DPA-0139
Θύρα τῆς Μετανοίας, ἤτοι Βίβλος κατανυκτική καὶ ψυχωφελεστάτη. Περιέχουσα τὰ τέσσαρα ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου, θάνατον, κρίσιν, ᾅδην καὶ παράσεισον, δι’ ὧν γίνεται ἡ θαυμαστὴ μεταμόρφωσις τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ νέου ἡ γέννησις. Συντεθεῖσα μὲν πρὶν παρά τινος σοφοῦ ἀνδρός, καλλωπισθεῖσα δὲ νῦν, καὶ διορθωθεῖσα μετ’ ἐπιμελείας διὰ συνδρομῆς τῆς σκήτεως τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τῆς ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω, κατὰ τὸ Βατοπαίδιον κειμένης. Ἧιτινι βίβλῳ προσετέθησαν καὶ θαύματά τινα ἀνέκδοτα καὶ ὀκτώηχοι κανόνες τοῦ αὐτοῦ ἁγίου Δημητρίου. Ἅπαντα δὲ ταῦτα πρῶτον νῦν τύποις ἐξεδόθησαν διὰ δαπάνης τοῦ τιμιωτάτου καὶ φιλοχρίστου ἐν πραγματευταῖς κυρίου Δημητρίου Πελοποννησίου Καριτζιώτου εἰς κοινὴν τῶν ὀρθοδόξων ὠφέλειαν. Ἐνετίῃσι, 1795. Παρὰ Νικολάῳ Γλυκεῖ τῷ ἐξ Ἰωαννίνων. Con licenza de’ superiori, e privilegio.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 58, 1. Γ. Λαδᾶς – Α. Χατζηδῆμος, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία τῶν ἐτῶν 1791 – 1795, Ἀθήνα 1970, ἀρ.221. Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000 463-4. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 75-78.
Δημήτριος ο μυροβλύτης, μεγαλομάρτυς
Βενετία
1795
σ. 217-246: Κανόνες πρὸς τὸν μυροβλύτην Δημήτριον, ψαλλόμενοι κατὰ πᾶν Σάββατον∙ σ. 217-220: Α΄ παλαιός. Ἀρχ.: Ἀναστάσεως ἡμέρα Δημητρίου σφαγή.Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα∙ σ. 221-224: Β΄ παλαιός. Ἀρχ.: Ἐμοί φησι Δαβὶδ ὁ μέγας πρὸς Κύριον. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 224-227: Γ΄ νέος. Ἀρχ.: Λόγον μοι δός, ὦ ἀθλητὰ Δημήτριε. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης> ∙ σ. 227-230: Δ΄ νέος. Ἀρχ.: Κανόνα τὸν τέταρτον σοὶ μελουργῶν. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 231-233: Ε΄ εἰς τὸ μῦρον συνηρανισμένος ὅλος ἐκ τοῦ ᾌσματος τῶν ᾈσμάτων. Ἀρχ.: Μύρων σεπτῶν σου χάριν κροτοῦντά με. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 234-237: Στ΄ νέος. Ἀρχ.: Τοὺς ἀνδρικούς σου ἀγῶνας ἀνευφημῶν. Ἦχ. πλ. α΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 237-240: Ζ΄ νέος. Ἀρχ.: Ἕβδομον τοῦτον ὕμνον σοὶ μελουργῶν. Ἦχ. βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 241-246: Η΄ νέος. Ἀρχ.: Ἀρχὴν σοφίας τὸν Θεοῦ ποιούμενος φόβον. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 247-266: Προεόρτια ᾄσματα εἰς τὸν Μέγαν Δημήτριον. Ποιητής: Συμεὼν Θεσσαλονίκης∙ σ. 247-250: Κανὼν προσόμοιος τῆς τῶν Βαΐων ἑορτῆς ψαλλόμενος τῇ πρὸ τῆς τοῦ ἁγίου ἑορτῆς τρίτῃ Κυριακῇ. Ἀρχ.: Ὤφθησαν ὡς πηγαὶ τῆς πλευρᾶς σου. Ἀκρ.: <Ὠσαννὰ Χριστός, εὐλογημένος Θεός>. Ἦχ. δ΄. Ὤφθησαν αἱ πηγαὶ τῆς ἀβύσσου∙ σ. 250-252: Ὀκτ. ιθ΄. Τριῴδιον. Ἀρχ.: Τῷ τὴν ἄθεον ἐγειρομένην θάλασσαν. Ἄκρ. Τῇ Δευτέρᾳ. Ἦχ. β΄. Τῷ τὴν ἄβατον∙ σ. 252-253: Ὀκτ. κ΄. Διῴδιον. Ἀρχ.: Τῷ δόγματι τῷ τυραννικῷ Δημήτριος ὁ μέγας. Ἀκρ.: Τρίτῃ τε. Ἦχ. β΄. Τῷ δόγματι τῷ τυραννικῷ∙ σ. 253-255: Ὀκτ. κα΄. Τριῴδιον. Ἀρχ.: Τῆς πίστεως ἐν πέτρᾳ ἐστηριγμένος. Ἀκρ.: Τετράδι ψαλῶ. Ἦχ. β΄. Τῆς πίστεως ἐν πέτρᾳ με∙ σ. 255-259: Ὀκτ. κβ΄. Κανὼν τέλειος. Ἀρχ.: Τμηθείσῃ ῥάβδῳ σχίζεται ὑγρὰ κύματα πλάνης. Ἀκρ.: Τῇ μακρᾷ Πέμπτῃ μακρὸν ὕμνον ἐξᾴδω. Ἦχ. πλ. β΄. Τμηθείσῃ τμᾶται∙ σ. 259-261: Ὀκτ. κδ΄. Τριῴδιον. Ἀρχ.: Πρὸς σὲ προσφεύγω τὸν διὰ τὸν κτίστην. Ἀκρ.: Προσάββατόν τε. Ἦχ. πλ. β΄. Πρὸς σὲ ὀρθρίζω∙ σ. 261-266: Ὀκτ. κε΄. Κανὼν τέλειος. Ἀρχ.: Κάλλιστε μαρτύρων, ἐντάφιον μέλος. Ἀκρ.: <Καὶ σήμερον δὲ Σάββατον μέλπω μέγα>. Ἦχ. πλ. β΄. Κύματι θαλάσσης∙ σ. 267-284: Ἰωάννου χαρτοφύλακος Θεσσαλονίκης τοῦ Σταυρακίου, Λόγος εἰς τὰ θαύματα τοῦ μυρορρόα μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, ἀπὸ τὰ ὁποῖα, τὰ μὲν μερικὰ ἐγράφησαν παρὰ τοῦ ἐν μοναχοῖς Δαμασκηνοῦ τοῦ ὑποδιακόνου τοῦ Στουδίτου, τὰ δὲ λοιπὰ εἰσὶ ταῦτα. Ἀρχ.: Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἐκίνησαν οἱ Ἄβαροι∙ σ. 285-289: Παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Φάλαγξ δαιμόνων πονηρῶν βεβύθισται. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Μητροφάνης Γρηγορᾶς∙ σ. 289-291: Θαῦμα τοῦ ἁγίου πρὸς τὸ Μητροφάνη Γρηγορᾶ. Ἀρχ.: Ἐστάλθηκα, λέγει, ποτὲ ἐξαρχικῶς εἰς τὴν Μακεδονίαν.
