έντυπες Ακολουθίες Αγίων

DPA-0036

Παράκλησις τῷ ἁγίῳ ἀποστόλῳ Ἀνδρέᾳ τῷ Πρωτοκλήτῳ. Ἐν Πάτραις, τυπογραφεῖον Ἀδελφῶν Α. Τούλα. 1921

Κ. Χρυσοχοΐδης, «Συμβολὴ εἰς τὴν Βιβλιογραφίαν τῶν ἑλληνικῶν ἀκολουθιῶν τοῦ L. Petit», Ὁ Ἐρανιστὴς 12 (1975), 197. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 23.

Ανδρέας απόστολος ο πρωτόκλητος

Πάτρα

1921

σ. 3-22: Ἡ παράκληση. Ποιητής: Νικόδημος Ἁγιορείτης ∙ XXXXXXXXXX σ. 4 -19: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τῶν λυπηρῶν ἐπαγωγαὶ χειμάζουσι τὴν ταπεινήν μου ψυχήν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ.

DPA-0081

«Ἁγιορειτικὴ Βιβλιοθήκη» ἔτος Α΄. ἀριθ. 9. Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Βενιαμὶν διακόνου τοῦ Πέρσου. Προσετέθη καὶ ἰαμβικὸς κανὼν εἰς τὸ τέλος εἰς τὴν Ὑπαπαντὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ κ.λ.π. Ἀντιγραφεῖσα ἐξ ἀρχαίου κώδικος τῆς ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει Ἀθῳ Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Μεγίστης Λαύρας ὑπὸ τοῦ μοναχοῦ Σπυρίδωνος Λαυριώτου ἰατροῦ. Νῦν τὸ πρῶτον τύποις ἐκδίδοται ὑπὸ Σωτηρίου Ν. Σχοινᾶ. Μάϊος 1937. 1937. Ἐκδοτικὸς οἶκος Σωτ. Ν. Σχοινᾶ, ἐν Βόλω.

Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000, 462, 605-6. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007,43.

Βενιαμίν ο Πέρσης, μεγαλομάρτυς

Βόλος

1937

σ. 4-21: Ἡ ἀκολουθία∙ XXXXXXXXXX σ. 14-19: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Βεβήλοις ἐν χείλεσιν ἀνευφημεῖν σε ἀρχόμενος. Ἀκρ.: Βενιαμὶν κήρυκι ᾆσμα προσφέρω. Ν(ι)κ(ο)δ(ή)μ(ου) (στὴ θ΄ ὠδή). Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Νικόδημος Ἁγιορείτης∙ XXXXXXXXXX σ. 22-23: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ἀοίδιμος Βενιαμὶν ἦτο κατὰ τοὺς χρόνους∙ XXXXXXXXXX σ. 24-29: Ὁ ἰαμβικὸς κανόνας στὴν Ὑπαπαντή. Ἀρχ.: Τύραννον ἰσθμῷ Φαραὼ καταδύσας. Ἀκρ. (διὰ στίχων ἡρωελεγείων πλὴν τῶν εἱρμῶν): Τήμερον ἀθανάτοιο ἐῢς πάϊς ἐκ γενέτοιο εἰς νεὸν ἁγνῇσιν ἵκετο ἐν παλάμαις, ὃν πρέσβυς φρίττων χαίρων τε φέρει κάρτ’ ἦτορ. Ἀλλ’ ἄνα, σῷ δοίοις γ’ ὄλβια ὑμνοπόλῳ. Ἦχ. δ΄. Θείῳ καλυφθεὶς ὁ βραδύγλωσσος γνόφῳ. Ποιητής: Γεράσιμος ἱερομόναχος Ἰωαννούλης ὁ Ζακύνθιος∙ XXXXXXXXXX σ. 30-42: Ἀνέκδοτη ἐκκλησιαστικὴ ποίηση (Λαυρεωτικὸς κῶδιξ Γ 74)∙ XXXXXXXXXX σ. 43-46: Ἀποφθέγματα καὶ λόγοι τοῦ Ἰωσὴφ πρώην Τυρνόβου (Λαυρεωτικὸς κῶδιξ Λ 197).

