έντυπες Ακολουθίες Αγίων

DPA-0512

Ἡ Παράκλησις διὰ τὴν παῦσιν τῆς πανώλου νόσου. Συνετάχθη ἡ παροῦσα δαπάνῃ τοῦ κλήρου τοῦ Δήμου Λευκάδος. Ἐν Λευκάδι. Τυπογραφεῖον Ὁ Πίνδος, Γ. Χριστοδουλοπούλου. 1866.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 234, 4. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1866.185. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 269.

Ιησούς Χριστός Θεοτόκος

Λευκάδα

1866

σ. 3-16: Κανὼν εὐχαριστήριος καὶ ἱκετικὸς πρὸς Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ψαλλόμενος τῇ α΄ Ἰουνίου μηνός, εἰς ἀΐδιον μνήμην τῆς παντελοῦς ἀπαλλαγῆς τῆς νήσου Λευκάδος ἀπὸ τῆς πανώλους νόσου ἐπὶ ἔτους ͵αψμδ΄. κατ’ αὐτὴν τὴν προγραφεῖσαν ἡμέραν. Ἀρχ.: Δεῦτε, πιστοί, σήμερον χεῖρας κροτήσωμεν. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 4-12: Ὁ κανόνας στὴ Θεοτόκο. Ἀρχ.: Ἀνοίξει τοῦ στόματος τὸν νοῦν μου, κόρη. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου.

DPA-0654

Κανόνες ᾀσματικοὶ τέσσαρες εἰς τὴν ἀειπάρθενον Θεοτόκον Μαρίαν, εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ιησοῦν Χριστόν, εἰς τὸν ἅγ. ἀπόστολον, ἀρχιδιάκονον καὶ πρωτομάρτυρα Στέφανον, εἰς τοὺς ἀρχαγγέλους Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ. Φιλοπονηθέντες ὑπὸ Μιχαὴλ Στεφάνου Ἱδρωμένου τοῦ Κερκυραίου. Ἀφιερωθέντες δὲ τῷ Ἐμμανουὴλ βαρῶνι Θεοτόκῃ. Κερκύρᾳ. 1833.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, XXV. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 2282. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 344-345.

Θεοτόκος Ιησούς Χριστός Στέφανος πρωτομάρτυς Μιχαήλ αρχάγγελος Γαβριήλ αρχάγγελος

Κέρκυρα

1833

σ. 7-26: Κανόνες ἀσματικοὶ τέσσαρες. Ποιητής: Μιχαὴλ Στέφανος Ἱδρωμένος∙ σ. 7-10 : Ὁ κανόνας στὴ Θεοτόκο. Ἀρχ.: Πελάγει ποντούμενον τῆς ἁμαρτίας με, Δέσποινα. Ἀκρ.: Πόνων ἀπαρχὴν προσδέχου, Θεοτόκε. Ἦχος δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 11-15: Ὁ κανόνας στὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἀρχ.: Ἀνάρχου γεννήτορος Λόγον συνάναρχον. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Θεομῆτορ (στὰ θεοτοκία). Ἦχος δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 16-21: Ὁ κανόνας στὸν πρωτομάρτυρα Στέφανο. Ἀρχ.: Στεφάνου συνέλθωμεν πάντες τῇ μνήμῃ. Ἀκρ.: Στέφανος ἡμῖν ἀνυμνείσθω ἀξίως. Συμφορῶν (στὰ θεοτοκία). Ἦχος δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 22-26: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στοὺς ἀρχαγγέλους Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ. Ἀρχ.: Μοναρχικῷ τῆς τριλαμποῦς θεότητος θρόνῳ, σοφὲ Μιχαήλ. Ἀκρ.: Μιχαὴλ Στέφανος ὁ Ἱδρωμένος. Φύλαξ μοι (στὰ θεοτοκία). Ἦχος πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην.

DPA-0657

Βίβλος ἱερά, ἡ καλουμένη Πνευματικὸς Κῆπος. Περιέχων τριάκοντα καὶ ἓξ εἰς διαφόρους ἁγίους ἱεροὺς παρακλητικοὺς κανόνας, ἀναπληρώσεις ἀκολουθιῶν εἰς διαφόρους ἁγίους, ὧν αἱ σωζόμεναι ἀκολουθίαι εἰσὶν ἀτελεῖς, νέας ἱερὰς ἀκολουθίας εἰς τινὰς ἁγίους, μεγαλυνάρια εἰς διαφόρους ἁγίους, τροπάρια, διορθώσεις τροπαρίων καὶ κοντάκια, ὧν τὰ μὲν συνεγράφησαν, τὰ δὲ διωρθώθησαν χάριν εὐλαβείας καὶ πρὸς ὠφέλειαν καὶ οἰκοδομὴν τῶν πιστῶν ὑπὸ τοῦ ἐπισκόπου Ἀργυρουπόλεως Σεραφεὶμ τοῦ Βυζαντίου. Διῄρηται δὲ ἡ βίβλος εἰς μέρη ἢ τόμους δύω, ἐκδοθεῖσα δαπάνῃ τοῦ συντάκτου. Τόμος πρῶτος. Ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐκ τοῦ τυπογραφείου Ε. Καγιόλ. 1863.

L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, XXXVIII. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ελληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Αναγραφή των κατά την χρονικήν ταύτην περίοδον όπου δήποτε ελληνιστί εκδοθέντων βιβλίων και εντύπων εν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματείαι της Ακαδημίας Αθηνών, τ. 11], Αθήνα 1939-1957. αρ. 9524. Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000, 450-451. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 348-352.

Ιησούς Χριστός Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα οσία Ματρώνα η Χιοπολίτις Ιάκωβος Αδελφόθεος Δημήτριος Μεγαλομάρτυς Άγιοι Ανάργυροι, Κοσμάς και Δαμιανός Αρχάγγελος Μιχαήλ Αρχάγγελος Γαβριήλ Μηνάς Μεγαλομάρτυς Σεραφείμ ιερομάρτυς Ιωάννης Δαμασκηνός Βαρβάρα Μεγα

