DPA-0511
Παρακλητικὸν κατὰ τῆς πανώλους περιέχον τέσσαρας παρακλήσεις∙ πρώτην μὲν εἰς τὴν κυρίαν ἡμῶν Θεοτόκον∙ δευτέραν δὲ εἰς τὸν ἅγιον Νικόλαον κοινῶς, καὶ εἰς τὸν ἅγιον Βησσαρίωνα, νέον ἱεράρχην, ἀρχιεπίσκοπον Λαρίσσης∙ τρίτην δὲ εἰς τὸν ἅγιον νέον ἱερομάρτυρα Σεραφείμ, καὶ τετάρτην εἰς τὸν ἅγιον Γεώργιον. Ποίημα Κοσμᾶ ἱερομονάχου ἁγιοταφίτου ἐκ Χώρας Γάννου. Προσετέθη εἰς τὸν ἅγιον ἱερομάρτυρα Χαραλάμπην ποίημα Ἰωάσαφ μοναχοῦ Ἁγιωρίτου. Ἐτυπώθη δὲ νεωστὶ δαπάνῃ καὶ ἀναλώμασι τοῦ Παναγίου Τάφου. Πρὸς κοινὴν χρῆσιν καὶ ὠφέλειαν πάντων τῶν Ὀρθοδόξων. Ἐν Βιέννῃ, 1816. Ἐκ τοῦ ἑλληνικοῦ τυπογραφείου δὲ Χιρσφέλδ.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 233, 3. Φ. Ἠλιού, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία τοῦ 19ου αἰώνα. Βιβλία – Φυλλάδια, τόμος πρῶτος 1801-1818, Ἀθήνα 1997, 1816.69. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 268-269.
Νικόλαος αρχιεπίσκοπος Μύρων Βησσαρίων αρχιεπίσκοπος Λαρίσσης Σεραφείμ αρχιεπίσκοπος Φαναρίου ιερομάρτυς Γεώργιος ο τροπαιοφόρος, μεγαλομάρτυς Χαραλάμπης ιερομάρτυς
Βιέννη
1816
σ. 3-10: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴ Θεοτόκο. Ἀρχ.: Σοὶ τῇ ὑπερμάχῳ καὶ στρατηγῷ κόρῃ ἀναγράφω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Κοσμᾶς ἱερομόναχος Γανοχωρίτης, διδάσκαλος τοῦ Παναγίου Τάφου∙ σ. 10-17: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἅγιο Νικόλαο καὶ στὸν ἅγιο Βησσαρίωνα, ἀρχιεπίσκοπο Λαρίσης. Ἀρχ.: Ἐν δεινοῖς ὑπάρχων καὶ συμφοραῖς πρὸς ὑμᾶς προστρέχω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Κοσμᾶς ἱερομόναχος Γανοχωρίτης, διδάσκαλος τοῦ Παναγίου Τάφου∙ σ. 17-24: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸ νεομάρτυρα Σεραφείμ. Ἀρχ.: Πολλοῖς βυθιζόμενος ἐν δεινοῖς πρὸς σὲ ἀναπέμπω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Κοσμᾶς ἱερομόναχος Γανοχωρίτης, διδάσκαλος τοῦ Παναγίου Τάφου∙ σ. 24-31: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸ μεγαλομάρτυρα Γεώργιο. Ἀρχ.: Πολλαῖς συνεχόμενος συμφοραῖς πρὸς σὲ καταφεύγω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Κοσμᾶς ἱερομόναχος Γανοχωρίτης, διδάσκαλος τοῦ Παναγίου Τάφου∙ σ. 32-39: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἱερομάρτυρα Χαραλάμπη. Ἀρχ.: Ὑπάρχων ἐν πλήθει τῶν συμφορῶν, λοιμοῦ τοῦ πανώλους. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἰωάσαφ μοναχός.
DPA-0548
Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Σεραφεὶμ ἀρχιεπισκόπου Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου τοῦ θαυματουργοῦ. Νεωστὶ μετατυπωθεῖσα, μετὰ τῆς ἀναγκαίας προσθήκης τῶν τροπαρίων τῆς ἀκολουθίας τοῦ ἁγίου, καὶ ἐπιμελῶς διορθωθεῖσα. Ἐτυπώθη δὲ φιλοτίμῳ δαπάνῃ τοῦ εὐγενεστάτου ἄρχοντος κυρίου κὺρ Δημητρίου Τζιολάκογλου τοῦ ἐκ Ῥενδίνης τῶν Ἀγράφων. ᾳψϞ΄. Ἐνετίῃσιν, 1790. Παρὰ Νικολάῳ Γλυκεῖ τῷ ἐξ Ἰωαννίνων. Con licenza de’ superiori.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 252, 3. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 1240. Γ. Χρυσοστόμου, «Βιβλιογραφία εἰς ἀκολουθίας νεομαρτύρων», Πρακτικὰ Θεολογικοῦ Συνεδρίου εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τῶν Νεομαρτύρων (17-19 Νοεμβρίου 1986), Θεσσαλονίκη 1988, σ. 585. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 287.