DPA-0139

Θύρα τῆς Μετανοίας, ἤτοι Βίβλος κατανυκτική καὶ ψυχωφελεστάτη. Περιέχουσα τὰ τέσσαρα ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου, θάνατον, κρίσιν, ᾅδην καὶ παράσεισον, δι’ ὧν γίνεται ἡ θαυμαστὴ μεταμόρφωσις τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ νέου ἡ γέννησις. Συντεθεῖσα μὲν πρὶν παρά τινος σοφοῦ ἀνδρός, καλλωπισθεῖσα δὲ νῦν, καὶ διορθωθεῖσα μετ’ ἐπιμελείας διὰ συνδρομῆς τῆς σκήτεως τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τῆς ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω, κατὰ τὸ Βατοπαίδιον κειμένης. Ἧιτινι βίβλῳ προσετέθησαν καὶ θαύματά τινα ἀνέκδοτα καὶ ὀκτώηχοι κανόνες τοῦ αὐτοῦ ἁγίου Δημητρίου. Ἅπαντα δὲ ταῦτα πρῶτον νῦν τύποις ἐξεδόθησαν διὰ δαπάνης τοῦ τιμιωτάτου καὶ φιλοχρίστου ἐν πραγματευταῖς κυρίου Δημητρίου Πελοποννησίου Καριτζιώτου εἰς κοινὴν τῶν ὀρθοδόξων ὠφέλειαν. Ἐνετίῃσι, 1795. Παρὰ Νικολάῳ Γλυκεῖ τῷ ἐξ Ἰωαννίνων. Con licenza de’ superiori, e privilegio.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 58, 1. Γ. Λαδᾶς – Α. Χατζηδῆμος, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία τῶν ἐτῶν 1791 – 1795, Ἀθήνα 1970, ἀρ.221. Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000 463-4. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 75-78.

