σ. 11-25: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Πολυδώρου (+ 1794). Ἀκρ.: <Νικηφόρου> (στὰ στιχηρὰ τοῦ μικροῦ ἑσπερινοῦ)∙
σ. 15-24: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Νοός μου τὴν ζόφωσιν φώτισον θείαις πρεσβείαις σου. Ἀκρ.: Νέον γεραίρω Πολύδωρον τοῖς λόγοις. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Νικόδημος Ἁγιορείτης∙
σ. 15-24: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ζωῆς λαβόμενος τῆς ἀκηράτου. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Μιχαὴλ Εὐμορφόπουλος∙
σ. 19-22: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ μέγας καὶ νεοφανὴς στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ∙
σ. 26-43: Ἡ ἀκολουθία τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Μυρτιδιωτίσσης. Ποιητής: Σωφρόνιος Πάγκαλος∙
σ. 29-42: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνήσωμεν ἅπαντες πίστει καὶ πόθῳ. Ἀκρ.: Ὕμνον ᾂδω σοι καινόν, Παρθένε Μαρία ἁγνή, Μελέτιος Καλλονᾶς. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Μελέτιος Καλλονᾶς, καθηγούμενος τῆς Μονῆς Ἀγκαράνθου καὶ πρωτοσύγγελος τῆς καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας∙
σ. 30-42: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν θείαν παράσχου μοι, Λόγε, σοφίαν. Ἀκρ.: Τὴν μητέρα μέλψωμεν ἀρρήτου Λόγου. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Σωφρόνιος Κυθήρων∙
σ. 30-43: Ὁ Γ΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν ἀχλὺν καθάρισον, ἁγνή, τοῦ νοός μου. Ἀκρ.: <Τῇ θεομήτορι ᾆσμα νέον προσᾴδω>. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ. Ποιητής: Σωφρόνιος Κυθήρων∙
σ. 36-40: Ἐνθύμησις τοῦ θαύματος τῆς ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου τῶν Μυρτιδίων ἐν τῇ νήσῳ Κυθήρων ὅτε τὸν παράλυτον ἤγειρε. Ἀρχ.: Εἰς τὴν νῆσον τῶν Κυθήρων ὑπῆρχεν ἕνας ἐρημότοπος∙
σ. 44-51: Ἡ ἀκολουθία καὶ ἡ διήγησις τοῦ ἐν Χίῳ κατὰ τὸ Παλαιόκαστρον γενομένου θαύματος ὑπὸ τῆς ὁσιομάρτυρος Παρασκευῆς ἐν ἔτει 1442 (14 Ὀκτωβρίου). Ποιητής: Ἀθανάσιος Πάριος∙
σ. 46-51: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνοῦσι τὴν φωτοφόρον μνήμην σου, μάρτυς. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙
σ. 48-50: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Διήγηση. Ἀρχ.: Συνήθεια ἐστάθη παλαιά, ἐκ προστάγματος∙
σ. 52-66: Ἡ ἀκολουθία καὶ ὁ Bίος τῆς ὁσίας Ματρώνης τῆς Χιοπολίτιδος∙
σ. 55-65: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ματρῶναν τιμήσωμεν τὴν ἱεράν, ὦ θεόφρονες. Ἀκρ.: Ματρῶναν ὑμνῶ τῆς Χίου τὴν προστάτιν. Νικήτας. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Νεῖλος (Νικήτας) Ρόδου∙
σ. 58-64: Διήγησις. Ἀρχ.: Αὕτη ἡ ὁσία καὶ θαυματουργὸς μήτηρ ἡμῶν Ματρῶνα. Διορθωτής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 66-81: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Νικολάου τοῦ Χίου. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 70-80: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἄναρχε Λόγε, ταῖς τοῦ νέου μάρτυρος. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙
σ. 71-80: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τῇ αἴγλῃ τῆς τριλαμποῦς θεότητος περιλαμπόμενος. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙
σ. 74-78: Τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νέος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Νικόλαος∙
σ. 81-87: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Στυλιανοῦ τοῦ Παφλαγόνος∙
σ. 83-86: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τῷ φέγγει τῆς χάριτος καταυγαζόμενος, ὅσιε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙
σ. 85: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Στυλιανός∙
