DPA-0029
Ἰδιαίτερον παράρτημα τοῦ Ι΄ περιοδικοῦ συγγράμμ. μηνὸς Ὀκτωβρίου τοῦ Μεγάλου Συναξαριστοῦ. Ἀκολουθίαι καὶ βίοι τῶν ἁγίων ἀποστόλων Ἀνανίου ἑνὸς τῶν ἑβδομήκοντα, τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ῥωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ καὶ ἡ ἀνάμνησις τῆς ἁγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου. Ἄθλησις τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Γαβρᾶ. Μαρτύριον τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Ἰγνατίου τοῦ νέου, ἐν Κωνσταντινουπόλει ἀθλήσαντος. Καὶ Ἀκολουθία τῶν ἁγίων μαρτύρων Ναζαρίου, Γερβασίου, Προτασίου, Κελσίου∙ τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Κοσμᾶ τοῦ ποιητοῦ∙ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰγνατίου ἀρχιεπισκόπου Μηθύμνης τοῦ νέου∙ καὶ τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Θεράποντος τοῦ θαυματουργοῦ. Ἐκδοθεῖσα ἐπιμελείᾳ καὶ δαπάνῃ Κωνσταντίνου Χρ. Δουκάκη, προσκυνητοῦ τοῦ ἐκ Καλαμῶν τῆς Πελοποννήσου. Ἔκδοσις πρώτη. Ἐν Ἀθήναις, καταστήματα Ἰωάννου Νικολαΐδου. 1895.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, ΧΧΙΙΙ. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1895.451. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 19-20.
Ανανίας απόστολος εκ των Εβδομήκοντα Ρωμανός ο Μελωδός Θεοτόκου αγία Σκέπη Θεόδωρος ο Γαβράς Ναζάριος μάρτυς Γερβάσιος μάρτυς Προτάσιος μάρτυς Κέλσιος μάρτυς Κοσμάς επίσκοπος Μαϊουμά ο μελωδός Ιγνάτιος αρχιεπίσκοπος Μηθύμνης Θεράπων ιερομάρτυς
Αθήνα
1895
σ. 1-26: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἀποστόλου Ἀνανίου, τοῦ ὁσίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ καὶ τῆς Ἁγίας Σκέπης∙ σ. 9-22: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Τὴν πάνσεπτον Σκέπην σου, θεοχαρίτωτε δέσποινα. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 10-23: Ὁ κανόνας τῆς ἁγίας Σκέπης. Ἀρχ.: Ὑμνήσωμεν ἅπαντες τὴν θείαν Σκέπην. Ἀκρ.: Ὑμνῶ Σκέπης σου τὴν χάριν, Παναγία. Ὁ Ἰάκωβος. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Ἰάκωβος <Νεοσκητιώτης>∙ σ.10-23: Ὁ κανόνας τοῦ ἀποστόλου Ἀνανία. Ἀρχ.: Ἀνοίξωμεν στόμα εὐφημικόν. Ἀκρ.: Ἀνανίου με τὸ κλέος δοξαζέτω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 11-24: Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ. Ἀρχ.: Φωτοειδεῖς λαμπηδόνας ἐξ οὐρανοῦ. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ∙ σ. 26-29: Ἐγκωμιαστικὸς καὶ ὑπομνηματικὸς λόγος στὴν ἁγία Σκέπη. Ἀρχ.: Νεφέλη τὸ πάλαι καταψύχουσα τὸν καύσωνα∙ σ. 29-32: Τὸ συναξάριο τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Γαβρᾶ. Ἀρχ.: Ὁ ἔνδοξος οὗτος καὶ γενναῖος ἀθλητής (παράφραση τοῦ Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1745)∙ σ. 32-41: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου. Ἀρχ.: Καλεῖ πάλιν ἡμᾶς νέαν πανήγυριν ὁ νέος τοῦ Χριστοῦ ὁσιομάρτυς Ἰγνάτιος∙ σ. 41-63: Ἡ ἀκολουθία τῶν μαρτύρων Ναζαρίου, Γερβασίου, Προτασίου, Κελσίου, τοῦ ὁσίου Κοσμᾶ τοῦ ποιητοῦ, τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου, ἀρχιεπισκόπου Μηθύμνης καὶ τοῦ ἁγίου Θεράποντος τοῦ θαυματουργοῦ∙ σ. 51-61: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου. Ἀρχ.: Ἀπείρῳ σου ἔρωτι ἐπειγομένῳ, Ἰγνάτιε. Ἀκρ.: Ἀθανάσιον, Ἰγνάτιέ μου, φρούρει. Ῥοδοστοῦ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Ἀθανάσιος <ὁ ἐκ Ραιδεστοῦ>∙ σ. 51-61: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Θεράποντoς. Ἀρχ.: Ὥσπερ ἐν εἴδει φλογερῶν ἐφώτισε γλωσσῶν. Ἀκρ.: Ὡς ἀθλοθύτην Θεοῖο Θεράποντα ἐπαίνοις στέφω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 63-78: Τὸ ἐγκώμιο τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου ἀρχιεπισκόπου Μηθύμνης. Ἀρχ.: Καὶ πάντοτε προγινώσκων ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
DPA-0038
Ἡ Ἱ. Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου. Ἐν τέλει περιέχεται ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριον τοῦ ἀποστόλου. Ἐκδόσεις Φῶς. Ἀθῆναι 1960
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 24.
Ανδρέας απόστολος ο πρωτόκλητος
Αθήνα
1960
σ. 13-166: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 97-144: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Ὡς μόνη τὸν ἄχρονον υἱὸν ἐν χρόνῳ τεκοῦσα. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 99-146: Ὁ Α΄ κανόνας τοῦ ἀποστόλου. Ἀρχ.: Τὴν τεθολωμένην μου ψυχὴν τῶν ἐννοιῶν τε καὶ λόγων. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 101-149: Ὁ Β΄ κανόνας τοῦ ἀποστόλου. Ἀρχ.: Τῷ καλάμῳ τοῦ Εὐαγγελίου ἐκ τοῦ βυθοῦ. Ἦχ. α΄. Ὁ διὰ στύλου πυρός∙ σ. 167-191: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Ὁ Ἀνδρέας, νεώτερος ἀδελφὸς τοῦ ἀποστόλου Πέτρου.
DPA-0061
Ἀρχιμανδρίτου Γαβριὴλ Καραπατάκη, Ὁ κατὰ πλάτος Bίος τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου, ἡ ἀκολουθία του ὡς καὶ ἡ παράκλησις εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον. Ἀθῆναι 1943.
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 33.
Αρτέμιος μεγαλομάρτυς
Αθήνα
1943
σ. 1-16: Ὁ κατὰ πλάτος Bίος τοῦ ἁγίου Ἀρτεμίου (παράφραση). Ἀρχ.: Τὸν βίον τοῦ ἁγίου συνέγραψεν εἷς λεγόμενος Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 17-27: Ἡ ἀκολουθία σ. 28-32: Ἡ παράκληση στὴ Θεοτόκο. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
DPA-0192
Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου προφήτου Ἠλιοὺ τοῦ Θεσβίτου. Ψαλλομένη τῇ 20 Ἰουλίου. Ἐκδίδεται ὑπὸ τοῦ ἐλαχίστου ἐν ἱερεῦσι Γεωργίου Α. Βουτέρη, ἱερομνήμονος καὶ ἐφημερίου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ὁσίου Μελετίου. Προσετέθησαν δὲ πλὴν τοῦ Μηναίου, ἑσπέρια, πολυέλεος, Εὐαγγέλια Ὄρθρου καὶ Λειτουργίας, Ἀπόστολος, παρακλητικὸς κανών, καὶ Bίος ἐκτεταμένος ἐκ τοῦ Νέου Θησαυροῦ. Ζηλῶν ἐζήλωσα τῷ Κυρίῳ μου. Οἱ ἱερεῖς αὐτῶν ἐν ῥομφαίᾳ ἔπεσον. Καὶ ἐκάλεσε λιμὸν ἐπὶ τὴν γῆν. Πᾶν στήριγμα ἄρτου συνέτριψεν. Ἐν Ἀθήναις 1917.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 77. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 102-103.
