DPA-0124
Ὁ Παλαμᾶς ἐκεῖνος, ἤτοι Bίος ἀξιοθαύμαστος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ θαυματουργοῦ, τοὐπίκλην Παλαμᾶ. Συγγραφεὶς μὲν ὑπὸ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κυρίου Φιλοθέου τοῦ Θεσσαλονικέως. Μεταφρασθεὶς δὲ παρὰ τοῦ ἐν ἱερομονάχοις ἐλαχίστου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, τοῦ ἐν τῇ αὐτῇ πόλει ἀναξίως σχολαρχοῦντος. Καὶ δὴ καὶ τύποις ἐκδοθεὶς ἀναλώμασι καὶ φροντίδι τοῦ εὐγενοῦς καὶ φιλοκάλου ἀνδρὸς καὶ τὰ μάλιστα φιλοπάτριδος κυρίου Ἰωάννου Γούτα Καυταντζώλου τοῦ Θεσσαλονικέως. Ἀρχιερατεύοντος τοῦ παναγιωτάτου ἡμῶν δεσπότου κυρίου κυρίου Ἰακώβου Κωνσταντινουπολίτου, τοῦ ἀπὸ Ἱερισοῦ καὶ Ἁγίου Ὄρους. Τοῦ δὲ βίου προτέτακται καὶ ἡ ἱερὰ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου συνερανισθεῖσα καὶ συμπληρωθεῖσα, καὶ εἰς ἣν ὁρᾶται τελειότητα ἀχθεῖσα ὑπὸ τοῦ μεταφραστοῦ, μετὰ τῶν ἐπὶ ταύτῃ τριῶν παρακλήσεων, δύω μὲν τοῦ θείου Γρηγορίου, τῆς δὲ τρίτης, τοῦ ἐν μάρτυσι μυροβλύτου καὶ λαμπροῦ Δημητρίου. ‚αψπδ΄. Ἐν Βιέννῃ τῆς Ἀουστρίας. 1784. Ἐν τῇ τυπογραφίᾳ τοῦ Ἰωσήπου Βαουμεϊστέρου, τοῦ νομοδιδασκάλου.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 101, 1. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 1143. Α. Παπαδόπουλος – Κεραμεύς, «Βυζαντινὰ Ἀνάλεκτα», Βyzantinische Ζeitschrift 8 (1899), σ. 71-73. Ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ θαυματουργοῦ τοῦ Παλαμᾶ, ἥτις ποιηθεῖσα μὲν ὑπὸ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου, κριτικῶς δὲ ἀποκατασταθεῖσα ὑπὸ τοῦ διακόνου Βασιλείου Ε. Βολουδάκη. Νῦν πρῶτον τύποις ἐκδίδοται πλήρης εἰς τὰς ἐκδόσεις Ἄθως, ἐν Πειραιεῖ 1978, σ. 43-44. Χ. Ἀραμπατζῆς, Ἀθανασίου τοῦ Παρίου βιβλιογραφικά, Ἔκδοσις «Ἱερὸν Προσκύνημα Παναγίας Ἑκατονταπυλιανῆς Πάρου», Θεσσαλονίκη 1998, ἀρ. Ι.3. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 67-68.
Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Δημήτριος ο μυροβλύτης, μεγαλομάρτυς
Βιέννη
1784
σ. 1 χ. ἀ: <Ἀθανασίου τοῦ Παρίου>, Ἐπίγραμμα στὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ (στ. 2). Ἀρχ.: Γρηγόριε, Τριάδος φίλε, ὡς εὕροιμί σε πρέσβυν∙ σ. 1 χ. ἀ: Ἐπίγραμμα στὴ Θεσσαλονίκη (στ. 6). Ἀρχ.: Θεσσαλονίκης ἄστυ, Γρηγορίοιο θεόφρονος∙ σ. 1-29: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 13-26: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Σὺ τῶν χαρισμάτων τῇ πηγῇ καὶ τῇ σοφίᾳ. Ἀκρ.: Στάθμην ἀνυμνῶ δογμάτων τῶν ἐνθέων. Φιλόθεος (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος. Ποιητής: Φιλόθεος Κόκκινος∙ σ. 14-26: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ῥητόρων οἱ ἔνθεοι καὶ θεολόγων οἱ πρόκριτοι. Ἀκρ.: <Γεωργίου (στὰ θεοτοκία)>. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Γεώργιος ∙ σ. 30-43: Ἡ Α΄ «παρακλητικὴ ἀκολουθία». Ἀρχ.: Ὡς ὄργανον θεῖον τοῦ παντουργοῦ, Γρηγόριε. Ἀκρ.: Λείψανα ἀκροστιχίδος <ωψχ…γβα>. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 44-50: Ἡ Β΄ «παρακλητικὴ ἀκολουθία». Ἀρχ.: Κατὰ τὸ πλῆθος τῶν πόνων καὶ τῶν ὀδυνῶν. Ἦχ.: Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Μανασσῆς μοναχός∙ σ. 51-60: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἅγιο Δημήτριο. Ἀρχ.: Ἡ πόλις σου ἅπασα, μεγαλομάρτυς Δημήτριε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 61-215: Φιλοθέου <Κοκκίνου>, Bίος τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ (παράφραση Ἀθανασίου Παρίου). Ἀρχ.: Γρηγόριος μὲν ὁ μέγας ποιμὴν τῶν Θεσσαλονικέων∙ σ. 239-273: Νείλου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ἐγκώμιο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Ἀρχ.: Οὐδὲν οὕτως ἐπαχθὲς καὶ πολλῆς καὶ ἀμυθήτου (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 719).
DPA-0176
Ἡ θεία καὶ ἱερὰ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου. Ψαλλομένη κατὰ τὴν δεκάτην πέμπτην τοῦ Δεκεμβρίου. Ἐρανισθεῖσα μὲν ὑπὸ τοῦ ἱεροσοφολογιωτάτου κυρίου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου. Νῦν τὸ δεύτερον τύποις ἐκδοθεῖσα δι’ ἀδείας καὶ προτροπῆς τοῦ παναγιωτάτου ἡμῶν δεσπότου, τοῦ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυρίου κυρίου Ἱερεμίου. Συνδρομῇ μὲν οὐκ ὀλίγῃ τοῦ τιμιωτάτου Μαργαρίτου, Χατζῆ Μαργαρίτου γούναρη, καὶ τῶν τιμιωτάτων πραγματευτῶν αὐταδέλφων κὺρ Ἰωάννου, καὶ κὺρ Παναγιώτου Βαρβάτων καί τινων ἄλλων χριστιανῶν. Ἐπιστασίᾳ δὲ τοῦ πανοσιωτάτου ἡγουμένου τῆς κατὰ τὴν νῆσον Νάξον Μονῆς τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου, κυρίου Καλλινίκου Βαρβάτου. Εἰς ἣν καὶ ἀνετέθη παρ’ αὐτῶν χάριν ψυχικῆς ὠφελείας τῶν ἐκεῖ ἐτησίως ἑορταζόντων. Προστασίᾳ δὲ ποιμεναρχοῦντος θείῳ ἐλέει τοῦ πανιερωτάτου ἁγίου Παροναξίας κυρίου Ἱεροθέου. Ἐπιθεωρίᾳ δὲ καὶ ἐπιδιορθώσει δευτερεύοντος Γερασίμου Βυζαντίου. Ἐν τῷ τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τυπογραφείῳ. Ἐν ἔτει ᾳωια΄. 1811.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 74, 2. Φ. Ἠλιού, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία τοῦ 19ου αἰώνα. Βιβλία – Φυλλάδια, τόμος πρῶτος 1801-1818, Ἀθήνα 1997, 1811.35. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 94-95.
Ελευθέριος ιερομάρτυς
Κωνσταντινούπολη
1811
σ. 5-30: Ἡ ἀκολουθία. Συντάκτης: Ἀθανάσιος Πάριος∙ σ. 11-22: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Σοφίας τὴν ἄβυσσον ἡ τετοκυῖα σταγόνας. Ἦχ. α΄. Ὠιδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 11-23: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Θρόνῳ τῆς δόξης κυρίου παρεστηκώς. Ἀκρ.: Θεῖον Ἐλευθέριον ἱερῆα τιμάω, πάτερ. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 15-21: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἀδριανοῦ τοῦ εἰδωλολάτρου διέλαμπεν∙ σ. 25-30: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Ὡς παρρησίαν μεγάλην πρὸς τὸν Θεὸν. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας.
