έντυπες Ακολουθίες Αγίων

DPA-0029

Ἰδιαίτερον παράρτημα τοῦ Ι΄ περιοδικοῦ συγγράμμ. μηνὸς Ὀκτωβρίου τοῦ Μεγάλου Συναξαριστοῦ. Ἀκολουθίαι καὶ βίοι τῶν ἁγίων ἀποστόλων Ἀνανίου ἑνὸς τῶν ἑβδομήκοντα, τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ῥωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ καὶ ἡ ἀνάμνησις τῆς ἁγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου. Ἄθλησις τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Γαβρᾶ. Μαρτύριον τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Ἰγνατίου τοῦ νέου, ἐν Κωνσταντινουπόλει ἀθλήσαντος. Καὶ Ἀκολουθία τῶν ἁγίων μαρτύρων Ναζαρίου, Γερβασίου, Προτασίου, Κελσίου∙ τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Κοσμᾶ τοῦ ποιητοῦ∙ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰγνατίου ἀρχιεπισκόπου Μηθύμνης τοῦ νέου∙ καὶ τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Θεράποντος τοῦ θαυματουργοῦ. Ἐκδοθεῖσα ἐπιμελείᾳ καὶ δαπάνῃ Κωνσταντίνου Χρ. Δουκάκη, προσκυνητοῦ τοῦ ἐκ Καλαμῶν τῆς Πελοποννήσου. Ἔκδοσις πρώτη. Ἐν Ἀθήναις, καταστήματα Ἰωάννου Νικολαΐδου. 1895.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, ΧΧΙΙΙ. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1895.451. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 19-20.

Ανανίας απόστολος εκ των Εβδομήκοντα Ρωμανός ο Μελωδός Θεοτόκου αγία Σκέπη Θεόδωρος ο Γαβράς Ναζάριος μάρτυς Γερβάσιος μάρτυς Προτάσιος μάρτυς Κέλσιος μάρτυς Κοσμάς επίσκοπος Μαϊουμά ο μελωδός Ιγνάτιος αρχιεπίσκοπος Μηθύμνης Θεράπων ιερομάρτυς

Αθήνα

1895

σ. 1-26: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἀποστόλου Ἀνανίου, τοῦ ὁσίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ καὶ τῆς Ἁγίας Σκέπης∙ σ. 9-22: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Τὴν πάνσεπτον Σκέπην σου, θεοχαρίτωτε δέσποινα. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 10-23: Ὁ κανόνας τῆς ἁγίας Σκέπης. Ἀρχ.: Ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν θείαν Σκέπην. Ἀκρ.: Ὑμνῶ Σκέπης σου τὴν χάριν, Παναγία. Ὁ Ἰάκωβος. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>∙ σ.10-23: Ὁ κανόνας τοῦ ἀποστόλου Ἀνανία. Ἀρχ.: Ἀνοίξωμεν στόμα εὐφημικόν. Ἀκρ.: Ἀνανίου με τὸ κλέος δοξαζέτω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 11-24: Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ. Ἀρχ.: Φωτοειδεῖς λαμπηδόνας ἐξ οὐρανοῦ. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ∙ σ. 26-29: Ἐγκωμιαστικὸς καὶ ὑπομνηματικὸς λόγος στὴν ἁγία Σκέπη. Ἀρχ.: Νεφέλη τὸ πάλαι καταψύχουσα τὸν καύσωνα∙ σ. 29-32: Τὸ συναξάριο τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Γαβρᾶ. Ἀρχ.: Ὁ ἔνδοξος οὗτος καὶ γενναῖος ἀθλητής (παράφραση τοῦ Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1745)∙ σ. 32-41: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου. Ἀρχ.: Καλεῖ πάλιν ἡμᾶς νέαν πανήγυριν ὁ νέος τοῦ Χριστοῦ ὁσιομάρτυς Ἰγνάτιος∙ σ. 41-63: Ἡ ἀκολουθία τῶν μαρτύρων Ναζαρίου, Γερβασίου, Προτασίου, Κελσίου, τοῦ ὁσίου Κοσμᾶ τοῦ ποιητοῦ, τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου, ἀρχιεπισκόπου Μηθύμνης καὶ τοῦ ἁγίου Θεράποντος τοῦ θαυματουργοῦ∙ σ. 51-61: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου. Ἀρχ.: Ἀπείρῳ σου ἔρωτι ἐπειγομένῳ, Ἰγνάτιε. Ἀκρ.: Ἀθανάσιον, Ἰγνάτιέ μου, φρούρει. Ῥοδοστοῦ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Ἀθανάσιος <ὁ ἐκ Ραιδεστοῦ>∙ σ. 51-61: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Θεράποντoς. Ἀρχ.: Ὥσπερ ἐν εἴδει φλογερῶν ἐφώτισε γλωσσῶν. Ἀκρ.: Ὡς ἀθλοθύτην Θεοῖο Θεράποντα ἐπαίνοις στέφω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 63-78: Τὸ ἐγκώμιο τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου ἀρχιεπισκόπου Μηθύμνης. Ἀρχ.: Καὶ πάντοτε προγινώσκων ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.

DPA-0244

Ἔκδοσις «Ἁγιορειτικῆς Βιβλιοθήκης». Χαιρετισμοὶ εἰς τὴν ἑορτὴν τῆς Κοιμήσεως τῆς ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας καὶ ἡ παράκλησις τῆς Θεοτόκου τῆς Γλυκοφιλούσης. Εὑρισκομένης τῆς ἱερᾶς εἰκόνος αὐτῆς ἐν τῇ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Μονῇ τοῦ Φιλοθέου. Ἔκδοσις πρώτη. 1955. Ἐκ τοῦ τυπογραφείου Σωτ. Ν. Σχοινᾶ. Ἐν Βόλῳ.

Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 137.