Δημήτριος ο μυροβλύτης, μεγαλομάρτυς

Βενετία

1795

σ. 217-246: Κανόνες πρὸς τὸν μυροβλύτην Δημήτριον, ψαλλόμενοι κατὰ πᾶν Σάββατον∙ σ. 217-220: Α΄ παλαιός. Ἀρχ.: Ἀναστάσεως ἡμέρα Δημητρίου σφαγή.Ἦχ. α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα∙ σ. 221-224: Β΄ παλαιός. Ἀρχ.: Ἐμοί φησι Δαβὶδ ὁ μέγας πρὸς Κύριον. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 224-227: Γ΄ νέος. Ἀρχ.: Λόγον μοι δός, ὦ ἀθλητὰ Δημήτριε. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης> ∙ σ. 227-230: Δ΄ νέος. Ἀρχ.: Κανόνα τὸν τέταρτον σοὶ μελουργῶν. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 231-233: Ε΄ εἰς τὸ μῦρον συνηρανισμένος ὅλος ἐκ τοῦ ᾌσματος τῶν ᾈσμάτων. Ἀρχ.: Μύρων σεπτῶν σου χάριν κροτοῦντά με. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 234-237: Στ΄ νέος. Ἀρχ.: Τοὺς ἀνδρικούς σου ἀγῶνας ἀνευφημῶν. Ἦχ. πλ. α΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 237-240: Ζ΄ νέος. Ἀρχ.: Ἕβδομον τοῦτον ὕμνον σοὶ μελουργῶν. Ἦχ. βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 241-246: Η΄ νέος. Ἀρχ.: Ἀρχὴν σοφίας τὸν Θεοῦ ποιούμενος φόβον. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: <Νικόδημος Ἁγιορείτης>∙ σ. 247-266: Προεόρτια ᾄσματα εἰς τὸν Μέγαν Δημήτριον. Ποιητής: Συμεὼν Θεσσαλονίκης∙ σ. 247-250: Κανὼν προσόμοιος τῆς τῶν Βαΐων ἑορτῆς ψαλλόμενος τῇ πρὸ τῆς τοῦ ἁγίου ἑορτῆς τρίτῃ Κυριακῇ. Ἀρχ.: Ὤφθησαν ὡς πηγαὶ τῆς πλευρᾶς σου. Ἀκρ.: <Ὠσαννὰ Χριστός, εὐλογημένος Θεός>. Ἦχ. δ΄. Ὤφθησαν αἱ πηγαὶ τῆς ἀβύσσου∙ σ. 250-252: Ὀκτ. ιθ΄. Τριῴδιον. Ἀρχ.: Τῷ τὴν ἄθεον ἐγειρομένην θάλασσαν. Ἄκρ. Τῇ Δευτέρᾳ. Ἦχ. β΄. Τῷ τὴν ἄβατον∙ σ. 252-253: Ὀκτ. κ΄. Διῴδιον. Ἀρχ.: Τῷ δόγματι τῷ τυραννικῷ Δημήτριος ὁ μέγας. Ἀκρ.: Τρίτῃ τε. Ἦχ. β΄. Τῷ δόγματι τῷ τυραννικῷ∙ σ. 253-255: Ὀκτ. κα΄. Τριῴδιον. Ἀρχ.: Τῆς πίστεως ἐν πέτρᾳ ἐστηριγμένος. Ἀκρ.: Τετράδι ψαλῶ. Ἦχ. β΄. Τῆς πίστεως ἐν πέτρᾳ με∙ σ. 255-259: Ὀκτ. κβ΄. Κανὼν τέλειος. Ἀρχ.: Τμηθείσῃ ῥάβδῳ σχίζεται ὑγρὰ κύματα πλάνης. Ἀκρ.: Τῇ μακρᾷ Πέμπτῃ μακρὸν ὕμνον ἐξᾴδω. Ἦχ. πλ. β΄. Τμηθείσῃ τμᾶται∙ σ. 259-261: Ὀκτ. κδ΄. Τριῴδιον. Ἀρχ.: Πρὸς σὲ προσφεύγω τὸν διὰ τὸν κτίστην. Ἀκρ.: Προσάββατόν τε. Ἦχ. πλ. β΄. Πρὸς σὲ ὀρθρίζω∙ σ. 261-266: Ὀκτ. κε΄. Κανὼν τέλειος. Ἀρχ.: Κάλλιστε μαρτύρων, ἐντάφιον μέλος. Ἀκρ.: <Καὶ σήμερον δὲ Σάββατον μέλπω μέγα>. Ἦχ. πλ. β΄. Κύματι θαλάσσης∙ σ. 267-284: Ἰωάννου χαρτοφύλακος Θεσσαλονίκης τοῦ Σταυρακίου, Λόγος εἰς τὰ θαύματα τοῦ μυρορρόα μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, ἀπὸ τὰ ὁποῖα, τὰ μὲν μερικὰ ἐγράφησαν παρὰ τοῦ ἐν μοναχοῖς Δαμασκηνοῦ τοῦ ὑποδιακόνου τοῦ Στουδίτου, τὰ δὲ λοιπὰ εἰσὶ ταῦτα. Ἀρχ.: Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἐκίνησαν οἱ Ἄβαροι∙ σ. 285-289: Παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Φάλαγξ δαιμόνων πονηρῶν βεβύθισται. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Μητροφάνης Γρηγορᾶς∙ σ. 289-291: Θαῦμα τοῦ ἁγίου πρὸς τὸ Μητροφάνη Γρηγορᾶ. Ἀρχ.: Ἐστάλθηκα, λέγει, ποτὲ ἐξαρχικῶς εἰς τὴν Μακεδονίαν.