DPA-0177
Ἡ θεία καὶ ἱερὰ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου. Ψαλλομένη κατὰ τὴν δεκάτην πέμπτην Δεκεμβρίου. Ἐρανισθεῖσα μὲν ὑπὸ τοῦ ἱεροσοφολογιωτάτου κυρίου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου. Ἐκδοθεῖσα δὲ καὶ αὖθις μετὰ ἐπιδιορθώσεων τινῶν ὑπὸ Θεοδώρου Γ. Πεφάνη, Κεφαλλῆνος. Ἐν Κεφαλληνίᾳ, ἐκ τοῦ τυπογραφείου «Ἡ Ἀνατολή». 1863.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 75, 4. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 9638. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 95.
Ελευθέριος ιερομάρτυς
Κεφαλλονιά
1863
σ. 7-32: Ἡ ἀκολουθία καὶ ὁ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. ἔκδοση 1811)∙ σ. 33-36: Θ. Γ. Πεφάνη, Ἐγκώμιο στὸν ἅγιο Ἐλευθέριο. Ἀρχ.: Ἰδοὺ καὶ ἕτερος θρίαμβος τῆς Ὀρθοδοξίας.
DPA-0178
Ἀκολουθία καὶ Bίος τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου, ἐπισκόπου Ἰλλυρικοῦ. Ἐρανισθεῖσα ἐκ διαφόρων βιβλίων, τὴν ἀκολουθίαν ἐκ τοῦ Νέου Λειμωναρίου, τὴν παράκκλησιν ἐκ τῶν Πνευματικῶν Κήπων, τὰ Θεοτοκία ἐκ τοῦ Μηναίου, τὸν Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον καὶ τὸ Μηνολόγιον ἐκ τοῦ Συναξαριστοῦ τοῦ Νέου Παραδείσου, εὑρισκομένων ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ μου, ὁμοίως καὶ ὁ Bίος τοῦ ἁγίου, δαπάνῃ τοῦ παρ’ ἡμῶν ἐλαχίστου ἐν ἱερεῦσι Γεωργίου Α. Βουτέρη. Χάριν εὐλαβείας καὶ πρὸς εὐκολίαν τῶν ἐν ταῖς ἁγίαις τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίαις ψαλλόντων αὐτήν. Ψαλλομένη τῇ 15 Δεκεμβρίου ἐν ᾗ τελεῖται ἡ μνήμη αὐτοῦ. Ἐξελεύσονται ἄγγελοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, καὶ ἀφοριοῦσιν τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων. Εὐαγ. Ματθ., κεφ. νε΄. Τὸ Σάββατον ἐγένετο διὰ τὸν ἄνθρωπον, οὐχὶ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ Σάββατον, ὥστε Κύριος ἐστὶν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ Σαββάτου. Μάρκος Κεφ. 23. Ἐν Ἀθήναις. 1899.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 76, 5. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1899.29. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 96.
Ελευθέριος ιερομάρτυς
Αθήνα
1899
σ. 3-24: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 11-20: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Πῶς μου θρηνήσω τὸν βίον τὸν ῥυπαρόν. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Εὐθύμιος σύγκελλος∙ σ. 11-21: Ὁ Α΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Παθῶν ἀμαυρότησι δεδουλωμένον. Ἀκρ.: Παθῶν ἐλεύθερόν με δεῖξον, παμμάκαρ. Ἰωσήφ. Ἦχ. α΄. Ὠιδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 11-21: Ὁ Β΄ κανόνας τοῦ ἁγίου (βλ. ἔκδοση 1811, σ. 11-23)∙ σ. 24-29: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. ἔκδοση 1811, σ. 25-30)∙ σ. 30-36: Τὸ συναξάριο (βλ. ἔκδοση 1811).
DPA-0179
Ἀκολουθία καὶ Bίος τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου, ἐπισκόπου Ἰλλυρικοῦ. Ψαλλομένη τῇ 15 Δεκεμβρίου. Ἐρανισθεῖσα ἐκ διαφόρων βιβλίων, τὴν ἀκολουθίαν ἐκ τοῦ Νέου Λειμωναρίου, τὴν παράκλησιν ἐκ τῶν Πνευματικῶν Κήπων, τὰ θεοτοκία ἐκ τοῦ Μηναίου, τὸν Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ Συναξαριστοῦ τοῦ Νέου Παραδείσου. Ἐκδίδεται ὑπὸ τοῦ ἐλαχίστου ἐν ἱερεῦσι Γεωργίου Α. Βουτέρη, ἐφημερίου τοῦ ἐνταῦθα ἐνοριακοῦ ναοῦ Ὁσίου Μελετίου. Ἐξεδόθη καὶ τῷ 1899 ὑπὸ τοῦ ἰδίου. Τὸ Σάββατον ἐγένετο διὰ τὸν ἄνθρωπον, οὐχὶ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ Σάββατον, ὥστε Κύριος ἐστὶν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ Σαββάτου. (Μάρκος Κεφ. 23). Ἐν Ἀθήναις, τύποις «Πανελληνίου Κράτους», 11 - ὁδὸς Ἀριστείδου – 11. 1915.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 76, 7. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 96-97.