Θεοτόκου Κοίμησις

Βόλος

1955

σ. 3-19: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον (βλ. ἔκδοση 1871)∙ σ. 21-44: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴ Θεοτόκο Γλυκοφιλούσα τῆς Μονῆς Φιλοθέου. Ἀρχ.: Ὑμνῆσαί σου, δέσποινα, τὰ φρικτά. Ἀκρ.: Ὕμνοις ἐξᾴδω Γλυκοφιλοῦσαν κόρην. Ἰάκωβος. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>∙ σ. 44: Ἐπίγραμμα στὴ Γλυκοφιλούσα (στ. 4). Ἀρχ.: Τὸ πῦρ κρατοῦσα, ἅμα δὲ καὶ φιλοῦσα∙ σ. 44: Ἐπίγραμμα (στ. 8). Ἀρχ.: Φιλεῖς ἀπαύστως, χερσὶ περιλαβοῦσα.

DPA-0247

Ἀκολουθία τῆς ἁγίας Σκέπης τῆς ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, ψαλλομένη τῇ α΄. Ὀκτωβρίου, (ᾗ καὶ Λόγοι τινὲς πανηγυρικοὶ τῆς Θεοτόκου προσετέθησαν). Συντεθεῖσα μὲν ὑπὸ Ἰακώβου μοναχοῦ Ἁγιορείτου. Νῦν δὲ τὸ πρῶτον ἐκδίδοται ἐπιμελείᾳ καὶ δαπάνῃ τοῦ πανοσιωτάτου Ἀβερκίου τοῦ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου τοῦ Ῥωσσικοῦ. « Καὶ ἐνετείλατο νεφέληνεἰς σκέπην αὐτοῖς.» (Ψαλμὸς οζ΄.). Ἐν Ἀθήναις, τύποις Γεωργίου Καρυοφύλλη (ὁδὸς Νικία, ἀριθ. 23). 1869.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 148, 23a. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1869.13. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 138.

Θεοτόκου Αγία Σκέπη

Αθήνα

1869

σ. 2: Στίχοι στὴ Θεοτόκο ὁμοιοκατάληκτοι (στ. 20). Ἀρχ.: Ὦ Παρθένε, ξένον θαῦμα, θαυμασίων θαυμαστόν∙ σ. 3-?: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 13-?: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν πάνσεπτον σκέπην σου, θεοχαρίτωτε δέσποινα. Ἦχ. δ΄ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 13-?: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν θείαν Σκέπην. Ἀκρ.: Ὑμνῶ Σκέπης σου τὴν χάριν, Παναγία. Ὁ Ἰάκωβος. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>∙ σ. σ. 33-?: Λόγος ἐγκωμιαστικός στὴν ἁγία Σκέπη τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Νεφέλη τὸ πάλαι καταψύχουσα τὸν καύσωνα∙ σ. 47-55: Λόγος στὴν ἁγία Σκέπη τῆς Θεοτόκου (μετάφραση ἀπὸ τὰ σλαβωνικά). Ἀρχ.: Ἐν τοῖς ἐσχάτοις δεινοῖς καιροῖς, ὅτε ἐμπιπλάμεθα.

DPA-0507

Ἀσματικὴ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Παντελεήμονος, ἀθλήσαντος ἐν τῇ νήσῳ Κρήτῃ, τῆς ἐπαρχίας Στίας, χωρίον Ἐπισκοκέφαλον, κατὰ τὴν ιδ́ Νοεμβρίου ᾳωμη σωτηρίου ἔτους. Συγγραφεῖσα μὲν πόνῳ Ἰακώβου μοναχοῦ τοῦ ἐν τῇ νέα σκήτει διατελοῦντος τοῦ Ἁγίου Ὄρους τοῦ Ἄθωνος κατὰ τὸ 1863. Ἐκδοθεῖσα δὲ ἐπιμελείᾳ τῆς μητρὸς τοῦ ἁγίου, Εὐπραξίας, δαπάνῃ δὲ τῶν λαβόντων χάριν, διὰ πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου, καὶ διὰ τῶν θαυμάτων αὐτοῦ παρὰ Θεοῦ. Ἀθῆναι, ἐκ τοῦ τυπογραφείου Ἀγαθὴ Τύχη. 1865.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 224, 1. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1865.49. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 266.

Παντελεήμων νεομάρτυς

Αθήνα

1865

σ. 4: Ἐπίγραμμα (στ. 8). Ἀρχ.: Παντελεῆμον, ἆρόν σου χεῖρας πρὸς τὸν δεσπότην∙ σ. 4: Ἐπίγραμμα (στ. 3). Ἀρχ.: Νεομάρτυς ἔνδοξε Παντελεῆμον∙ σ. 5-44: Ἡ ἀκολουθία. Ποιητής: Ἰάκωβος Νεοσκητιώτης∙ σ. 15-42: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Παράσχου μοι, Κύριε, τοῦ παναγίου σου Πνεύματος. Ἄκρ.: Παντελεήμονα τὸν πανάγαστον μέλπω. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 20-39: Τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Εἴη τὸ θαυμαστὸν καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομα τοῦ μεγάλου Θεοῦ∙ σ. 45-46: Πιστοποιητικὸν (κατάλογος) τῶν λαβόντων θαυματουργὸν παρὰ Θεοῦ χάριν διὰ τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Παντελεήμονος.

DPA-0508

ᾈσματικὴ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Παντελεήμονος, ἀθλήσαντος ἐν τῇ νήσῳ Κρήτῃ, τῆς ἐπαρχίας Στίας, χωρίον Ἐπισκοκέφαλον, κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην Νοεμβρίου ᾳωμη΄ σωτηρίου ἔτους. Συγγραφεῖσα ὑπὸ Ἰακώβου μοναχοῦ τοῦ ἐν σκήτει τοῦ Ἄθωνος κατὰ τὸ 1863. Ἐκδοθεῖσα τὸ πρῶτον ἐπιμελείᾳ τῆς μητρὸς τοῦ ἁγίου, Εὐπραξίας, δαπάνῃ δὲ τῶν λαβόντων χάριν, διὰ πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου, καὶ διὰ τῶν θαυμάτων αὐτοῦ παρὰ τοῦ Θεοῦ. Νῦν δὲ ἐκδίδοται ὑπὸ Ἀντωνίου Στ. Γεωργίου. Ἀθῆναι, βιβλιοπωλεῖον ὁδὸς Πραξιτέλους – ἀριθ. 34. 1892.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 225, 2. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1892.76. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 266-267.

Παντελεήμων νεομάρτυς

Αθήνα

1892

Ανατύπωση της έκδοσης του 1865.