DPA-0140

Θύρα τῆς Μετανοίας, ἤτοι Βίβλος κατανυκτικὴ καὶ ψυχωφελεστάτη. Περιέχουσα τὰ τέσσαρα ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου, θάνατον, κρίσιν, ᾅδην καὶ παράσεισον, δι’ ὧν γίνεται ἡ θαυμαστὴ μεταμόρφωσις τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ νέου ἡ γέννησις. Συντεθεῖσα μὲν πρὶν παρά τινος σοφοῦ ἀνδρός, καλλωπισθεῖσα δὲ νῦν, καὶ διορθωθεῖσα μετ’ ἐπιμελείας διὰ συνδρομῆς τῆς σκήτεως τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τῆς ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω, κατὰ τὸ Βατοπαίδιον κειμένης. Ἧιτινι βίβλῳ προσετέθησαν καὶ θαύματά τινα ἀνέκδοτα καὶ ὀκτώηχοι κανόνες τοῦ αὐτοῦ ἁγίου Δημητρίου. Ἅπαντα δὲ ταῦτα τύποις ἐξεδόθησαν διὰ δαπάνης τοῦ τιμιωτάτου καὶ φιλοχρίστου ἐν πραγματευταῖς κυρίου Δημητρίου Πελοποννησίου Καριτζιώτου εἰς κοινὴν τῶν ὀρθοδόξων ὠφέλειαν. Ἐν Βενετίᾳ 1806. Ἐν τῇ τυπογραφίᾳ Νικολάου Γλυκεῖ τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων. Con regia approvazione.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 59, 2. Φ. Ἠλιού, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία τοῦ 19ου αἰώνα. Βιβλία – Φυλλάδια, τόμος πρῶτος 1801-1818, Ἀθήνα 1997, 1806.40. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 78.

Δημήτριος ο μυροβλύτης, μεγαλομάρτυς

Βενετία

1806

σ. 3-254: Ανατύπωση της έκδοσης του 1795.

DPA-0141

Θύρα τῆς Μετανοίας, ἤτοι Βίβλος κατανυκτικὴ καὶ ψυχωφελεστάτη. Περιέχουσα τὰ τέσσαρα ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου, θάνατον, κρίσιν, ᾅδην καὶ παράσεισον, δι’ ὧν γίνεται ἡ θαυμαστὴ μεταμόρφωσις τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ νέου ἡ γέννησις. Ἧιτινι βίβλῳ προσετέθησαν καὶ θαύματά τινα ἀνέκδοτα καὶ ἀνέκδοτοι κανόνες τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου. «Μετανοεῖτε ἤγγικε γὰρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». (Ματθ. Κεφ. Δ΄. ς. 16). «Ἐγὼ εἰμὶ ἡ θύρα, δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται, καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει». (Ἰωάν. Κεφ. Ι΄. ς. 9). Ἐν Ἀθήναις, ἐκδότης Ἀντώνιος Στ. Γεωργίου, βιβλιοπωλεῖον ὁδὸς Πραξιτέλους ἀριθ. 46, τυπογραφεῖον ὁδὸς Ἀριστείδου ἀριθ. 3.

Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, ΑΧΡ.220. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 78-79.

Δημήτριος ο μυροβλύτης, μεγαλομάρτυς

Αθήνα

χ.χ.

σ. 5-246: Ανατύπωση της έκδοσης του 1795.

DPA-0194

Ἀκολουθία τῶν ἁγίων μαρτύρων Θεοδοσίας τῆς Τυρίας καὶ Θεοδοσίας τῆς Κωνσταντινουπολιτίσσης. Συνταχθεῖσα μὲν ὑπὸ τοῦ ἐν ὁσίοις Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου. Νῦν δὲ τὸ πρῶτον ἐκδιδομένη ὑπὸ Ἐμμανουὴλ Ι. Καρπαθίου, ἀρχιμανδρίτου. Ἐν Ἀθήναις, ὁδὸς Θερμοπυλῶν 43. 1933.

Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000 452, 584-5. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 104.