σ. 87-96: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Χίου (+1807). Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 89-95: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Φωτὶ παριστάμενος τῷ ἀνεσπέρῳ. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙
σ. 91-94: Νικηφόρου τοῦ Χίου, Μαρτύριο τοῦ νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Χιοπολίτου. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νέος ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος∙
σ. 96-102: Ἡ ἀκολουθία τῆς μεγαλομάρτυρος Μυρόπης. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 98-102: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Δυσώδης καὶ βέβηλος ἐγὼ ὑπάρχων. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙
σ. 100-101: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Αὕτη ἡ ἁγία παρθενομάρτυς Μυρόπη∙
σ. 103-117: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Ἀγγελῆ (+1813). Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 106-115: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀχλύν, ἀγγελώνυμε, τὴν τοῦ νοός μου. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙
σ. 106-116: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὡς φίλον σε τοῦ Δεσπότου γνήσιον. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙
σ. 109-114: Νικηφόρου τοῦ Χίου, Μαρτύριο τοῦ νεομάρτυρος Ἀγγελῆ. Ἀρχ.: Τοῦ νεομάρτυρος Ἀγγελῆ τὴν μνήμην σήμερον ἑορτάζομεν∙
σ. 117-127: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Μοδέστου, ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων∙
σ. 120-125: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν κυκλουμένην ἑπταχῶς καὶ ῥέουσαν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙
σ. 122-124: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ἐγεννήθη ἀπὸ ὀρθοδόξους γονεῖς∙
σ. 127-141: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσιομάρτυρος Ὀνουφρίου τοῦ ἐν Χίῳ (+1818)∙
σ. 131-140: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνοῦντι πόθῳ τὴν μνήμην σου τὴν θείαν. Ἀκρ.: Ὕμνοις σε μέλπω, Ὀνούφριε, σὺν πόθῳ. Ἰακώβου. Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>∙
σ. 134-139: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Πάντοτε, βέβαια, ἀξιοθαύμαστος ὑπῆρξε ἡ ἀνδρεία∙
σ. 142-152: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Χίου (+1802). Ποιητής: Ἀθανάσιος Πάριος∙
σ. 144-152: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνῆσαι ἐπιποθῶ, Δημήτριε, τὰ σὰ παλαίσματα. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙
σ. 146-151: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Μαρτύριο τοῦ νεομάρτυρος Δημητρίου. Ἀρχ.: Καὶ εἶπα, καὶ λέγω, καὶ δὲν θέλω παύσει ἀπὸ τοῦ νὰ λέγω∙
σ. 153-164: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Τρύφωνος∙
σ. 156-162: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τρυφὴν τὴν ἀκήρατον νυνὶ τρυφῶν, Τρύφων ἔνδοξε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙
σ. 158-161: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Μετὰ τὴν ἔνσαρκον παρουσίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ∙
σ. 165-174: Ἡ ἀκολουθία τῶν νεομαρτύρων καὶ αὐταδέλφων Σταματίου καὶ Ἰωάννου τῶν ἐκ Σπετσῶν (+1822). Ποιητής: Ἄνθιμος Πουλάκης ἱερομόναχος ὁ Χῖος∙
σ. 168-173: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Θεὲ τῶν ὅλων, πλαστουργὲ τῆς κτίσεως. Ἀκρ.: Θεῖοι μάρτυρες, δωρήσασθαι χάριν. Ἄνθιμος. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ἄνθιμος Πουλάκης∙
σ. 170-172: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Ὡς θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου, Κύριε, καὶ αἱ ὁδοί σου∙