Ηλίας ο Θεσβίτης, προφήτης
Αθήνα
1917
σ. 2: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Ἠλίας οὗτος ἦτον υἱὸς Σωβὰκ καταγόμενος μὲν ἐκ Θέσβης∙ σ. 3-25: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 14-21: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: ᾌδειν προῃρημένοι τῶν Ἠλιοὺ θαυμάτων. Ἀκρ.: Αἰνῶ χορεύων Ἠλιοὺ τὰ θαύματα. Ἦχ. β΄. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 14-21: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Νενεκρωμένην τὴν ψυχήν μου ζώωσον. Ἀκρ.: Νέμοις, μάκαρ, μοι θείαν, Ἠλιού, χάριν. Ἰωσήφ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 26-30: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀκρ.: Νέμοις, μάκαρ, μοι θείαν, Ἠλιού, χάριν. Ἰωσήφ. Ἀρχ.: Νενεκρωμένην τὴν ψυχήν μου ζώωσον. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος. Διορθωτής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 32-48: Ὑπόμνημα στὸ βίο καὶ τὰ θαύματα τοῦ προφήτου Ἠλιού. Ἀρχ.: Ὁ ἄνθρωπος ὁποῦ θέλει νὰ διδάσκῃ.
DPA-0218
Ἅπασα ἡ ἀκολουθία τῆς 8ης Σεπτεμβρίου τοῦ Γεννεσίου τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας μετὰ τῆς Τυπικῆς Διατάξεως. τοῦ Συναξαρίου ἐκ τοῦ Μηνολογίου. Καὶ περιγραφὴ τῆς Ἱερᾶς καὶ σεβασμίας καὶ βασιλικῆς Μονῆς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Κύκκου. Ἐπιφημιζομένης κατὰ τὴν νῆσον Κύπρον. Ὑπὸ Ἐφραῒμ ἱερομονάχου καὶ σχόλιον ὑπὸ τοῦ πρώην μητροπολίτου Ἀγκύρας κ. Σεραφεὶμ τοῦ Πισσιδείου. Πρὸς ὄφελος τῆς εὐσεβοῦς κοινότητος τοῦ Ἁγίου Παύλου τῆς νήσου Κύπρου. Κάϊρον. Τύποις Ε. Μενικίδου καὶ Σία. 1928.
Σ. Περδίκης, «Βιβλιογραφία Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου», Ἐπετηρίδα Κέντρου Μελετῶν Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου 2 (1993) σ. 496-497. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 126.
Θεοτόκου Γενέσιον
Κάιρο
1928
σ. 5-110: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 17-107: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Δεῦτε, πιστοί, πνεύματι θείῳ γηθόμενοι. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 18-108: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Χορευέτω πᾶσα κτίσις, εὐφραινέσθω. Ἦχ. πλ. δ΄. Τῷ συντρίψαντι πολέμοις. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 31-103: Σεραφεὶμ Πισσιδίου πρῴην Ἀγκύρας, Περιγραφὴ τῆς Ἱερᾶς σεβασμίας καὶ βασιλικῆς Μονῆς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Κύκκου. Ἀρχ.: Ὅλα βέβαια τοῦ Θεοῦ τὰ χαρίσματα∙ σ. 111-115: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴ Θεοτόκο καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ Κύκκου. Ἀρχ.: Πολλοῖς μαστιζόμενοι τοῖς δεινοῖς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἐφραὶμ <πατριάρχης Ἱεροσολύμων>∙ σ. 119-126: Τὰ ἰδιόμελα. Ἀρχ.: Δράμετε, δαιτυμόνες καὶ τῆς Παρθένου ἐρασταί∙ σ. 127-129: Τὰ στιχηρὰ τῆς λιτανείας. Ἀρχ.: Ὅτε ἐπὶ κλίνης σε νεκρὰν Χριστοῦ φοιτηταὶ καθορῶντες.