Κωνσταντινούπολη

1863

σ. 1-6: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἀρχ.: Ἰησοῦ γλυκύτατε, τῆς ἐμῆς ψυχῆς τῆς δυστήνου. Ἀκρ.: Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Θεὸν σέβω. Σεραφείμ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Βυζάντιος σ. 7-12: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στοὺς θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα. Ἀκρ.: Τοὺς σοὺς γονεῖς, πάναγνε, λιγαίνω πόθῳ. Ἀρχ.: Τοὺς ἀξιωθέντας τεκεῖν ἐν γῇ τὴν ὑψηλοτέραν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 12-17: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴν ὁσία Ματρῶνα τὴ Χιοπολίτιδα. Ἀρχ.: Συνοῦσα οὐρανίαις ταῖς στρατιαῖς, ὁσία Ματρῶνα. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 18-23: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν Ἰάκωβο τὸν Ἀδελφόθεο. Ἀρχ.: Σὲ Θεῷ προσάγομεν πρεσβευτήν, Ἰάκωβε μάκαρ. Ἀκρ.: Σὲ τὸν θεάδελφον ἀεὶ πόθῳ λιγαίνω, μάκαρ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 23-29: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸ μεγαλομάρτυρα Δημήτριο. Ἀρχ.: Τὸν πάντων δεσπότην καὶ ποιητὴν ἱλέωσαι. Ἀκρ.: Τὸν ἀείφωτον Δημήτριον σέβω. Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 30-35: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στοὺς ἁγίους Ἀναργύρους Κοσμᾶ καὶ Δαμιανό. Ἀρχ.: Τοὺς τοῦ Θεοῦ δεδωρημένους χάριτι πᾶσιν ἡμῖν. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 36-41: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στοὺς ἀρχαγγέλους Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ. Ἀρχ.: Ἁγίων ἀγγέλων ὡς ἀρχηγοὶ καὶ τῆς θεοπτίας. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 42-48: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸ μεγαλομάρτυρα Μηνᾶ. Ἀρχ.: Ταῖς πρὸς Χριστόν σου ἱκεσίαις, ἅγιε Μηνᾶ. Ἀκρ.: Τὸ δὴ πόθῳ σοὶ νῦν Ἰωάννης ἄγει. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ἰωάννης ἀρχιμανδρίτης Κεφαλληνεύς∙ σ. 48-54: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στοὺς ἱερομάρτυρα Σεραφείμ, Ἰωάννη Δαμασκηνὸ καὶ μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενος τοῖς δεινοῖς πρὸς σὲ καταφεύγω. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 54-60: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἅγιο Νικόλαο. Ἀρχ.: Ταῖς προσευχαῖς σου, ἱερὲ Νικόλαε, ἐκδυσωπῶν. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 60-66: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἅγιο Σπυρίδωνα, ἐπίσκοπο Τριμυθοῦντος. Ἀρχ.: Σπυρίδων μακάριε, τῶν πιστῶν ἀντιλήπτωρ. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 66-72: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἱερομάρτυρα Ἐλευθέριο. Ἀρχ.: Ὡς παρρησίαν μεγάλην πρὸς τὸν Θεὸν κεκτημένον. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Ἀθανάσιος Πάριος∙ σ. 72-78: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν πρωτομάρτυρα καὶ ἀρχιδιάκονο Στέφανο. Ἀρχ.: Φρόνημα τὸ πρᾷον καὶ ἱλαρὸν φέρων. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 78-84: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν Τίμιο Πρόδρομο. Ἀρχ.: Δεινῶς με χειμάζουσι λογισμοί. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Διορθωτής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 84-90: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἱεράρχη Σάββα, πρῶτο ἐπίσκοπο Σερβίας καὶ κτίτορα τῆς Μονῆς Χιλανδαρίου. Ἀρχ.: Ταῖς τῶν παθῶν με τρικυμίαις πάντοθεν. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 90-96: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἅγιο Ἀντώνιο τὸ Μέγα. Ἀρχ.: Ἀθανασίας καὶ ζωῆς λαβόμενος τῆς αἰωνίου. Ἀκρ.: Ἀντώνιον τὸν θεῖον εὐφημεῖν θέμις. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 96-103: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἅγιο Ἀθανάσιο τὸ Μέγα, πατριάρχη Ἀλεξανδρείας. Ἀρχ.: Ἀνατολῆς τῶν ἀρετῶν γενόμενος ἥλιος. Ἀκρ.: Ἀθανάσιον ὑμνῶν, ἀρετὴν αἰνῶ. Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 104-109: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἅγιο Τρύφωνα. Ἀρχ.: Τρυφῶν τῆς ἐνθέου ἐν οὐρανοῖς τρυφῆς. Ἀκρ.: Τρυφῆς μεθέξειν ἀξίωσόν με, Τρύφων. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 109-114: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸ Συμεὼν τὸ Θεοδόχο. Ἀρχ.: Δικαίων σκηνώμασι ἐν χαρᾷ καὶ πόθῳ. Ἀκρ.: Δέχου τὸν ὕμνον, Συμεὼν Θεοδόχε. Σεραφείμ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 115-121: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἱερομάρτυρα Χαραλάμπη. Ἀρχ.: Ταῖς πρὸς Χριστόν σου ἱεραῖς σου ἐντεύξεσι. Ἀκρ.: Τὸ δὴ πόθῳ σοι νῦν Ἰωάννης ἄγει. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ἀρχιμανδρίτης Ἰωάννης Κεφαλληνεύς∙ σ. 121-127: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν μεγαλομάρτυρα Θεόδωρο τὸν Τήρωνα. Ἀρχ.: Θεόδωρε μάρτυς, ἐν οὐρανοῖς σὺν ἀγγέλοις. Ἀκρ.: Θεοῦ σε μέλπω δωρεῶν, ἐπώνυμε. Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 127-133: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν Τίμιο Σταυρό. Ἀρχ.: Σταυρέ, σκῆπτρον ἅγιον καὶ σεπτόν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Νικηφόρος ἱερομόναχος ὁ Κρής. Διορθωτής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 133-138: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸ μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τὸν Τροπαιοφόρο. Ἀρχ.: Γεώργιε μάκαρ, ἀγωνισθεὶς τὸν θεῖον ἀγῶνα. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 139-144: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴ νεομάρτυρα Ἀργυρῆ. Ἀρχ.: Νεκρᾷ τῇ ψυχῇ μου οὔσῃ, σεμνὴ Ἀργυρῆ. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 144-149: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴν παρθενομάρτυρα Εἰρήνη. Ἀρχ.: Στεφάνῳ κοσμηθεῖσα μαρτυρικῷ. Ἀκρ.: Σαῖς λιταῖς ἡμᾶς, Εἰρηνώνυμε, ἀεὶ σκέπε. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 150-155: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἱερομάρτυρα Θεράποντα. Ἀρχ.: Ταῖς θερμαῖς πρεσβείαις σου, ἀθλητὰ ἅγιε Θεράπων. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 156-161: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στοὺς ἁγίους Κωνσταντῖνο καὶ Ἑλένη. Ἀρχ.: Κύριε τῆς δόξης καὶ βασιλεῦ τῆς κυριευούσης. Ἀκρ.: Κωνσταντῖνον, Ἑλένην ἄνακτας γεραίρω. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 162-168: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στοὺς Δώδεκα Ἀποστόλους. Ἀρχ.: Πέτρε, ὁ πέτραν ἀρραγῆ τῆς πίστεως φερωνυμίαν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Νικόδημος Ἁγιορείτης∙ σ. 169-174: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴ μεγαλομάρτυρα Κυριακή. Ἀρχ.: Ὑμνοῦμέν σε πόθῳ, Κυριακή, Χριστοῦ ἀθληφόρε. Ἀκρ.: Ὑμνεῖ σε, μάρτυς Κυριακή, πόθῳ Σεραφείμ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 174-180: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴ μεγαλομάρτυρα Εὐφημία. Ἀρχ.: Ὑμνῶν σε εὐφήμως καὶ εὐσεβῶς ταῖς θείαις σου. Ἀκρ.: Ὕμνοις γεραίρω τὴν πανεύφημον κόρην. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 180-185: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴ μεγαλομάρτυρα Μαρίνα. Ἀρχ.: Σκιρτῶσα, Μαρίνα, ἐν οὐρανῷ καὶ τῶν τοῦ ὑψίστου. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 185-192: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν προφήτη Ἠλία. Ἀρχ.: Νενεκρωμένην τὴν ψυχήν μου ζώωσον. Ἀκρ.: Νέμοις, μάκαρ, μοι θείαν, Ἠλιού, χάριν. Ἰωσήφ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ἰωσὴφ Ὑμνογράφος. Διορθωτής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 192-197: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἱερομάρτυρα Φωκᾶ. Ἀρχ.: Φωκᾶ ἱερομάρτυς, μαρμαρυγαῖς ἔμπλησον. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 198-203: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὴν ὁσιοπαρθενομάρτυρα Παρασκευή. Ἀρχ.: Ὑμνῶν σου τὴν μνήμην παρακαλῶ, ἔνδοξε. Ἀκρ.: Ὕμνοις γεραίρω σε, Παρασκευή, Σεραφείμ. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 203-208: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸ μεγαλομάρτυρα Παντελεήμονα. Ἀρχ.: Πρὸ τοῦ μαρτυρίου τοῦ σοῦ, σοφέ. Ἀκρ.: Παντελεήμονα τὸν θεῖον σέβω. Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 209-214: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στοὺς Δώδεκα ἁγίους Ἀναργύρους, Κοσμᾶ καὶ Δαμιανό, Κῦρο καὶ Ἰωάννη, Παντελεήμονα καὶ Ἑρμόλαο, Σαμψὼν καὶ Διομήδη, Φώτιο καὶ Ἀνίκητο, Θαλλέλαιο καὶ Τρύφωνα. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενος ἀλγεινοῖς πρὸς ὑμᾶς. Ἀκρ.: Σεραφεὶμ (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως∙ σ. 215-221: Μεγαλυνάρια σὲ διάφορες ἑορτές. Ποιητής: Σεραφεὶμ Ἀργυρουπόλεως.