Σεραφείμ αρχιεπίσκοπος Φαναρίου ιερομάρτυς
Βενετία
1790
σ. 7-9: Μεγαλυνάρια στὸν ἅγιο Σεραφείμ∙ σ. 10: Ἐπίγραμμα (στ. 2). Ἀρχ.: Πηγὴν ἀναψύχουσαν εὑρίσκει τάχος∙ σ. 10: Ἐπίγραμμα (στ. 2). Ἀρχ.: Τῶν σῶν ναμάτων ἐμφορηθῆναι θέλων∙ σ. 13-51: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 26-45: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Χαρᾶς ἡμῖν πρόξενος ὡς δεξαμένη. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Θεόδωρος Λάσκαρις∙ σ. 27-46: Ὁ Α΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Τὸ στόμα μου ἄνοιξον τὸ κεκλεισμένον. Ἀκρ.: Ἀναστασίου (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Ἀναστάσιος Γόρδιος ∙ σ. 27-47: Ὁ Β΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Τῶν λόγων ἡ ἄβυσσος, σὺ Ἰησοῦ πολυεύσπλαγχνε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Ἰωσὴφ ἐκ Φουρνᾶ ∙ σ. 36-? Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Πολλοὶ μὲν καὶ ἄλλοι ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς κατὰ τὸ εὐάρεστον τῷ Θεῷ πάντα τὸν βίον διήνυσαν∙ σ. 51-52: Ἐπίγραμμα στὸν ἅγιο Σεραφεὶμ (στ. 19). Ἀρχ.: Σεραφεὶμ τρισμέγιστε ἱερομάρτυς∙ σ. 52: Ἐπίγραμμα στὸν ἅγιο Σεραφεὶμ (στ. 16). Ἀρχ.: Μάκαρ Σεραφεὶμ ἱεράρχα καὶ μάρτυς∙ σ. 53-67: Ὁ Βίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι πατέρες διὰ τῆς χάριτος τοῦ παναγίου.
DPA-0549
Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Σεραφεὶμ ἀρχιεπισκόπου Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου τοῦ θαυματουργοῦ. Μετατυπωθεῖσα νῦν τὸ τέταρτον μετὰ τῶν τροπαρίων ἀκολουθίας καὶ τοῦ παρακλητικοῦ κανόνος τοῦ ἁγίου. Ἐξεδόθη φιλοτίμῳ δαπάνῃ τοῦ ἱεροψάλτου τῆς ἐν Γαλατᾷ Παναγίας Καφατιανῆς Δημητρίου Γ. Κυφιώτου καὶ τῶν φιλομούσων καὶ ὀρθοδόξων συνδρομητῶν. Ἀδείᾳ τοῦ Αὐτοκρατορικοῦ Ὑπουργείου τῆς Δημ. Ἐκπαιδεύσεως. Ἐν Κωνσταντινουπόλει, τύποις Ἀλεξάνδρου Νομισματίδου 1901.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 253, 8. Γ. Χρυσοστόμου, «Βιβλιογραφία εἰς ἀκολουθίας νεομαρτύρων», Πρακτικὰ Θεολογικοῦ Συνεδρίου εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τῶν Νεομαρτύρων (17-19 Νοεμβρίου 1986), Θεσσαλονίκη 1988, σ. 585. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 287-288.
Σεραφείμ αρχιεπίσκοπος Φαναρίου ιερομάρτυς
Κωνσταντινούπολη
1901
σ. 5-34: Ἡ ἀκολουθία (βλ. ἔκδοση 1790∙ δὲν περιέχεται Μικρὸς Ἑσπερινός)∙ σ. 16-29: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου (βλ. ἔκδοση 1790)∙ σ. 17-30: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου (βλ. ἔκδοση 1790, σ. 27-46)∙ σ. 24-25 Τὸ συναξάριο (βλ. ἔκδοση 1790)∙ σ. 35-43: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς καὶ σοὶ προσδραμόντα, ἐλευθέρωσον, ἀθλητά. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
DPA-0550
Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Σεραφεὶμ ἀρχιεπισκόπου Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου τοῦ θαυματουργοῦ. Τὸ πρῶτον συντεθεῖσα ὑπὸ Ἀναστασίου ἱερομ. Γορδίου καὶ ἐκδοθεῖσα (1740). Τὸ δεύτερον ἐκδοθεῖσα μετὰ προσθηκῶν ὑπὸ Διονυσίου ἱερομονάχου τοῦ ἐκ Φουρνᾶ Ἀγράφων (1745). Τὸ δὲ τρίτον μεθ’ ἑτέρων προσθηκῶν ὑπὸ Ἰωσὴφ ἀρχιμανδρίτου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τοῦ ἐκ Φουρνᾶ Ἀγράφων (1790). Καὶ τὸ ὄγδοον εἶτα ἐκδοθεῖσα. Ἔκδοσις ἐνάτη μετὰ προλεγομένων ὑπὸ τοῦ μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφαρσάλων Ἰεζεκιὴλ τοῦ ἀπὸ Βελανιδιᾶς. Δαπάνῃ Ἠσαΐου Βεργοπούλου, ἀρχιμανδρίτου. Ἐν Ἀθήναις, τύποις «Φοίνικος», ὁδὸς Σταδίου 44. 1931.
Σ. Εὐστρατιάδης, «Ἁγιολογικά. Βιβλιογραφία τῶν ἀκολουθιῶν», ΕΕΒΣ 9 (1932), 114. Γ. Χρυσοστόμου, «Βιβλιογραφία εἰς ἀκολουθίας νεομαρτύρων», Πρακτικὰ Θεολογικοῦ Συνεδρίου εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τῶν Νεομαρτύρων (17-19 Νοεμβρίου 1986), Θεσσαλονίκη 1988, σ. 585. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 288-290.
Σεραφείμ αρχιεπίσκοπος Φαναρίου ιερομάρτυς
Αθήνα
1931
σ. 17-68: Ανατύπωση της έκδοσης του 1790∙ σ. 70: Ἐπίγραμμα στὸν ἅγιο Σεραφεὶμ (στ. 8). Ἀρχ.: Κράσθ’ ἱερὴ Σεραφεὶμ ἀπερείσιος ὄλβος ἐοῦσα∙ σ. 71-111: Κανόνες ὀκτώηχοι στὸν ἅγιο Σεραφείμ∙ σ. 71-76: Α΄. Ἀρχ.: Τῶν θείων, παντάρχα, σοῦ ἑξαπτερύγων. Ἀκρ.: Τόδε πλέκω σοι ᾆσμα, ὦ θεηγόρε. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 76-81: Β΄. Ἀρχ.: Μέλπειν, σοφέ, μέλλοντι μνήμην τὴν σήν. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 81-86: Γ΄. Ἀρχ.: Τράνωσόν μου τὸ στόμα πρὸς ἀνύμνησιν. Ἀκρ.: Τὸν ἱερομάρτυρα Σεραφεὶμ ᾄδω. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον∙ σ. 86-91: Δ΄. Ἀρχ.: Τὸ στόμα μου ἄνοιξον τὸ κεκλεισμένον. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 91-96: Ε΄. Ἀρχ.: Τὸν σοφίας βυθὸν τῆς αὐτοσόφου, σοφέ. Ἦχ. πλ. α΄. Τῷ σωτῆρι Θεῷ∙ σ. 97-102: Στ΄. Ἀρχ.: Αἴσθησιν τὴν ἔξω καὶ ἔνδον μου ἅμα δεῖξον. Ἀκρ.: ᾌδω Σεραφεὶμ τοὺς διὰ κτίστην ἄθλους. Ἦχ. πλ. β΄. Κύματι θαλάσσης∙ σ. 102-107: Ζ΄. Ἀρχ.: Τῶν λόγων ἡ ἄβυσσος σὺ Ἰησοῦ πολυεύσπλαγχνε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Ἰωσὴφ ἐκ Φουρνᾶ (βλ. ἔκδοση 1790)∙ σ. 107-111: Η΄. Ἀρχ.: Πόθῳ σοῦ δεομένῳ χάριν μοι παράσχου θείαν. Ἀκρ.: Πλέκει, Σεραφείμ, Γρηγόριός σοι μέλος. Ἦχ. πλ. δ΄. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ. Ποιητής: Γρηγόριος∙ σ. 112-117: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. ἔκδοση 1901)∙ σ. 118-122: Ἰωσὴφ τοῦ ἐκ Φουρνᾶ, Ἐγκώμιο στὸν ἅγιο Σεραφείμ. Ἀρχ.: Ἄξια θαύματος ἦσαν κατ’ ἀλήθειαν, εὐσεβέστατοι χριστιανοί ∙ σ. 122: Ἐπιγράμματα (βλ. ἔκδοση 1790, σ. 10)∙ σ. 123-131: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον. Κοντάκιον: Τῆς Ἐκκλησίας τὸν φωστῆρα τὸν νεόφωτον. Οἶκος: Ἄνθρωπος ὑπὲρ φύσιν παριδὼν τὰ ἐν κτίσει. Ποιητής: Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.∙ σ. 133-134: Ἐπιστολή.