DPA-0277
Φιλοθέου Ζερβάκου, ἀρχιμανδρίτου, Ἀκολουθία τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Ὥς ψάλλεται ἐν Ἁγίῳ Ὄρει καὶ ἐν τῇ ἐν Πάρῳ Ἱερᾷ Μονῇ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς τῆς Λογγοβάρδας ἀγρυπνίας τελουμένης. Εἰς τὸ τέλος προστίθενται ὁ πανηγυρικὸς λόγος, οἱ χαιρετισμοὶ καὶ 10 παρακλητικοὶ κανόνες, καί τις δὲ εὐχὴ ἱκετήριος. Ἐν Ἀθήναις, βιβλιοπωλεῖον Ἰωάννου Ν. Σιδέρη, 52 ὁδὸς Σταδίου Μέγαρον Ἀρσακείου. 1928.
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 149-150.
Θεοτόκος Ζωοδόχος Πηγή
Αθήνα
1928
σ. 5-8: Ὕμνος στὴ Ζωοδόχο Πηγή. Ἀρχ.: Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν τὸν θάνατον πατήσας. Ποιητής: Καισάριος Δαπόντες∙ σ. 8: Ἐπίγραμμα (στ. 2). Ἀρχ.: Μάννα Σιλωὰμ καὶ στοὰν Σολομῶντος∙ σ. 8: Ἐπίγραμμα (στ. 2). Ἀρχ.: Ζωήρρρυτον, δέσποινα, χάριν σὴν δίδου∙ σ. 8: Ἐπίγραμμα (στ. 6). Ἀρχ.: Ἔβλυζε καὶ πρὶν νᾶμα τῷ λαῷ πέτρα. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 9: Ἐπίγραμμα (στ. 14). Ἀρχ.: Λουτήριον πέφυκε ῥεῖθρον δακρύων. Ποιητής: Νικόλαος Λογάδης, διδάσκαλος τῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς∙ σ. 15-50: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 30-43: Ὁ κανόνας τοῦ Πάσχα (βλ. ἔκδοση 1862)∙ σ. 30-44: Ὁ Α΄ κανόνας (βλ. ἔκδοση 1862)∙ σ. 31-44: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ἁγία θεόνυμφε, ἡ τῶν ἁγίων τὸν ἅγιον. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 51-85: Πανηγυρικὸς λόγος. Ἀρχ.: Πάλιν ἑορτὴ καὶ πάλιν πανήγυρις∙ σ. 87-95: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον. Κοντάκιον: Τῇ Ζωοδόχῳ σου Πηγῇ, θεοχαρίτωτε. Οἶκος: Ἄγγελοι σὺν ἀνθρώποις ἐποφείλουσιν ὄντως. Ποιητής: Νικόδημος ἱερομόναχος Κάππος ὁ Πάτμιος∙ σ. 96-100: Ὁ Α΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Λαβὶς θείου ἄνθρακος, πηγὴ τοῦ ζῶντος. Ἀκρ.: Λουτ<ρῷ με τῷ> σῷ πταισμάτων πλῦνον, κόρη. <Ἰωσήφ>. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 100-104: Ὁ Β΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Τὸν ῥαντισμόν, τὸν φωτισμὸν καὶ τὴν ἴασιν. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 104-108: Ὁ Γ΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Χαῖρε, σεμνή, μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἦχ. γ΄. ᾎσμα ἀναπέμψωμεν∙ σ. 109-113: Ὁ Δ΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Δεινῶν ἐπιθέσεσιν, ᾍδου πρὸς πύλας. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Ἀθανάσιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ ἀπὸ Κρήτης∙ σ. 113-117: Ὁ Ε΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Πονηρᾷ συμβουλῇ παρακοῆς τὸ πικρόν. Ἦχ. πλ. α΄. Τῷ σωτῆρι Θεῷ. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 117-122: Ὁ Ϛ΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Ἕως τοῦ αἰῶνος ἡ δόξα σου μένει. Ἀκρ.: Ἕκτην δέησιν προσφέρω τῇ παρθένῳ. <Ἰωσήφ>. Ἦχ. πλ. β΄. Κύματι θαλάσσης. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 122-126: Ὁ Ζ΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Φώτισόν μου, Θεοτόκε, τὰς αἰσθήσεις τοῦ νοός. Ἦχ. βαρύς. Τῷ συντρίψαντι∙ σ. 126-130: Ὁ Η΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Πηγὴν ἡ κυήσασα τῆς ζωῆς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 130-134: Ὁ Θ΄ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Ἡ πύλη τῆς θείας ἀνατολῆς ἤνοιξάς μοι πύλας. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 134-139: Ὁ Ι΄ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. σ. 31-44).