DPA-0672

<Βιβλίον καλούμενον Ἐκλογαὶ περιέχον τὸν Ἀκάθιστον Ὕμνον καὶ ἄλλας τινὰς Ἀκολουθίας καὶ εὐχὰς ἀναγκαίας, καὶ ἐπωφελεῖς παντὶ Χριστιανῷ ματὰ καὶ τῶν ἐξηγήσεων αὐτῶν εἰς ἁπλῆν ῥωμαϊκὴν φράσιν. Τὰ πάντα μὲν προτροπῇτινῶν φιλευλαβῶν Χριστιανῶν ἐκ διαφόρων προτετυπωμένων Βιβλίων ἑρανισθέντα καὶ εἰς ἓν συλλεχθέντα. Νῦν δὲ πρῶτον τύποις ἐκδοθέντα, καὶ ἐκ πολλῶν τῶν παρὰ τοῖς πρωτοτύποις σφαλμάτων μεθ'ὅσης οἶόν τε ἧν τῆς ἐπιμελείας ἐκκαθαρθέντα. Ἑνετίῃσι. ,αψλ΄. Παρὰ Νικολάῳ Γλυκεῖ τῷ ἐξ Ἰωαννίνων. Con Licenza de' Superiori, e Privilegio.>

É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. Ι, Paris 1918, αρ. 195.

Αγία Τριάς Θεοτόκος Ιησούς Χριστός Ιωάννης ο Πρόδρομος

Βενετία

1730

φ.α: Περιεχόμενα. σ.1-32: Ἀκολουθία εἰς τὸν ἀκάθιστον ὕμνον μετὰ τῶν κδ΄οἴκων ἐξηγηθέντων εἰς ἁπλῆν ῥωμαϊκὴν φράσιν παραφραστικῶς παρὰ Μελετίου ἱερομονάχου Καλλονᾶ τοῦ Κρητός. σ.32: Εὐχὴ πρὸς τὴν αὐτὴν μακαριωτάτην Παρθένον. σ.33-42: Οἶκοι κδ΄εἰς τὸν τίμιον Πρόδρομον. Ποίημα τοῦ Ῥαματᾶ. σ.43-44: Ἀκολουθία ἥτις λέγεται μετὰ τὸ ἐγερθῆναι τὸν χριστιανὸν ἐκ τοῦ ὕπνου. σ. 45-70: Ἀρχὴ τοῦ Ὄρθρου, ἐν ᾧ ὁ ἑξάψαλμος μεταφρασθεὶς εἰς ἁπλῆν φράσιν παρὰ κυρίου Ἀθανασίου ἱεομονάχου τοῦ Κρητός. σ. 70-71: Εὐχὴ εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. σ. 73-78: Ἀκολουθία τῆς ἁγίας Μεταλήψεως. σ. 78-86: Ἐξήγησις τῶν τριῶν ψαλμῶν τῆς Μεταλήψεως παρὰ Ἀθανασίου ἱερομονάχου τοῦ Κρητός. σ. 86-134: Εὐχαὶ τῆς Μεταλήψεως ἐξηγηθεῖσαι εἰς ἁπλῆν φράσιν, παρὰ Καλλιοπίου ϊερομονάχου τοῦ κρητὸς ἐκ Κυδωνίας καὶ Ἀκακίου τοῦ Διακρούση. Εἰσὶ δὲ αἱ διὰ στίχων τοῦ αὐτοῦ Ἀκακίου, αἱ δὲ λοιπαὶ Καλλιοπίου. σ. 135-143: Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον. σ. 143-153: Ἕτερος κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον. Ποίημα τοῦ Βασιλέως κυροῦ Θεοδώρου Δούκα τοῦ Λασκάρεως. σ. 153-159: Στίχοι εἰς τὴν μακαρίαν Τριάδα, Άκακίου ἱερομονάχου τοῦ Διακρούση. σ. 160-168: Πένθος τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Παρασκευῇ, τοῦ αὐτοῦ Ἀκακίου. σ. 169-171: Στίχοι ἕτεροι τοῦ αὐτοῦ Ἀκακίου. σ. 172-186: Μηνολόγιον σὺν Θεῷ τοῦ ὅλου ἐνιαυτοῦ κατ'ἐπιτομήν.

