσει πρὸς τὰς Κυπριακὰς Ἀκολουθίας», Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Βυζαντινῶν Σπουδῶν 46 (1983-1984), σ. 229. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 343-344.

Αναστάσιος όσιος Χαρίτων όσιος Αυξέντιος ο θαυματουργός Κενδέας όσιος Λουκάς απόστολος και ευαγγελιστής Δημητριανός επίσκοπος Κυθηρίας Κωνσταντίνος άγιος Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός μάρτυρες Θωμάς απόστολος

Βενετία

1779

σ. 1-16: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Ἀναστασίου∙ σ. 7-15: Ὁ κανόνας τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἀρχ.: Τὸν τύπον πάλαι Μωσῆς τοῦ ἀχράντου. Ἀκρ.: <Σταυρῷ πεποιθὼς ὕμνον ἐξερεύγομαι>. Ἦχ. πλ. δ΄. Σταυρὸν χαράξας Μωσῆς. Ποιητής: Κοσμᾶς Μελωδός ∙ σ. 8-15: Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου. Ἀρχ.: Ἔθελξέ σε ὁ πόθος ὁ δεσποτικός. Ἦχ. πλ. δ΄. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ∙ σ. 12-13: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἀναστάσιος ἦν ἐν τοῖς χρόνοις∙ σ. 17-40: Ἡ ἀκολουθία τῶν ὁσίων Χαρίτωνος καὶ Αὐξεντίου∙ σ. 25-38: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Ἄχραντε πανάσπιλε ἁγνὴ παρθενομῆτορ. Ἀκρ.: <αβγ…χψω>. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά∙ σ. 25-38: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Χαρίτωνος. Ἀρχ.: Θαλάσσης ἀθλητικῆς τὸ πέλαγος. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 25-39: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Αὐξεντίου. Ἀρχ.: Ἄνω πρὸς μόνον τὸν τῇ φύσει πέλοντα. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 33-35: Τὸ συναξάριο τοῦ ἁγίου Αὐξεντίου. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Αὐξέντιος Ἀλαμάνος ἦν τὸ γένος (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 2050)∙ σ. 41-63: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἀποστόλου Θωμᾶ καὶ τοῦ ὁσίου Κενδέα∙ σ. 49-61: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 49-62: Ὁ κανόνας τοῦ ἀποστόλου Θωμᾶ. Ἀρχ.: Τὸν ἄναρχον Υἱόν, τοῦ Θεοῦ Θεὸν Λόγον. Ἀκρ.: <Τῶν θαυμάτων γέμοντα Θωμᾶν θαυμάσω>. Ἦχ. δ΄. Τριστάτας κραταιούς∙ σ. 50-62: Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου Κενδέα. Ἀρχ.: Πάθεσι νεκρωθέντα ζώωσόν με, πάτερ∙ Ἦχ. πλ. δ΄. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ∙ σ. 56-58: Τὸ συναξάριο τοῦ ὁσίου Κενδέα. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ὅσιος Κενδέας ἀπὸ δεκοκτὼ χρόνων (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 2065)∙ σ. 65-84: Ἡ ἀκολουθία τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ∙ σ. 74-83: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Ὡς μόνη τὸν ἄχρονον υἱὸν ἐν χρόνῳ. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 75-83: Ὁ κανόνας τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ. Ἀρχ.: Τῆς ἀνωτάτω σοφίας τὸ στόμα σου. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἡ κεκομμένη τὴν ἄτομον. Ποιητής: Θεοφάνης∙ σ. 80-81: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Λουκᾶς ὁ μέγας εὐαγγελιστὴς ἦν ἀπὸ Ἀντιοχείας (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 993h)∙ σ. 85-106: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Δημητριανοῦ ἐπισκόπου Κηθηρίας τῆς Κύπρου∙ XXXXXXXXXX σ. 92-104: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου (βλ. σ. 49-61)∙ σ. 92-104: Ὁ Α΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Τὴν θείαν δικαιοσύνην, πάνσοφε, περιζωσάμενος. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 93-105: Ὁ Β΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Ὡς ἐκ Θεοῦ εἰληφὼς τὴν χάριν, παμμάκαρ. Ἦχ. πλ. δ΄. Τῷ ἐκτινάξαντι ἐν θαλάσσῃ∙ σ. 100-101: Τὸ συναξάριο: Οὗτος ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος γεννηθεὶς εἰς τοὺς χρόνους∙ σ. 107-132: Ἡ ἀκολουθία τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ καὶ τοῦ μεγαλομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ θαυματουργοῦ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ∙ σ. 115-129: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Χαῖρε, κατάρας παλαιᾶς ἡ λύτρωσις. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 116-130: Ὁ κανόνας τῶν ἁγίων Ἀναργύρων. Ἀρχ.: Τοὺς ἐκ Θεοῦ δεδομένους πᾶσιν ἡμῖν∙ Ἦχ. δ΄. Τῷ ὁδηγήσαντι Θεῷ∙ σ. 116-130: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου. Ἀρχ.: Τὸν θεῖον ἀγῶνα, μάρτυς Χριστοῦ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 124-125: Τὸ συναξάριο τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ. Ἀρχ.: Οὗτοι οἱ ἅγιοι ὑπῆρχον ἀπὸ διάφορα μέρη, εἰς δὲ τὸν ἀριθμόν.