DPA-0554

Ἀκολουθίαι τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Σίμωνος τοῦ Μυροβλύτου, κτίτορος τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας. Προσέτι δὲ καὶ ἡ ἀκολουθία τῆς ἁγίας ἐνδόξου μυροφόρου καὶ ἰσαποστόλου τοῦ Χριστοῦ Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς. Ἐπιμελείᾳ τοῦ καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου. Ἐν Ἀθήναις, ἐκ τῶν τυπογραφικῶν καταστημάτων τῆς ἑταιρείας Π. Γ. Μακρῆ καὶ Σίας. ᾳϠκδ΄.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 180, 4. Σ. Εὐστρατιάδης, «Ἁγιολογικά. Βιβλιογραφία τῶν ἀκολουθιῶν», ΕΕΒΣ 9 (1932), 114-116. Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000 469-470. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 291-293.

Σίμων ο μυροβλύτης

Αθήνα

1924

σ. 5: Ι. Γοργίου, ᾨδὴ (22 Ἀπριλίου 1900) (στ. 24). Ἀρχ.: Ἐπὶ βράχου ῥιζιμαίου Ἀθωνείου ἐκτισμένη∙ σ. 7-34: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Σίμωνος∙ σ. 19-30: Ὁ κανόνας τῶν Χριστουγέννων. Ἀρχ.: Ῥεύσαντα ἐκ παραβάσεως. Ἀκρ.: Χριστὸς βροτωθείς, ἦν ὅπερ Θεὸς μένῃ. Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε. Ποιητής: Κοσμᾶς Μελωδός∙ σ. 19-30: Ὁ Α΄ κανόνας τοῦ ὁσίου. Ἀρχ.: Σάλπιγγος πλέον πρὸ ἡμῶν ἐκρότησε. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 20-31: Ὁ Β΄ κανόνας τοῦ ὁσίου. Ἀρχ.: Μύρου ἐνθέου, πάτερ, ἐμφορηθείς. Ἀκρ.: <Θεοκλήτου> (στὰ θεοτοκία)>. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: Θεόκλητος∙ σ. 26-27: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ἀοίδιμος πατὴρ ἡμῶν Σίμων ἤκμαζεν∙ σ. 35-43: Μεθέορτος ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Σίμωνος∙ σ. 38-42: Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου. Ἀρχ.: Σὲ πρέσβυν προβάλλομαι πρὸς τὸν τεχθέντα. Ἀκρ.: Σίμωνα ὑμνῶ θεῖον ἄνθος τοῦ Ἄθω. <Ῥαφαήλ>. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Ραφαήλ∙ σ. 44-51: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον. Κοντάκιον: Τὸν μυρορρόαν ποταμὸν τὸν προερχόμενον. Οἶκος: Ἄγγελος οὐρανόφρων ἐγνωρίσθης ἐν κόσμῳ. Ποιητής: Νικόδημος Ἁγιορείτης∙ σ. 53-90: Οἱ ὀκτώηχοι κανόνες. Ποιητής: Ἱερώνυμος Σιμωνοπετρίτης∙ σ. 53-57: Α΄. Ἀρχ.: Σίμων παμμακάριστε, τὰ σὰ μέλλοντι νῦν. Ἀκρ.: Σοὶ ὕμνον, Σίμων, πρῶτον τόνδε προσφέρω. Ἧχ. α΄. Σοὺ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά∙ σ. 58-62: Β΄. Ἀρχ.: Δεῦτε πάντες ᾄσωμεν Θεῷ θαυμαστὰ τελέσαντι. Ἀκρ.: Δέησιν τήνδε μονή σου, Σίμων, ᾄδει ᾆσμα. Ἧχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ∙ σ. 62-67: Γ΄. Ἀρχ.: Ὑετοῦ ὡς χειμάρρους ἐκ τοῦ σοῦ τάφου. Ἀκρ.: Ὕμνον τρίτον μέλψωμεν Σίμωνι τρισμάκαρι. Ἦχ. γ΄. Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι∙ σ. 67-71: Δ΄. Ἀρχ.: Θαυμάτων σου τὸ ὕψος καὶ τὸ μέγεθος. Ἀκρ.: Θαυμάτων ὕψος καὶ μέγεθος ὑμνήσω σου. Ἧχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 71-75: Ε΄. Ἀρχ.: Πόνους τε καὶ ἀγῶνας καὶ θαύματα Σίμωνος. Ἀκρ.: Πέμπτην ταύτην ἄγω σοι ᾠδήν, παμμάκαρ. Ἧχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην∙ σ. 75-80: Ϛ΄. Ἀρχ.: Ὢ καὶ ποῦ φύγω ὁ τάλας εἰ μὴ πρὸς σε. Ἀκρ.: Ὡς ἔχων παρρησίαν πρὸς Θεὸν δέξαι μου τὴν δέησιν. Ἧχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 81-85: Ζ΄. Ἀρχ.: Ἔλλαμψίν μοι παράσχου σὲ ἀνυμνοῦντι, ὦ Σίμων. Ἀκρ.: Ἕβδομον ἀριθμὸν ᾠδῶν μου δέξαι, ὦ Σίμων. Ἦχ. βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη∙ σ. 85-90: Η΄. Ἀρχ.: ᾨδαῖς ᾀσμάτων μυροβλύτην Σίμωνα. Ἀκρ.: ᾨδὴ ὀγδόη Σίμωνι μυροβλύτῃ. Ἱερωνύμου (στὰ θεοτοκία). Ἧχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 90: Τροπάρια στὸν ὅσιο Σίμωνα Ἱερωνύμου Σιμωνοπετρίτου∙ σ. 91-97: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴ Μαρία τὴ Μαγδαληνὴ καὶ τὸν ὅσιο Σίμωνα. Ἀρχ.: Μύρων σεπτῶν σου τὴν ὀσμὴν κροτοῦντά με. Ἀκρ.: Μαρίαν καὶ Σίμωνα ἐν ᾠδαῖς μέλπω. Ἰακώβου (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>∙ σ. 99-104: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας τοῦ ὁσίου Σίμωνος. Ἀρχ.: Σίμων μυροβλῦτα πατὴρ ἡμῶν, δέησιν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>. σ. 105-112: Ὁ Bίος τοῦ ὁσίου. Ἀρχ.: Πάλιν ἑορτὴ καὶ πάλιν πανήγυρις. Προχθὲς βασιλικὴ ἑορτή∙ σ. 113-115: Περικοπὴ ἐκ τοῦ βίου τοῦ ἁγίου Σίμωνος (ἐκ παλαιοῦ χειρογράφου). Ἀρχ.: Καὶ καταβαίνει εἰς τὸ Μπογάζι τῆς Μαύρης Θαλάσσης∙ σ. 117-141: Ἡ ἀκολουθία τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς∙ σ. 126-137: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Αἰσθήσεων, δέσποινα, διπλῆν πεντάδα συνέτισον. Ἀκρ.: Αἴνων ἀπαρχὰς εἰσάγω σοι, κυρία. Θεοφάνης. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Θεοφάνης Νικαίας ὁ Γραπτός∙ σ. 127-137: Ὁ Α΄ κανόνας τῆς ἁγίας. Ἀρχ.: Τὸ στόμα μου ἤνοιξα, λοιπὸν σὺ πλήρωσον. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 127-138: Ὁ Β΄ κανόνας τῆς ἁγίας. Ἀρχ.: Ταῖς θείαις ἐμπρέπουσα καλλοναῖς καὶ φωτοχυσίαις. Ἀκρ.: Τὴν Μαγδαληνὴν Μαρίαν μέλπω πόθῳ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Θεοφάνης∙ σ. 142-150: Ἡ μεθέορτος ἀκολουθία τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς∙ σ. 145-149: Ὁ κανόνας τῆς ἁγίας (βλ. σ. 127-138)∙ σ. 151-158: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον στὴν ἁγία Μαρία τὴ Μαγδαληνή. Κοντάκιον: Τῇ Μυροφόρῳ εὐλαβῶς τὸν ὕμνον μέλψωμεν. Οἶκος: Ἄγγελοι οὐρανόθεν ἐξεπλάγησαν θεῖοι τολμήματι τῷ σῷ. σ. 159-164: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴν ἁγία Μαρία τὴ Μαγδαληνή. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενοι πειρασμοῖς καὶ σοὶ προσδραμόντες, μυροφόρε Μαγδαληνή. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἰάκωβος μοναχός∙ σ. 165-175: Ἁγιασμὸς ψαλλόμενος μετὰ τοῦ ἁγίου λειψάνου τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς. Ἀρχ.: Τῆς μυροφόρου τῇ σορῷ νῦν προσδράμωμεν∙ σ. 177-181: Ὁ Bίος τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς. Ἀρχ.: Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1161)∙ σ. 182-196: Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου, Ἐγκώμιο στὴν ἁγία Μαρία τὴ Μαγδαληνή. Ἀρχ.: Ἐὰν βεβαίως καὶ ἄλλοτε συνέβη καὶ διὰ λόγου (παράφραση τοῦ Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1162)∙ σ. 196: Μοδέστου ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων, Εἰς τὰς Μυροφόρους (ἐκ τῆς Βιβλιοθήκης Φωτίου). Ἀρχ.: Τὸν ἕβδομον ἀριθμὸν καὶ ἐπὶ τῆς ἀρετῆς καὶ ἐπὶ τῆς κακίας∙ σ. 197-204: Ἐγκώμιο στὸν ὅσιο Σίμωνα τὸ Μυροβλύτη. Ἀρχ.: Καλὰ καὶ ὁ θάνατος νὰ ἐβασίλευσεν σχεδὸν ἀπ’ ἀρχῆς.