DPA-0688

Τόμος Ἐκκλησιαστικός, ὀνομαζόμενος Θησαυρὸς Νέος, Καὶ Παλαιὸς τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πάνυ ὠφέλιμος τῆς ψυχῆς, καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων Ποιήματα Ἐκκλησιαστικά, καὶ Ἅγια 'φέλιμα Λόγιατοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, καὶ τῆς Κυρίας Θεοτόκου, πρὸς κοινὴν ὠφέλειαν τῶν ψυχῶν, καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Καὶ ὅσοι Ἱερεῖς, καὶ Χριστιανοί, ἀναγιγνώσκουν κάθε ἡμέραν, ὅλας τὰς Ἐξηγήσεις τῶν Δεσποτικῶν Ἐορτῶν, καὶ Θεομητορικῶν, καὶ τῶν Παθῶν, ὁμοῦ μὲ τὰς δύω Παρακλήσεις Μικρὴν καὶ Μεγάλην, καὶ δίστιχα Ἐπιτάφια, καὶ τετράστιχα τοῦ μεγάλου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ὁποῦ ὁμιλεῖ πρὸς τὸν Μέγαν Βασίλειον μὲ κατάνυξιν, καὶ εὐλάβειαν, Βέβαια θέλουν λάβῃ μεγάλην 'φέλειαν τῆς ψυχῆς των, Καὶ θέλουν ἀπαρατηθοῦν ἀπὸ τὰ κακά, Διὰ νὰ ἀπολαύσουν τὰ αἰώνια ἀγαθὰ τοῦ Παραδείσου. ᾳωβ΄. Ἐνετίῃσιν. 1802. Παρὰ Νικολάῳ Γλυκεῖ τῷ ἐξ Ἰωαννίνων. Con Regia Approvazione.

Φ. Ηλιού, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία τοῦ 19ου αἰώνα. Βιβλία-Φυλλάδια, τ. Α΄, 1801-1818, Βιβλιολογικὸ Ἐργαστήρι - Ἑλληνικὸ Λογοτεχνικὸ καὶ Ἱστορικὸ Ἀρχεῖο, Ἀθήνα 1997, 1802.55

Θεοτόκος Ιησούς Χριστός Λάζαρος Βασίλειος ο Μέγας

Βενετία

1802

σ. γ΄: Νουθεσία τῶν ἀρχαρίων μαθητῶν. σ. θ΄: Προοίμιον. σ. 1: Ἡ Μεγάλη Παράκλησις τῆς Θεοτόκου. σ. 13: Ἡ Μικρὴ Παράκλησις τῆς Θεοτόκου. σ. 23: Κανὼν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. σ. 33: Κανὼν τῆς Ὑπαπαντῆς. σ. 41: Κανὼν τῶν Χριστουγέννων. σ. 58: Κανὼν τῶν Θεοφανείων. σ. 74:Κανὼν τοῦ Δικαίου Λαζάρου. σ. 89: Κανὼν τῶν Βαΐων. σ. 97: Κανὼν τῆς Μεγάλης Δευτέρας. σ. 100: Κανὼν τῆς Μεγάλης Τρίτης. σ. 102: Κανὼν τῆς Μεγάλης Τετάρτης. σ. 106: Κανὼν τῆς Μεγάλης Πέμπτης. σ. 115: Κανὼν τῆς Μαγάλης Παρασκευῆς. σ. 119: Κανὼν τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. σ. 129: Κανὼν τῆς Ἀναστάσεως. σ. 127: Κανὼν τῆς Ἀναλήψεως. σ. 157: Κανὼν τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς. σ. 171: Κανὼν τῆς Μεταμορφώσεως. σ. 188: Κανὼν τῆς Κοιμήσεως. σ. 204: Κανὼν τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. σ. 217: Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου Περὶ τῶν τοῦ βίου ὁδῶν. σ. 221: Τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸν Μέγαν Βασίλειον ἐπικήδια, εἴτε ἐπιτάφια. σ. 225: Τοῦ αὐτοῦ γνωμικὰ δίστιχα. σ. 239: Γρηγορίου τοῦ αὐτοῦ τετράστιχα. σ. 254: Περιεχόμενα.