σ. 175-187: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου∙
σ. 178-186: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὕμνον προσᾴδειν τῇ σεπτῇ ἀθλήσει σου. Ἀκρ.: Ὕμνον προσᾴδω Θεοδώρῳ τῷ νέῳ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙
σ. 180-185: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Ὁ ἔνθερμος οὗτος τῆς ὀρθοδόξου πίστεως νεομάρτυς∙
σ. 187-194: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Μακαρίου Νοταρᾶ∙
σ. 190-193: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὡς λειτουργὸς καὶ ἱεράρχης ἔνθεος. Ἀκρ.: ωψχ..γβα. Νικηφόρου (στὰ θεοτοκία). Ἦχ.: πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 194-204: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Bίος τοῦ ὁσίου Μακαρίου. Ἀρχ.: Ἐπαινετή, βέβαια, καὶ θαυμαστὴ ἐστάθη πάντοτε∙
σ. 204-210: Θαύματα τοῦ ἁγίου Μακαρίου. Ἀρχ.: Πλησίον τοῦ περιωνύμου ναοῦ τῶν Ταξιαρχών∙
σ. 211-223: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Χίου. Ποιητής: Κύριλλος Τρεχάκης ὁ Νεαμονήσιος∙
σ. 214-222: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καθικετεῦσαι τὸν Κύριον. Ἀκρ.: Ἅγιος εἶ, Κύριε, καὶ σὲ ὑμνεῖ τὸ πνεῦμά μου. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙
σ. 216-221: Αἰμιλίας Κ. Σάρρου, Bίος ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Χίου. Ἀρχ.: Τὸ ὄνομα τοῦ ὁσίου Νικηφόρου εἶναι εἰς πᾶσαν γωνίαν τῆς Χίου γνωστόν∙
σ. 223-231: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου∙
σ. 225-230: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ταῖς σαῖς ἱκεσίαις, μάρτυς Χριστοῦ. Ἀκρ.: Τὸν κλεινὸν Ἰσίδωρον ὑμνῶ προφρόνως. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙
σ. 228-229: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Ὁ ἔνδοξος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἰσίδωρος∙
σ. 232-249: Ἡ ἀκολουθία τῶν ὁσίων Νικήτα, Ἰωάννου καὶ Ἰωσήφ, κτητόρων τῆς Νέας Μονῆς Χίου∙
σ. 237-248: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τὸν νοῦν μου καταύγασον, Τριὰς ἁγία, ταῖς λάμψεσι. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙
σ. 238-248: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀπὸ χειλέων ἐναγῶν, πανάγιοι, ὕμνον. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Νικηφόρου (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 241-246: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Ἀγκαλὰ καὶ οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ δὲν ἔχουσι χρείαν∙
σ. 250-270: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Μάρκου τοῦ ἀπὸ Σμύρνης (+1801). Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 254-269: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀγαλλόμενοι ἐνθέως ἐν τῇ μνήμῃ τῇ σῇ. Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα∙
σ. 255-269: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ταῖς θείαις ἐλλάμψεσι τῆς τρισηλίου θεότητος∙
σ. 258-267: Ἀθανασίου Παρίου, Μαρτύριο τοῦ νεομάρτυρος Μάρκου. Ἀρχ.: Εἴη δεδοξασμένον καὶ ὑπερύμνητον τὸ ὄνομα∙
σ. 271-279: Ἡ ἀκολουθία εἰς τὸ παρὰ τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ θαῦμα ἐν τῷ ᾌδειν∙
σ. 274-278: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὁ Ἄθως, ὃς κέκληται Ἅγιον Ὄρος, πανάχραντε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙
σ. 276-277: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Κατὰ τὴν Σκῆτιν τοῦ Πρωτάτου τὴν εὑρισκομένην εἰς τὰς Καρυάς∙
σ. 280-290: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Νικήτα τοῦ Νισυρίου (+1732). Ποιητής: Ἀθανάσιος Ἱβηρίτης∙
σ. 282-289: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ταῖς εὐπροσδέκτοις ἱκεσίαις, δέσποτα, τοῦ νέου μάρτυρος. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙
σ. 285-288: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νέος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Νικήτας∙
σ. 290-297: Ἡ ἀκολουθία στὴν εὕρεση τῆς κάρας τῆς ὁσίας Ματρώνης τῆς Χιοπολίτιδος. Διορθωτής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 292-296: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν χερσωθεῖσάν μου ψυχὴν τοῖς πάθεσι. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙
σ. 295: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Χρόνου ἱκανοῦ διαπεράσαντος μετὰ τὸν θάνατον∙
σ. 297-308: Ἡ ἀκολουθία τῆς παρθενομάρτυρος Μαρκέλλης τῆς Χιοπολίτιδος. Διορθωτής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 300-307: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀνόσιον βούλημα ἀπωσαμένη, ἀοίδιμε. Ἀκρ.: <αβγ…χψω>. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙
σ. 302-306: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Αὕτη ἡ ἁγία παρθενομάρτυς καὶ ἀθληφόρος τοῦ Χριστοῦ∙
σ. 309-318: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Θεοφίλου ἐκ Ζακύνθου (+1635). Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 312-317: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Νοός μου τὴν σκότωσιν ταῖς σαῖς πρεσβείαις. Ἀκρ.: <Νικηφόρου>. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 314-316: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νεοφανὴς καὶ λαμπρότατος ἀστὴρ Θεόφιλος∙
σ. 318-326: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Φανουρίου τοῦ νεοφανοῦς∙
σ. 321-325: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Αἰνέσωμεν πάντες πιστοὶ Χριστὸν τὸν δόντα. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙
σ. 323-324: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ λαμπρὸς ἀθλητὴς τοῦ Κυρίου καὶ μάρτυς∙
σ. 326-329: Νικηφόρου τοῦ Χίου, Λόγος ἐγκωμιαστικὸς στὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Καλότυχος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος∙
σ. 330: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Διήγηση περὶ τοῦ ἐν Χίῳ θαύματος τῆς Θεοτόκου κατὰ τῶν Ἁρμενίων. Ἀρχ.: Εἰς τοὺς 1748 ἢ 49 χρόνους, ἐστάθη ἐπάνω εἰς τὴν Χίον∙
σ. 331-332: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Διήγησις περὶ τοῦ γεγονότος θαύματος ὑπὸ τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἐν τῷ κατὰ τὴν Ἀτσικὴν ἱερῷ αὐτοῦ ναῷ κατὰ τῶν ἀσεβῶν Ἀγαρηνῶν. Ἀρχ.: Περὶ τὰ μέσα τῆς παρελθούσης ὀγδόης ἑκατονταετηρίδος, ἤτοι εἰς τὰ 1740∙
σ. 333-334: Χριστοφόρου Σερέμελη, ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μυρσινιδίου, Διήγησις περὶ τοῦ θαύματος τοῦ γενομένου παρὰ τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος κατὰ τὴν θέσιν «Καρυδιὰ» ἢ «Ποταμὸς Ἁγ. Εἰρήνης», πλησίον τῆς Παναγίας Λετσαίνης ὡς καὶ τοῦ θαύματος τῆς ἁγίας. Ἀρχ.: Πλησίον τοῦ ποταμοῦ τῆς ἁγίας Εἰρήνης∙
σ. 334-338: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον στὴν ὁσία Ματρῶνα τὴ Χιοπολίτιδα. Κοντάκιον: Tῇ ἐκ Θεοῦ δεδοξασμένη θείοις θαύμασι θείᾳ Ματρώνῃ. Οἶκος: ᾌδειν προθυμουμένῳ τοῦ σοῦ βίου, Ματρῶνα, τὸ ἄμωμον. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙
σ. 339-341: Χριστοφόρου Σερέμελη Διήγησις ψυχωφελὴς περὶ μιᾶς μοναχῆς τῆς ἁγίας Ματρώνης τῶν Χαλάνδρων. Ἀρχ.: Κατὰ τῷ 1875 διάκονος ὄντας ἐπῆγα εἰς τὴν ἑορτήν∙
σ. 341-345: Μακαρίου ἀρχιεπισκόπου Κορίνθου, Ἐπιστολὲς περὶ τοῦ νεομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου∙
σ. 345-347: Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Λόγος πάνυ ὠφέλιμος. Ἀρχ.: Πορευόμενός <ποτέ> τις τῶν ἁγίων πατέρων ἐν τῇ ἐρήμω (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 999r)∙
σ. 348-355: Ἐκλογὴ διαφόρων διηγήσεων.