DPA-0656

<Ἀκολουθίαι καὶ μαρτύρια τῶν ἁγίων ἐνδόξων τεσσάρων νέων ὁσιομαρτύρων Εὐθυμίου, Ἰγνατίου, Ἀκακίου καὶ Ὀνουφρίου, τῶν ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ὑπὲρ Χριστοῦ ἀθλησάντων, συγγραφέντα ὑπὸ Ὀνουφρίου τοῦ Ἰβηρίτου. Τούτοις προστίθενται και οἱ βίοι καὶ αἱ ἀκολουθίαι τῶν νεομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Χιοπολίτου καὶ Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου. Ἐκδίδονται δὲ ὑπὸ Ἀκακίου, μοναχοῦ Προδρομίτου. Ἐν Ἀθήναις, ἐκ τοῦ τυπογραφείου «Ἡ Φιλόμουσος Λέσχη». (Ἐν ὁδῷ Ἀθηνᾶς ἀριθ. 257.) 1862.>

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, XVIII-XIX. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 8950. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 347-348.

Ευθύμιος οσιομάρτυς Ιγνάτιος οσιομάρτυς Ακάκιος οσιομάρτυς Ονούφριος οσιομάρτυς Γεώργιος ο Χιοπολίτης Θεόδωρος ο Βυζάντιος