DPA-0302
Ἀκολουθία πανηγυρικὴ τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς ἐπιλεγομένης Μυρτιδιωτίσσης ὅτε τὸν παράλυτον ἤγειρε ἐν τῇ νήσῳ τῶν Κυθήρων τεσσαράκοντα ἡμέρας μετὰ τὴν ἁγίαν αὐτῆς Κοίμησιν καὶ τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος καὶ ἰσαποστόλου Θέκλης. Ψαλλομένη τὴν 24ην Σεπτεμβρίου. Ἐπιμελείᾳ ἀρχιμ. Βασιλείου Μαρκάκη. 1965. Ἐκ τοῦ τυπογραφείου τῆς «Ἁγιορειτικῆς Βιβλιοθήκης» Υἱῶν Σωτ. Σχοινᾶ. Ἐν Βόλῳ.
Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 164.
Θεοτόκος Μυρτιδιώτισσα
Βόλος
1965
σ. 5-20: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 10-18: Ὁ Α΄ κανόνας τῆς Θεοτόκου (βλ. ἔκδοση 1744, σ. 13-41)∙ σ. 10-18: Ὁ Β΄ κανόνας τῆς Θεοτόκου (βλ. ἔκδοση 1744, σ. 13-42)∙ σ. 11-18: Ὁ κανόνας τῆς ἁγίας Θέκλας. Ἀκρ.: <Ἡ πρωτομάρτυς ἐνθέως δοξάζεται>. Ἦχ. πλ. δ΄. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ. Ἀρχ.: Ἦχος γλώττης οὐ σθένει. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 21-26: Ἡ διήγηση τοῦ θαύματος τῆς Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσσης. Ἀρχ.: Εἰς τὴν νῆσον Κύθηρα εὑρίσκετο ἕνας ἐρημότοπος∙ σ. 27-33: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου τῆς Γοργοϋπηκόου. Ἀρχ.: Θαυμάτων τῶν θείων σου τὴν πληθύν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης.
DPA-0316
Ἀκολουθία εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον ψαλλομένη τὴν Δευτέραν μετὰ τὴ Κυριακὴν τοῦ Θωμᾶ διὰ τὴν ἀνάμνησιν τῆς ἀνευρέσεως τῆς ἁγίας καὶ θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐπονομαζομένης Χρυσαφιτίσσης, ἐν τῇ πόλει τῆς Μονεμβασίας. Ἐκδοθεῖσα δαπάνῃ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ταμείου τοῦ εἰρημένου ἱεροῦ αὐτῆς ναοῦ. Ἐν Ἀθήναις, ἐκ τοῦ τυπογραφείου «Παρνασσοῦ». 1882.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 178, 53a. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1882.13. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 171-172.
Θεοτόκος Χρυσαφίτισσα
Αθήνα
1882
σ. 3-24: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 10-22: Ὁ ἀναστάσιμος κανόνας. Ἀρχ.: Σήμερον ἔαρ ψυχῶν, ὅτι Χριστὸς ἐκ τάφου. Ἦχ. α΄. ᾌσωμεν πάντες λαοί. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 11-23: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Δεῦτε ἅπαντες προθύμως τῇ ἐγέρσει τοῦ Χριστοῦ. Ἀκρ.: Δημήτριος Βιτζέντζος υἱὸς Ἀνδρέου. Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα. Ποιητής: Δημήτριος Βιτζέντζος∙ σ. 16-20: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Αὕτη ἡ ἁγία εἰκὼν τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου.