σ. 3-19: Ἡ ἀκολουθία∙
σ. 10-17: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Ὡς ὡραίαν, ὡς περικαλλῆ, ὅλην ὡς ἀμώμητον. Ἀκρ.: <ωψχ … γβα>. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ∙
σ. 10-17: Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου Ὀνουφρίου. Ἀρχ.: Ὅλον Χριστὸν εἰσοικισάμενος, ἔνδοξε. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙
σ. 10-18: Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου Πέτρου. Ἀρχ.: Πλουσίαις ἐκλάμπων μαρμαρυγαῖς ὡς φωτός. Ἀκρ.: <Πέτρον γεραίρω τὸν τοῦ Ἄθω πρωτάρχην>. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙
σ. 19-31: Ὁ Bίος τοῦ ὁσίου Ὀνουφρίου. Ἀρχ.: Ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν σπουδὴν ἐποιησάμην εἰς τὴν ἐσωτέραν γενέσθαι ἔρημον (ΑBibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1379)∙
σ. 31-45: Ὁ Bίος τοῦ ὁσίου Πέτρου. Ἀρχ.: Τὸ τοὺς τῶν ἁγίων βίους καὶ τὴν αὐτῶν θεοφιλῆ πολιτείαν ἐγγράφως ἐκτίθεσθαι (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1505)∙
σ. 46-47: Γρηγορίου Παλαμᾶ, Εὐχὴ ἐπὶ ἔθνους ἐπιδρομή. Ἀρχ.: Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ὑπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ διαμένων εἰς τοὺς αἰῶνας.