Αθήνα

1862

σ. 3-28: Ἡ ἀκολουθία τῶν ὁσιομαρτύρων Εὐθυμίου, Ἰγνατίου καὶ Ἀκακίου∙ σ. 16-26: Ὁ κανόνας τοῦ Πάσχα καὶ τῶν ἁγίων. Ἀρχ.: Ἀναστάσεως ἡμέρα τοῦ Κυρίου Χριστοῦ. Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα∙ σ. 28-30: Προοίμιο ἐγκωμιαστικὸ στὸ μαρτύριο τῶν ὁσιομαρτύρων, Εὐθυμίου, Ἰγνατίου καὶ Ἀκακίου. Ἀρχ.: Πάλιν νεοφανεῖς μάρτυρες εἰς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ∙ σ. 31-66: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου τοῦ Πελοποννησίου. Ἀρχ.: Καλεῖ ἡμᾶς πρὸς νέαν πανήγυριν ὁ νέος τοῦ Χριστοῦ ὁσιομάρτυς Εὐθύμιος∙ σ. 66-69: Ἐπιστολὲς τοῦ ὁσιομάρτυρος Εὐθυμίου∙ σ. 70-86: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ νέου (+1814)∙ σ. 78-84: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου καὶ τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Νοός μου τὴν ζόφωσιν φώτισον. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 86-98: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ νέου. Ἀρχ.: Καλεῖ ἡμᾶς πρὸς νέαν πανήγυριν ὁ νέος τοῦ Χριστοῦ ὁσιομάρτυς Ἰγνάτιος∙ σ. 98-118: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ ὁσιομάρτυρος Ἀκακίου. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νέος ὁσιομάρτυς Ἀκάκιος∙ σ. 118-119: Ἐπιστολὴ τοῦ ὁσιομάρτυρος Ἀκακίου∙ σ. 119-146: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσιομάρτυρος Ὀνουφρίου (+1818)∙ σ. 131-143: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνοῦντι πόθῳ τὴν μνήμην σου τὴν θείαν. Ἀκρ.: Ὕμνοις σε μέλπω, Ὀνούφριε, σὺν πόθῳ. Ἰακώβου (στὴ θ’ ὠδή). Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>∙ σ. 132-144: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Δεῦτε, πιστοί, ἅπαντες οἱ φιλομάρτυρες. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 147-163: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Ὀνουφρίου. Ἀρχ.: Πάντοτε βέβαια ἀξιοθαύμαστος ὑπῆρξεν ἡ ἀνδρεία∙ σ. 164-179: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Γεωργίου τοῦ Χιοπολίτου (+1807)∙ σ. 170-177: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τριὰς ἁγία καὶ μονὰς ὑπέρθεε, ἡ φωτουργεία πηγή. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 179-189: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νέος ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος∙ σ. 190-211: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου∙ σ. 197-208: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὕμνον προσᾴδειν τῇ σεπτῇ ἀθλήσει σου. Ἀκρ.: Ὕμνον προσᾴδω Θεοδώρῳ τῷ νέῳ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 198-209: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνῆσαι προθυμουμένῳ σήμερον. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. Ποιητής: Μιχαὴλ Εὐμορφόπουλος∙ σ. 211-226: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Ὁ ἔνθερμος οὗτος τῆς ὀρθοδόξου πίστεως.

DPA-0663

Ἀκολουθίαι τῶν Τιμίων Δώρων τῆς Ὑπαπαντῆς καὶ τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου Παύλου τοῦ βασιλογόνου, προστάτου καὶ κτίτορος τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Μονῆς. Ἐκδίδοται δαπάνῃ τῆς Ἱερᾶς καὶ σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ ὁσίου Παύλου ἐπὶ ἡγουμενείας ἀρχιμανδρίτου Σεραφείμ. Τύποις Α. Ε. Ε. «Νέα Ἑλληνικὴ Ἡὼς» (Ι. Χατζηϊωάννου), Κολοκυνθοῦς 2. Ἀθῆναι 1929.

Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 359-360.

Ιησού Χριστού Γέννησις Τρύφων μεγαλομάρτυς Ιησού Χριστού Υπαπαντή Συμεών Συμεών ο θεοδόχος Παύλος ο Ξηροποταμηνός

Αθήνα

1929

σ. 5-29: Ἡ ἀκολουθία τῶν Τιμίων Δώρων∙ σ. 11- 24: Ὁ κανόνας τῶν Χριστουγέννων. Ἀρχ.: Ῥεύσαντα ἐκ παραβάσεως. Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε∙ σ. 11-25: Ὁ ἰαμβικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Ἤνεγκε γαστὴρ ἡγιασμένη Λόγον. Ἦχ. α΄. Ἔσωσε λαὸν θαυματουργῶν Δεσπότης∙ σ. 12-26: Ὁ κανόνας τῶν Τιμίων Δώρων. Ἀρχ.: Τὰ πάντιμα δῶρά σου, σῶτερ, τιμῶμεν. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 30-33: Ὑπόμνημα περὶ τῶν Τιμίων Δώρων καὶ Μάγων ἐν τῇ τοῦ ἁγίου Παύλου Ἱερᾷ Μονῇ τῇ ἐν τῷ Ἄθῳ εὑρισκομένῃ. Ἀρχ.: Ὅτε ἔμελλεν ἡ κυρία Θεοτόκος ἐκδημῆσαι∙ σ. 34-48: Ἡ προεόρτιος ἀκολουθία τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Τρύφωνος∙ σ. 38-46: Ὁ προεόρτιος κανόνας. Ἀρχ.: Ἀγκάλας ἁπλώσαντες τὰς τῶν ψυχῶν. Ἄκρ.: <αβγ…χψω. Φιλοθέου> (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: <Φιλόθεος Κόκκινος>∙ σ. 38-47: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Τρύφωνος. Ἀρχ.: Τῆς ὄντως ἐνθέου ἐν οὐρανοῖς τρυφῆς. Ἀκρ.: Τρυφῆς μεθέξειν ἀξίωσόν με, Τρύφων. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Θεοφάνης∙ σ. 49-86: Ἡ ἀκολουθία τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου∙ σ. 59-72: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ῥανάτωσαν ὕδωρ νεφέλαι. Ἀκρ: Χριστὸν γεγηθώς, πρέσβυς ἀγκαλίζεται. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον. Ποιητής: Κοσμᾶς Μελωδός∙ σ.60-73: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Χριστὸς σαρκὶ πεφανέρωται. Ἀκρ: Χριστὸν πρέσβυς ὠλέναις ἐδέξατο. ᾨδὴ Ἰωσήφ. Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 60-73: Ὁ Γ΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀκτῖσι, φιλάνθρωπε, σῆς φωτοδότιδος. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Γερμανὸς πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως∙ σ. 79-84: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Συμεών. Ἀρχ.: Δικαίων σκηνώμασι περιχαρῶς αὐλιζόμενος. Ἀκρ.: Δέχου τὸν ὕμνον, Συμεὼν θεηδόχε. Ἰωσήφ. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 87-117: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Παύλου τοῦ Ξηροποταμηνοῦ, κτίτορος τῆς Μονῆς Ἁγίου Παύλου∙ σ. 98-113: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Τοῦ κόσμου τὰ πέρατα δόξῃ τῇ σῇ. Ἀκρ.: Τέταρτον ᾆσμα τῇ μητρὶ τῆς ζωῆς ᾄδω. Μανουήλ. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Μανουὴλ Κορίνθιος. σ. 99-114: Ὁ Α΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Ζωὴν τὴν αἰώνιον ποθήσας, Παῦλε ἀοίδιμε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 99-114: Ὁ Β΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Ἄνωθεν ἅπαν τοῖς ἀνθρώποις δώρημα. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 118-129: Ἰακώβου <Νεοσκητιώτου>, Ἐγκώμιο στὸν ὅσιο Παῦλο τὸν Ξηροποταμηνό. Ἀρχ.: Καλὰ καὶ ὁ θάνατος νὰ ἐβασίλευσε∙ σ. 130-138: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Ὅταν ὁ καθαρώτατος ἐκεῖνος καὶ διαβατικώτατος.