Ελευθέριος ιερομάρτυς
Αθήνα
1915
σ. 3-45: Ἡ ἀκολουθία, ὁ παρακλητικὸς κανόνας καὶ τὸ συναξάριο (βλ. ἔκδοση 1899).
DPA-0180
Ἀκολουθία καὶ Bίος τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου, ἐπισκόπου Ἰλλυρικοῦ. Ψαλλομένη τῇ 15 Δεκεμβρίου. Ἐκδοθεῖσα ὑπὸ τοῦ ἐλαχίστου ἐν ἱερεῦσι Γεωργίου Α. Βουτέρη, ἐφημερίου τοῦ ἐνταῦθα ἐνοριακοῦ ναοῦ Ὁσίου Μελετίου. Τὸ Σάββατον ἐγένετο διὰ τὸν ἄνθρωπον, οὐκ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ Σάββατον, ὥστε Κύριος ἐστὶν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ Συββάτου. (Μάρκος. κεφ. 23). Ἐν Ἀθήναις, τύποις: Ἀναστασίου Κ. Καταϊτζῆ, ὁδὸς Σατωβριάνδου 4. 1929.
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 97.
Ελευθέριος ιερομάρτυς
Αθήνα
1929
σ. 3-31: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 16-26: Ὁ κανόνας (βλ. ἔκδοση 1899, σ. 11-21)∙ σ. 32-36: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἐλευθέριος.
DPA-0408
Ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μακαρίου ἀρχιεπισκόπου Κορίνθου τοῦ Νοταρᾶ. Ἐκδοθεῖσα ἐπιμελείᾳ καὶ δαπάνῃ Ἰωσὴφ ἱερομονάχου τοῦ Χίου. Ἐν Χίῳ, ἐκ τοῦ τυπογραφείου Κ. Μ. Προκίδου. 1863.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 131, 1. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 9496. Χ. Ἀραμπατζῆς, Ἀθανασίου τοῦ Παρίου βιβλιογραφικά, Ἔκδοσις «Ἱερὸν Προσκύνημα Παναγίας Ἑκατονταπυλιανῆς Πάρου», Θεσσαλονίκη 1998, Ι.26. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 215-216.
Μακάριος ο Νοταράς αρχιεπίσκοπος Κορίνθου
Χίος
1863
σ. 5-60: Ἡ ἀκολουθία. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 11-54: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Νεῦσον εὐσπλάγχνως ταῖς ἡμῶν δεήσεσιν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 12-55: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Θαρροῦντες κηρύττομεν τῶν σῶν θαυμάτων. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Ἀθανάσιος ὁ Πάριος∙ σ. 18-52: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Βιογραφία τοῦ ἁγίου Μακαρίου. Ἀρχ.: Πάντοτε μὲν καὶ πανταχοῦ ἐπαινεῖται καὶ θαυμάζεται.
DPA-0409
Ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μακαρίου ἀρχιεπισκόπου Κορίνθου τοῦ Νοταρᾶ. Ἐκδοθεῖσα ἐπιμελείᾳ καὶ δαπάνῃ Γεωργίου Βουτζάδη, ἱερέως. Ἐν Ἑρμουπόλει, τύποις Ἀστέρος. 1885.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 132, 2. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1885.20. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 216.
Μακάριος ο Νοταράς αρχιεπίσκοπος Κορίνθου
Ερμούπολη
1885
Ανατύπωση της έκδοσης του 1863.