Θεοδοσία η Κωνσταντινουπολίτισσα, μάρτυς Θεοδοσία η Τυρία, μάρτυς

Αθήνα

1933

σ. 7-30: Ἡ ἀκολουθία. Συντάκτης: Νικόδημος Ἁγιορείτης∙ σ. 18-27: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Θεός σοι, Θεοδοσία, γέγονεν ὁδὸς ἀθλήσεως. Ἀκρ.: Θεοδοσίας τῆς μάρτυρος μέλπω κλέος. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον∙ σ. 23-24: Τὸ συναξάριο τῆς ἁγίας Θεοδοσίας τῆς Τυρίας. Ἀρχ.: Αὕτη ἡ ἱερὰ καὶ ἁγία κόρη Τυρία ἦν∙ σ. 24-25: Τὸ συναξάριο τῆς ἁγίας Θεοδοσίας τῆς Κωνσταντινουπολιτίσσης. Ἀρχ.: Ἡ ὁσιομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Θεοδοσία∙ σ. 25: Τὸ συναξάριο τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ὀλβιανοῦ. Ἀρχ.: Ὃς ἦν ἐπὶ τῆς βασιλείας Μαξιμιανοῦ.

DPA-0219

Ὁμιλία εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου 21 Νοεμβρίου. Ὁμοῦ καὶ τὰ ἀντίφωνα ἐκ τοῦ Μ. Ὡρολογίου, τὰ μεγαλυνάρια ἐκ τοῦ Πνευματικοῦ Κήπου, ἀντὶ τοῦ κοινωνικοῦ, τὰ μακαριστάρια ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδας, ὁ πολυέλεος ἀπὸ τὴν ἐκλογὴν τῶν Πολτελαίων, ὁμιλία διὰ τοὺς ἀμελοῦντας ἱερεῖς τὴν ἀκολουθίαν των, ἀπὸ τοὺς Ἀδάμαντας τοῦ Παραδείσου, περὶ νηστείας τοῦ σαρανταημέρου, πότε γίνεται κατάλυσις ἰχθύος, περὶ τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου, περὶ τοῦ ὑψηλοῦ ἀξιώματος τῆς ἱερωσύνης. Καὶ παρακλητικὸς κανὼν, καὶ οἱ κδ΄ οἶκοι τῶν παμμεγίστων ταξιαρχῶν Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ ἐρρανισθέντων ἐκ τῆς Μονῆς τοῦ Δοχειαρίου Ἁγίου Ὄρους ὅτε ἐπεσκέφθην τὸ 1904 τὴν μονὴν ταύτην, εὑρισκομένων τῶν ἀνωτέρω εἰς τὴν βιβλιοθήκην μου. Ὁ ἐλάχιστος ἐν ἱερεῦσι Γεώργιος Α. Βουτέρης, ἱερεὺς καὶ προσκυνητής, ἐφημέριος τοῦ ἐνταῦθα ναοῦ Ὁσίου Μελετίου. Ἀθῆναι. 20 Φεβρουαρίου 1911.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 153, 30. Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000 461, 580-1. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 127.

Θεοτόκου Εισόδια

Αθήνα

1911

σ. 3-6: Ὁμιλία στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ πλήρης δόξης ὁ οἶκος Κυρίου∙ πανήγυριν θεομητορικήν∙ σ. 8-10: Τὰ ἐγκώμια στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Αἱ γενεαὶ πᾶσαι τῇ σῇ εἰσόδῳ ὕμνον∙ σ. 16-22: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας τῆς Γοργοϋπηκόου. Ἀρχ.: Θαυμάτων τῶν θείων σου τὴν πληθύν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Νικόδημος <Ἁγιορείτης>∙ σ. 23-32: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον στοὺς ἀρχαγγέλους. Κοντάκιον: Τοὺς ἀρχαγγέλους τῆς Τριάδος εὐφημήσωμεν. Οἶκος: Ἄγγελος ταγματάρχης τῶν ἀύλων ἀγγέλων ἐκτίσθης. Διορθωτής: Νικόδημος Ἁγιορείτης.

DPA-0256

Κανὼν παρακλητικὸς τῆς Παναγίας τῆς ἐπιλεγομένης Γοργοϋπηκόου. Παρακλήσεις – Τροπάρια – Μεγαλυνάρια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἀθῆναι. 1948.

Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 142-143.