DPA-0140
Θύρα τῆς Μετανοίας, ἤτοι Βίβλος κατανυκτικὴ καὶ ψυχωφελεστάτη. Περιέχουσα τὰ τέσσαρα ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου, θάνατον, κρίσιν, ᾅδην καὶ παράσεισον, δι’ ὧν γίνεται ἡ θαυμαστὴ μεταμόρφωσις τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ νέου ἡ γέννησις. Συντεθεῖσα μὲν πρὶν παρά τινος σοφοῦ ἀνδρός, καλλωπισθεῖσα δὲ νῦν, καὶ διορθωθεῖσα μετ’ ἐπιμελείας διὰ συνδρομῆς τῆς σκήτεως τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τῆς ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω, κατὰ τὸ Βατοπαίδιον κειμένης. Ἧιτινι βίβλῳ προσετέθησαν καὶ θαύματά τινα ἀνέκδοτα καὶ ὀκτώηχοι κανόνες τοῦ αὐτοῦ ἁγίου Δημητρίου. Ἅπαντα δὲ ταῦτα τύποις ἐξεδόθησαν διὰ δαπάνης τοῦ τιμιωτάτου καὶ φιλοχρίστου ἐν πραγματευταῖς κυρίου Δημητρίου Πελοποννησίου Καριτζιώτου εἰς κοινὴν τῶν ὀρθοδόξων ὠφέλειαν. Ἐν Βενετίᾳ 1806. Ἐν τῇ τυπογραφίᾳ Νικολάου Γλυκεῖ τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων. Con regia approvazione.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 59, 2. Φ. Ἠλιού, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία τοῦ 19ου αἰώνα. Βιβλία – Φυλλάδια, τόμος πρῶτος 1801-1818, Ἀθήνα 1997, 1806.40. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 78.
Δημήτριος ο μυροβλύτης, μεγαλομάρτυς
Βενετία
1806
σ. 3-254: Ανατύπωση της έκδοσης του 1795.
DPA-0141
Θύρα τῆς Μετανοίας, ἤτοι Βίβλος κατανυκτικὴ καὶ ψυχωφελεστάτη. Περιέχουσα τὰ τέσσαρα ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου, θάνατον, κρίσιν, ᾅδην καὶ παράσεισον, δι’ ὧν γίνεται ἡ θαυμαστὴ μεταμόρφωσις τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ νέου ἡ γέννησις. Ἧιτινι βίβλῳ προσετέθησαν καὶ θαύματά τινα ἀνέκδοτα καὶ ἀνέκδοτοι κανόνες τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου. «Μετανοεῖτε ἤγγικε γὰρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». (Ματθ. Κεφ. Δ΄. ς. 16). «Ἐγὼ εἰμὶ ἡ θύρα, δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται, καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει». (Ἰωάν. Κεφ. Ι΄. ς. 9). Ἐν Ἀθήναις, ἐκδότης Ἀντώνιος Στ. Γεωργίου, βιβλιοπωλεῖον ὁδὸς Πραξιτέλους ἀριθ. 46, τυπογραφεῖον ὁδὸς Ἀριστείδου ἀριθ. 3.
Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, ΑΧΡ.220. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 78-79.
Δημήτριος ο μυροβλύτης, μεγαλομάρτυς
Αθήνα
χ.χ.
σ. 5-246: Ανατύπωση της έκδοσης του 1795.
DPA-0579
Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Στυλιανοῦ. Νῦν δεύτερον τύποις ἐκδοθεῖσα δι’ ἀδείας τοῦ παναγιωτάτου καὶ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυρίου κυρίου Γρηγορίου. Καὶ δι’ ἐξόδων καὶ ἐπιμελείας τοῦ πανοσιωτάτου ἐν ἱερομονάχοις κυρίου Θεοδοσίου προηγουμένου τῆς κατὰ τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος Ἱερᾶς καὶ σεβασμίας Μονῆς τοῦ Σταυρονικήτα, τοῦ καὶ ἐπιτρόπου τῆς κοινότητος χρηματίσαντος. Πρὸς χρῆσιν καὶ ὠφέλειαν τῶν ὀρθοδόξων. Ἐν Κωνσταντινουπόλει. ᾳωιθ΄.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 269, 3. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 1120. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 305-306.
Στυλιανός ο Παφλαγών
Κωνσταντινούπολη
1819
σ. 1-14: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 7-12: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τῷ φέγγει τῆς χάριτος, Στυλιανέ, λαμπρυνόμενος. Ἀκρ.: Τοῦ Προδρόμου σε τὸν μιμητὴν αἰνέσω. Ἰησοῦς. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Μητροφάνης Γρηγορᾶς ἐκ Δωδώνης∙ σ. 10: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ἐκ μήτρας ἁγιασθεὶς γέγονε τοῦ ἁγίου Πνεύματος οἰκητήριον.