DPA-0562
<Οὐρανοῦ κρίσις, ἤτοι θαῦμα φρικτὸν καὶ ἐξέσιον τοῦ θαυματουργικωτάτου θείου Σπυρίδωνος, δι’ οὗ τὰς βουλὰς τῶν παρανόμων παπιστῶν ἐματαίωσε μὴ συγχωρήσας αὐτοῖς νὰ ἐγείρουν ἀλτάριον, ἤτοι θυσιαστήριον, μέσα εἰς τὸν ἐν τῇ Κερκύρᾳ ἅγιόν του ναόν. Συντεθὲν μετὰ καὶ ἱερᾶς καὶ ἐπινικείου ἀκολουθίας εἰς αὐτὸ παρὰ ζηλωτοῦ τινος ἀδελφοῦ. Σὺν τούτῃ δὲ καὶ ὁ θεοφεγγὺς Bίος τοῦ ἱεροῦ Κλήμεντος τοῦ βουλγαροκήρυκος καὶ ὁμολογητοῦ ἐκδίδοται, ἑτέρα κρίσις οὐρανοῦ, καὶ οὗτος ὢν κατὰ τῶν καινοτόμων παπιστῶν, συντεθεὶς μὲν ἑλληνιστὶ ὑπὸ τοῦ ἐν ἁγίοις Θεοφυλάκτου ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας, μετενεχθεὶς δὲ παρ’ ἡμῶν εἰς τὴν κοινὴν ἡμῶν διάλεκτον, χάριν τῶν ἁπλουστέρων λαῶν, διὰ τὴν ἐξ αὐτοῦ ἐλπιζομένην κοινὴν ὠφέλειαν Ὧν ἕνεκα νῦν δεύτερον πλήρης ἐκδίδοται, ἅτε κολοβοθεὶς τὰ καίρια παρά τινος ὁ πρότερον ἐν Βενετίᾳ τυπωθείς. Ἐκδίδονται δὲ καὶ τὰ δύω εἰς ἓν τεῦχος διὰ δαπάνης τινῶν φιλαδέλφων Χιοπολιτῶν. Ἔκδοσις δευτέρα ἀμετάβλητος δαπάνῃ Σπυρίδωνος Χαλιώτη. (Αὕτη ἡ ἀκολουθία γίνεται τὴν πρώτην Κυριακὴν τοῦ Νοεμβρίου). Ἐν Ἀθήναις, ἐκ τῆς τυπογραφίας Νικολάου Ἀγγελίδου, κατὰ τὴν ὁδὸν Ἑρμοῦ παρὰ τῇ Καπνικαρέᾳ. 1850.>
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 263, 22. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 5256. Α. Τσίτσας, «Ὑμνογραφικὰ καὶ βιογραφικὰ τοῦ ἱεροῦ Σπυρίδωνος», Σπυρίδων ὁ Τριμυθοῦντος, πατὴρ καὶ προστάτης Κερκύρας. Τόμος ἀναμνηστικὸς ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῆς 17ης ἑκατονταετηρίδος ἀπὸ τῆς γεννήσεως Αὐτοῦ 270-1970, Ἀθῆναι 1970, σ. 142-143. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 298-299.
Σπυρίδων επίσκοπος Τριμυθούντος
Αθήνα
1850
σ. 7-30: Οὐρανοῦ κρίσις ἤγουν θαῦμα φρικτὸν τοῦ θαυματουργικωτάτου Σπυρίδωνος, διὰ τοῦ ὁποίου ἐματαίωσε τὰς βουλὰς τῶν παρανόμων παπιστῶν, μὴ συγχωρήσας αὐτοῖς νὰ κτίσωσιν ἀλτάριον μέσα εἰς τὸν ἐν Κερκύρᾳ ἅγιόν του ναόν. Ἀρχ.: Ἀγαθὸν τὸ εὐλογεῖν τὸν Θεὸν καὶ ὑψοῦν τὸ ὄνομα∙ σ. 31-49: Ἡ ἀκολουθία ὑμνητήριος, ἥτις ὀφείλει ψάλλεσθαι ὑπὸ τῶν ὀρθοδόξων, κατὰ τὴν δωδεκάτην τοῦ Νοεμβρίου μηνός, διὰ τὴν ἐν αὐτῇ γενομένην φρικτὴν θαυματουργίαν ὑπὸ τοῦ θείου Σπυρίδωνος, διὰ πυρὸς καὶ ὀλέθρου μεγίστου τοὺς παπιστὰς κωλύσαντος, τοῦ οἰκοδομῆσαι ἐν τῷ σεβασμίῳ αὐτοῦ ναῷ ἀλτάριον, ἤτοι θυσιαστήριον, ὡς ἠβουλήθησαν∙ σ. 40-47: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνοῦμεν τὴν θεϊκήν σου, δέσποτα, δεόντως πρόνοιαν. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 41-48: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Λαμπρῶς ἑορτάσωμεν σήμερον πάντες. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 50-54: Διήγησις ἔργου παραδόξου καὶ πανθαυμάστου. Ἀρχ.: Ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Σουλτὰν Μουσταφᾶ∙ σ. 56-63: Προλογικὴ ἐπιστολή. Ἀρχ.: Εὐκολοκατάληπτος εἶναι, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, εἰς τοὺς ἀναγινώσκοντας∙ σ. 64: Ἐπίγραμμα εἰς τὴν ἱερὰν μονὴν τοῦ Προδρόμου τὴν ἔχουσαν τὴν ἁγίαν κάραν τοῦ ἱεροῦ Κλήμεντος (στ. 4). Ἀρχ.: Ἧ Προδρόμου τέμενος τοῦ Κλήμεντος θεολήπτου∙ σ. 64: <Ἀθανασίου τοῦ Παρίου>, Εἰς τὴν περιφανῆ Θεσσαλονίκην, τὴν ἐνεγκοῦσαν τοὺς θεοφόρους καὶ ἰσαποστόλους κήρυκας τῆς Βουλγαρίας, Κύριλλον καὶ Μεθόδιον, στίχοι πολιτικοί (στ. 7). Ἀρχ.: Ὀλβιωτάτη πάλαι σύ, πόλις Θεσσαλονίκη. Ἀκρ.: <Ὁ Πάριος>. σ. 65-103: Bίος τοῦ ἁγίου Κλήμεντος Ἀχριδῶν καὶ πάσης Βουλγαρίας τοῦ ὁμολογητοῦ. Ἀρχ.: Δὲν ἔκρινεν οὖτε κρίνει ποτὲ δίκαιον οὔτε ὠφέλιμον ἡ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ (παράφραση).
DPA-0573
ᾈσματικὴ ἀκολουθία καὶ Bίος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, πατρὸς καὶ προστάτου Κερκύρας. Ἐπὶ συμπληρώσει 1603 ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐκδημίας αὐτοῦ ἀναθεωρηθεῖσα βελτιωθεῖσα καὶ αὐξηθεῖσα διὰ νέων προσθηκῶν ἱστορικῶν καὶ ποιητικῶν ἔργων ἐκδεδομένων καὶ ἀνεκδότων καὶ νέων θαυμάτων ὑπὸ τοῦ μητροπολίτου Κερκύρας καὶ Παξῶν Μεθοδίου. Ἔκδοσις δεκάτη ἑβδόμη. Δαπάνῃ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου ἐν Κερκύρᾳ. Ἐκ τοῦ τυπογραφείου «Ἅγιοι Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος». 1951.
Α. Τσίτσας, «Ὑμνογραφικὰ καὶ βιογραφικὰ τοῦ ἱεροῦ Σπυρίδωνος», Σπυρίδων ὁ Τριμυθοῦντος, πατὴρ καὶ προστάτης Κερκύρας. Τόμος ἀναμνηστικὸς ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῆς 17ης ἑκατονταετηρίδος ἀπὸ τῆς γεννήσεως Αὐτοῦ 270-1970, Ἀθῆναι 1970, ἀρ. Κ΄ (σ. 158-159). Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 303.
Σπυρίδων επίσκοπος Τριμυθούντος
Κέρκυρα
1951
σ. ε΄-κ΄: Προλεγόμενα∙ σ. κα΄-κγ΄: Ἀπόφαση τοῦ μητροπολίτου Κερκύρας καὶ Παξῶν Μεθοδίου, Περὶ διευρύνσεως τῆς κατὰ τὴν 11 Αὐγούστου ἐν Κερκύρᾳ τελουμένης τοπικῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου καὶ θαυματουργοῦ Σπυρίδωνος∙ σ. 1-10: Προλεγόμενα τῆς ἔκδοσης τοῦ 1883∙ σ. 11-198: Ἀνατύπωση τῆς ἔκδοσης τοῦ 1895∙ σ. 199-208: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. ἔκδοση 1883)∙ σ. 209-260: Ἀθανασίου Παρίου, Οὐρανοῦ Κρίσις (βλ. ἔκδοση 1850)∙ σ. 261-285: Ἐπιστολιμαία ἀπάντησις (βλ. ἔκδοση 1878)∙ σ. 287-324: Ανατύπωση της έκδοσης του 1901.