Θεοτόκος Γοργοϋπήκοος

Αθήνα

1948

σ. 2: Ὕμνος στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο (στ. 31). Ἀρχ.: Παρθένα, καύχημα πιστῶν, ὦ κεχαριτωμένη∙ σ. 3-16: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Θαυμάτων τῶν θείων σου τὴν πληθύν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Νικόδημος Ἁγιορείτης.

DPA-0302

Ἀκολουθία πανηγυρικὴ τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς ἐπιλεγομένης Μυρτιδιωτίσσης ὅτε τὸν παράλυτον ἤγειρε ἐν τῇ νήσῳ τῶν Κυθήρων τεσσαράκοντα ἡμέρας μετὰ τὴν ἁγίαν αὐτῆς Κοίμησιν καὶ τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος καὶ ἰσαποστόλου Θέκλης. Ψαλλομένη τὴν 24ην Σεπτεμβρίου. Ἐπιμελείᾳ ἀρχιμ. Βασιλείου Μαρκάκη. 1965. Ἐκ τοῦ τυπογραφείου τῆς «Ἁγιορειτικῆς Βιβλιοθήκης» Υἱῶν Σωτ. Σχοινᾶ. Ἐν Βόλῳ.

Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 164.

Θεοτόκος Μυρτιδιώτισσα

Βόλος

1965

σ. 5-20: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 10-18: Ὁ Α΄ κανόνας τῆς Θεοτόκου (βλ. ἔκδοση 1744, σ. 13-41)∙ σ. 10-18: Ὁ Β΄ κανόνας τῆς Θεοτόκου (βλ. ἔκδοση 1744, σ. 13-42)∙ σ. 11-18: Ὁ κανόνας τῆς ἁγίας Θέκλας. Ἀκρ.: <Ἡ πρωτομάρτυς ἐνθέως δοξάζεται>. Ἦχ. πλ. δ΄. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ. Ἀρχ.: Ἦχος γλώττης οὐ σθένει. Ποιητής: Ἰωάννης μοναχός∙ σ. 21-26: Ἡ διήγηση τοῦ θαύματος τῆς Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσσης. Ἀρχ.: Εἰς τὴν νῆσον Κύθηρα εὑρίσκετο ἕνας ἐρημότοπος∙ σ. 27-33: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου τῆς Γοργοϋπηκόου. Ἀρχ.: Θαυμάτων τῶν θείων σου τὴν πληθύν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης.

DPA-0312

Ἱερὰ διήγησις θαυματουργοῦ εἰκόνος Παναγίας Προυσιωτίσσης. Ἀκολουθία εἰς τὴν σύναξιν τῆς ἱερᾶς καὶ θεομητορικῆς εἰκόνος. Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὴν ἁγίαν καὶ θαυματουργὸν εἰκόνα τῆς κυρίας ἡμῶν Θεοτόκου τῆς ἐπονομαζομένης Προυσιωτίσσης. «Προύσηθεν εἰκὼν τῆς ἁγνῆς ἐν Ἑλλάδι ποταμὸς ἶκται θαυμάτων ἀενάων». Νικόδημος Ἁγιορείτης. Δευτέρα ἔκδοσις. Ἐκ τῶν ἐκδόσεων «Γρηγόρη». Ἐν Ἀθήναις 1969.

Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 170.

Θεοτόκος Προυσιώτισσα

Αθήνα

1969

σ. 3-4: Ἐπιγράμματα (βλ. ἔκδοση 1869, σ. 6-7)∙ σ. 5-43: Ἡ διήγηση (βλ. ἔκδοση 1869, σ. 13-54)∙ σ. 44: Ἐπίγραμμα (βλ. ἔκδοση 1896, σ. 5)∙ σσ. 45-59: Ἡ ἀκολουθία (βλ. ἔκδοση 1896, σ. 7-38∙ σ. 68-70: Στίχοι πολιτικοὶ περὶ τῆς τοποθεσίας τῆς ἱερᾶς μονῆς ταύτης (βλ. ἔκδοση 1869, σ. 8-11).