DPA-0664

Νέον Χιακὸν Λειμωνάριον περιέχον μαρτύρια παλαιὰ καὶ νέα καὶ βίους ὁσίων ὡς καὶ ᾀσματικὰς ἀκολουθίας εἰς διαφόρους νεομάρτυρας Χίους ἢ ἐν Χίῳ ἀθλήσαντας, ὡς καὶ τὰ μάλα τιμωμένους ἐν Χίῳ. Ἐκδίδοται ἐπὶ τῇ βάσει τῶν παλιῶν Λειμωναρίων ἐν οἷς ἐμπεριέχονται ἅπαντα τὰ ἔργα: Μακαρίου τοῦ Νοταρᾶ, ἀρχιεπισκόπου Κορίνθου, Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, τοῦ σοφολογιωτάτου διδασκάλου, καὶ Νικηφόρου τοῦ Χίου, ἱεροδιδασκάλου. Δαπάνῃ ἱερομονάχου Ἀμβροσίου Μίχαλου, ἡγουμένου τῆς ἐν Χίῳ Ἱ. Μονῆς Μυρσινιδίου. Ἐγκρίσει τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου. Εἰς κοινὴν ἁπάντων τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν ὠφέλειαν. Ἐν Ἀθήναις, τυπ. Α.Ε.Ε. Νέα Ἑλληνικὴ Ἠὼς (Ἰ. Χατζηϊωάννου), Ἱπποκράτους 15Β. 1930.

Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 360-365.

Πολύδωρος ο Κύπριος Θεοτόκος Μυρτιδιώτισσα Ματρώνα η Χιοπολίτις Γεώργιος ο Χιοπολίτης Μυρόπη μάρτυς Αγγελής νεομάρτυς Ονούφριος οσιομάρτυς Δημήτριος ο Χίος Τρύφων μεγαλομάρτυς Σταμάτιος μάρτυς Ιωάννης εκ Σπετσών μάρτυς Θεόδωρος ο Βυζάντιος Μακάριος ο Ν

Αθήνα

1930

σ. 11-25: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Πολυδώρου (+ 1794). Ἀκρ.: <Νικηφόρου> (στὰ στιχηρὰ τοῦ μικροῦ ἑσπερινοῦ)∙ σ. 15-24: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Νοός μου τὴν ζόφωσιν φώτισον θείαις πρεσβείαις σου. Ἀκρ.: Νέον γεραίρω Πολύδωρον τοῖς λόγοις. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Νικόδημος Ἁγιορείτης∙ σ. 15-24: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ζωῆς λαβόμενος τῆς ἀκηράτου. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Μιχαὴλ Εὐμορφόπουλος∙ σ. 19-22: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ μέγας καὶ νεοφανὴς στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ∙ σ. 26-43: Ἡ ἀκολουθία τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Μυρτιδιωτίσσης. Ποιητής: Σωφρόνιος Πάγκαλος∙ σ. 29-42: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνήσωμεν ἅπαντες πίστει καὶ πόθῳ. Ἀκρ.: Ὕμνον ᾂδω σοι καινόν, Παρθένε Μαρία ἁγνή, Μελέτιος Καλλονᾶς. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Μελέτιος Καλλονᾶς, καθηγούμενος τῆς Μονῆς Ἀγκαράνθου καὶ πρωτοσύγγελος τῆς καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας∙ σ. 30-42: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν θείαν παράσχου μοι, Λόγε, σοφίαν. Ἀκρ.: Τὴν μητέρα μέλψωμεν ἀρρήτου Λόγου. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Σωφρόνιος Κυθήρων∙ σ. 30-43: Ὁ Γ΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν ἀχλὺν καθάρισον, ἁγνή, τοῦ νοός μου. Ἀκρ.: <Τῇ θεομήτορι ᾆσμα νέον προσᾴδω>. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ. Ποιητής: Σωφρόνιος Κυθήρων∙ σ. 36-40: Ἐνθύμησις τοῦ θαύματος τῆς ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν θεοτόκου τῶν Μυρτιδίων ἐν τῇ νήσῳ Κυθήρων ὅτε τὸν παράλυτον ἤγειρε. Ἀρχ.: Εἰς τὴν νῆσον τῶν Κυθήρων ὑπῆρχεν ἕνας ἐρημότοπος∙ σ. 44-51: Ἡ ἀκολουθία καὶ ἡ διήγησις τοῦ ἐν Χίῳ κατὰ τὸ Παλαιόκαστρον γενομένου θαύματος ὑπὸ τῆς ὁσιομάρτυρος Παρασκευῆς ἐν ἔτει 1442 (14 Ὀκτωβρίου). Ποιητής: Ἀθανάσιος Πάριος∙ σ. 46-51: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνοῦσι τὴν φωτοφόρον μνήμην σου, μάρτυς. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 48-50: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Διήγηση. Ἀρχ.: Συνήθεια ἐστάθη παλαιά, ἐκ προστάγματος∙ σ. 52-66: Ἡ ἀκολουθία καὶ ὁ Bίος τῆς ὁσίας Ματρώνης τῆς Χιοπολίτιδος∙ σ. 55-65: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ματρῶναν τιμήσωμεν τὴν ἱεράν, ὦ θεόφρονες. Ἀκρ.: Ματρῶναν ὑμνῶ τῆς Χίου τὴν προστάτιν. Νικήτας. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Νεῖλος (Νικήτας) Ρόδου∙ σ. 58-64: Διήγησις. Ἀρχ.: Αὕτη ἡ ὁσία καὶ θαυματουργὸς μήτηρ ἡμῶν Ματρῶνα. Διορθωτής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 66-81: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Νικολάου τοῦ Χίου. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 70-80: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἄναρχε Λόγε, ταῖς τοῦ νέου μάρτυρος. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 71-80: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τῇ αἴγλῃ τῆς τριλαμποῦς θεότητος περιλαμπόμενος. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 74-78: Τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νέος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Νικόλαος∙ σ. 81-87: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Στυλιανοῦ τοῦ Παφλαγόνος∙ σ. 83-86: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τῷ φέγγει τῆς χάριτος καταυγαζόμενος, ὅσιε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 85: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Στυλιανός∙ σ. 87-96: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Χίου (+1807). Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 89-95: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Φωτὶ παριστάμενος τῷ ἀνεσπέρῳ. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 91-94: Νικηφόρου τοῦ Χίου, Μαρτύριο τοῦ νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Χιοπολίτου. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νέος ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος∙ σ. 96-102: Ἡ ἀκολουθία τῆς μεγαλομάρτυρος Μυρόπης. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 98-102: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Δυσώδης καὶ βέβηλος ἐγὼ ὑπάρχων. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 100-101: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Αὕτη ἡ ἁγία παρθενομάρτυς Μυρόπη∙ σ. 103-117: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Ἀγγελῆ (+1813). Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 106-115: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀχλύν, ἀγγελώνυμε, τὴν τοῦ νοός μου. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 106-116: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὡς φίλον σε τοῦ Δεσπότου γνήσιον. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 109-114: Νικηφόρου τοῦ Χίου, Μαρτύριο τοῦ νεομάρτυρος Ἀγγελῆ. Ἀρχ.: Τοῦ νεομάρτυρος Ἀγγελῆ τὴν μνήμην σήμερον ἑορτάζομεν∙ σ. 117-127: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Μοδέστου, ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων∙ σ. 120-125: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν κυκλουμένην ἑπταχῶς καὶ ῥέουσαν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 122-124: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ἐγεννήθη ἀπὸ ὀρθοδόξους γονεῖς∙ σ. 127-141: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσιομάρτυρος Ὀνουφρίου τοῦ ἐν Χίῳ (+1818)∙ σ. 131-140: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνοῦντι πόθῳ τὴν μνήμην σου τὴν θείαν. Ἀκρ.: Ὕμνοις σε μέλπω, Ὀνούφριε, σὺν πόθῳ. Ἰακώβου. Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>∙ σ. 134-139: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Πάντοτε, βέβαια, ἀξιοθαύμαστος ὑπῆρξε ἡ ἀνδρεία∙ σ. 142-152: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Χίου (+1802). Ποιητής: Ἀθανάσιος Πάριος∙ σ. 144-152: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑμνῆσαι ἐπιποθῶ, Δημήτριε, τὰ σὰ παλαίσματα. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 146-151: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Μαρτύριο τοῦ νεομάρτυρος Δημητρίου. Ἀρχ.: Καὶ εἶπα, καὶ λέγω, καὶ δὲν θέλω παύσει ἀπὸ τοῦ νὰ λέγω∙ σ. 153-164: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Τρύφωνος∙ σ. 156-162: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τρυφὴν τὴν ἀκήρατον νυνὶ τρυφῶν, Τρύφων ἔνδοξε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 158-161: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Μετὰ τὴν ἔνσαρκον παρουσίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ∙ σ. 165-174: Ἡ ἀκολουθία τῶν νεομαρτύρων καὶ αὐταδέλφων Σταματίου καὶ Ἰωάννου τῶν ἐκ Σπετσῶν (+1822). Ποιητής: Ἄνθιμος Πουλάκης ἱερομόναχος ὁ Χῖος∙ σ. 168-173: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Θεὲ τῶν ὅλων, πλαστουργὲ τῆς κτίσεως. Ἀκρ.: Θεῖοι μάρτυρες, δωρήσασθαι χάριν. Ἄνθιμος. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ἄνθιμος Πουλάκης∙ σ. 170-172: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Ὡς θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου, Κύριε, καὶ αἱ ὁδοί σου∙ σ. 175-187: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου∙ σ. 178-186: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὕμνον προσᾴδειν τῇ σεπτῇ ἀθλήσει σου. Ἀκρ.: Ὕμνον προσᾴδω Θεοδώρῳ τῷ νέῳ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 180-185: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Ὁ ἔνθερμος οὗτος τῆς ὀρθοδόξου πίστεως νεομάρτυς∙ σ. 187-194: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Μακαρίου Νοταρᾶ∙ σ. 190-193: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὡς λειτουργὸς καὶ ἱεράρχης ἔνθεος. Ἀκρ.: ωψχ..γβα. Νικηφόρου (στὰ θεοτοκία). Ἦχ.: πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 194-204: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Bίος τοῦ ὁσίου Μακαρίου. Ἀρχ.: Ἐπαινετή, βέβαια, καὶ θαυμαστὴ ἐστάθη πάντοτε∙ σ. 204-210: Θαύματα τοῦ ἁγίου Μακαρίου. Ἀρχ.: Πλησίον τοῦ περιωνύμου ναοῦ τῶν Ταξιαρχών∙ σ. 211-223: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Χίου. Ποιητής: Κύριλλος Τρεχάκης ὁ Νεαμονήσιος∙ σ. 214-222: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καθικετεῦσαι τὸν Κύριον. Ἀκρ.: Ἅγιος εἶ, Κύριε, καὶ σὲ ὑμνεῖ τὸ πνεῦμά μου. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 216-221: Αἰμιλίας Κ. Σάρρου, Bίος ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Χίου. Ἀρχ.: Τὸ ὄνομα τοῦ ὁσίου Νικηφόρου εἶναι εἰς πᾶσαν γωνίαν τῆς Χίου γνωστόν∙ σ. 223-231: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου∙ σ. 225-230: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ταῖς σαῖς ἱκεσίαις, μάρτυς Χριστοῦ. Ἀκρ.: Τὸν κλεινὸν Ἰσίδωρον ὑμνῶ προφρόνως. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 228-229: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Ὁ ἔνδοξος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἰσίδωρος∙ σ. 232-249: Ἡ ἀκολουθία τῶν ὁσίων Νικήτα, Ἰωάννου καὶ Ἰωσήφ, κτητόρων τῆς Νέας Μονῆς Χίου∙ σ. 237-248: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τὸν νοῦν μου καταύγασον, Τριὰς ἁγία, ταῖς λάμψεσι. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 238-248: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀπὸ χειλέων ἐναγῶν, πανάγιοι, ὕμνον. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Νικηφόρου (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 241-246: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Ἀγκαλὰ καὶ οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ δὲν ἔχουσι χρείαν∙ σ. 250-270: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Μάρκου τοῦ ἀπὸ Σμύρνης (+1801). Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 254-269: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀγαλλόμενοι ἐνθέως ἐν τῇ μνήμῃ τῇ σῇ. Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα∙ σ. 255-269: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ταῖς θείαις ἐλλάμψεσι τῆς τρισηλίου θεότητος∙ σ. 258-267: Ἀθανασίου Παρίου, Μαρτύριο τοῦ νεομάρτυρος Μάρκου. Ἀρχ.: Εἴη δεδοξασμένον καὶ ὑπερύμνητον τὸ ὄνομα∙ σ. 271-279: Ἡ ἀκολουθία εἰς τὸ παρὰ τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ θαῦμα ἐν τῷ ᾌδειν∙ σ. 274-278: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ὁ Ἄθως, ὃς κέκληται Ἅγιον Ὄρος, πανάχραντε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 276-277: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Κατὰ τὴν Σκῆτιν τοῦ Πρωτάτου τὴν εὑρισκομένην εἰς τὰς Καρυάς∙ σ. 280-290: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Νικήτα τοῦ Νισυρίου (+1732). Ποιητής: Ἀθανάσιος Ἱβηρίτης∙ σ. 282-289: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ταῖς εὐπροσδέκτοις ἱκεσίαις, δέσποτα, τοῦ νέου μάρτυρος. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 285-288: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νέος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Νικήτας∙ σ. 290-297: Ἡ ἀκολουθία στὴν εὕρεση τῆς κάρας τῆς ὁσίας Ματρώνης τῆς Χιοπολίτιδος. Διορθωτής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 292-296: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὴν χερσωθεῖσάν μου ψυχὴν τοῖς πάθεσι. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 295: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Χρόνου ἱκανοῦ διαπεράσαντος μετὰ τὸν θάνατον∙ σ. 297-308: Ἡ ἀκολουθία τῆς παρθενομάρτυρος Μαρκέλλης τῆς Χιοπολίτιδος. Διορθωτής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 300-307: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἀνόσιον βούλημα ἀπωσαμένη, ἀοίδιμε. Ἀκρ.: <αβγ…χψω>. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 302-306: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Αὕτη ἡ ἁγία παρθενομάρτυς καὶ ἀθληφόρος τοῦ Χριστοῦ∙ σ. 309-318: Ἡ ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρος Θεοφίλου ἐκ Ζακύνθου (+1635). Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 312-317: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Νοός μου τὴν σκότωσιν ταῖς σαῖς πρεσβείαις. Ἀκρ.: <Νικηφόρου>. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 314-316: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ νεοφανὴς καὶ λαμπρότατος ἀστὴρ Θεόφιλος∙ σ. 318-326: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Φανουρίου τοῦ νεοφανοῦς∙ σ. 321-325: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Αἰνέσωμεν πάντες πιστοὶ Χριστὸν τὸν δόντα. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 323-324: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ λαμπρὸς ἀθλητὴς τοῦ Κυρίου καὶ μάρτυς∙ σ. 326-329: Νικηφόρου τοῦ Χίου, Λόγος ἐγκωμιαστικὸς στὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Καλότυχος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος∙ σ. 330: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Διήγηση περὶ τοῦ ἐν Χίῳ θαύματος τῆς Θεοτόκου κατὰ τῶν Ἁρμενίων. Ἀρχ.: Εἰς τοὺς 1748 ἢ 49 χρόνους, ἐστάθη ἐπάνω εἰς τὴν Χίον∙ σ. 331-332: Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, Διήγησις περὶ τοῦ γεγονότος θαύματος ὑπὸ τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἐν τῷ κατὰ τὴν Ἀτσικὴν ἱερῷ αὐτοῦ ναῷ κατὰ τῶν ἀσεβῶν Ἀγαρηνῶν. Ἀρχ.: Περὶ τὰ μέσα τῆς παρελθούσης ὀγδόης ἑκατονταετηρίδος, ἤτοι εἰς τὰ 1740∙ σ. 333-334: Χριστοφόρου Σερέμελη, ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μυρσινιδίου, Διήγησις περὶ τοῦ θαύματος τοῦ γενομένου παρὰ τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος κατὰ τὴν θέσιν «Καρυδιὰ» ἢ «Ποταμὸς Ἁγ. Εἰρήνης», πλησίον τῆς Παναγίας Λετσαίνης ὡς καὶ τοῦ θαύματος τῆς ἁγίας. Ἀρχ.: Πλησίον τοῦ ποταμοῦ τῆς ἁγίας Εἰρήνης∙ σ. 334-338: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον στὴν ὁσία Ματρῶνα τὴ Χιοπολίτιδα. Κοντάκιον: Tῇ ἐκ Θεοῦ δεδοξασμένη θείοις θαύμασι θείᾳ Ματρώνῃ. Οἶκος: ᾌδειν προθυμουμένῳ τοῦ σοῦ βίου, Ματρῶνα, τὸ ἄμωμον. Ποιητής: Νικηφόρος Χῖος∙ σ. 339-341: Χριστοφόρου Σερέμελη Διήγησις ψυχωφελὴς περὶ μιᾶς μοναχῆς τῆς ἁγίας Ματρώνης τῶν Χαλάνδρων. Ἀρχ.: Κατὰ τῷ 1875 διάκονος ὄντας ἐπῆγα εἰς τὴν ἑορτήν∙ σ. 341-345: Μακαρίου ἀρχιεπισκόπου Κορίνθου, Ἐπιστολὲς περὶ τοῦ νεομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου∙ σ. 345-347: Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Λόγος πάνυ ὠφέλιμος. Ἀρχ.: Πορευόμενός <ποτέ> τις τῶν ἁγίων πατέρων ἐν τῇ ἐρήμω (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 999r)∙ σ. 348-355: Ἐκλογὴ διαφόρων διηγήσεων.