DPA-0106
Αἱ παρὰ τὸν Ἰορδάνην λαῦραι Καλαμῶνος καὶ Ἁγίου Γερασίμου καὶ Κυριακοῦ τοῦ ἀναχωρητοῦ. «Καὶ ἀνέβη Ἰωσὴφ θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ… καὶ πάντες οἱ παῖδες Φαραώ… καὶ παρεγένοντο εἰς ἅλωνα Ἀτὰδ ὅ ἐστι πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν κοπετὸν μέγαν καὶ ἰσχυρὸν σφόδρα». Γένεσις κ. 50 ἐδάφ. 7-12. «Ἐνταῦθα ἡ ἁγία παρθένος μετὰ τοῦ παιδίου Ἰησοῦ καὶ τοῦ Ἰωσὴφ ἔμειναν ἐπὶ μίαν νύκτα, ὅτε ἀνεχώρουν εἰς τὴν Αἴγυπτον φεύγοντες τὸν Ἡρώδην». Ὁδοιπ. Ρώσσου Δανιήλ. Ὑπὸ Κλεόπα Μ. Κοικυλίδου, ἀρχιδιακόνου καὶ βιβλιοθηκαρίου τοῦ Ἱ. Κοινοῦ τοῦ Π. Τάφου. Κελεύσει τοῦ μακαριωτάτου πατριάρχου Ἱεροσολύμων κυρίου κυρίου Δαμιανοῦ τοῦ Α΄. Ἐν Ἱεροσολύμοις, ἐκ τοῦ τυπογραφείου τοῦ Ἱ. Κοινοῦ τοῦ Π. Τάφου. 1902.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 98. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 58-59.
Γεράσιμος ο εν Ιορδάνη
Ιερουσαλήμ
1902
σ. 1-11: Κυρίλλου Σκυθοπολίτου, Bίος καὶ ἄσκηση τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου. Ἀρχ.: Ὁ πεφωτισμένος τε καὶ ἡγιασμένος πατὴρ ἡμῶν (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 693)∙ σ. 12-26: Σωφρονίου πατριάρχου Ἱεροσολύμων, Bίος καὶ πολιτεία τοῦ ἁγίου Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου. Ἀρχ.: Ἀφηγοῦνται μὲν ἀεὶ τὸ καλὸν καὶ ἐπαινοῦσι (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 694)∙ σ. 27-39: Κωνσταντίνου Ἀκροπολίτου, Λόγος καὶ μερικὴ θαυμάτων διήγηση στὸν ὅσιο Γεράσιμο τὸν Ἰορδανίτη. Ἀρχ.: Καὶ πάλιν ἐκ τῶν Μύρων μύρον ἡδύπνοον (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 696)∙ σ. 40-45: Ἐκ τοῦ βίου τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου περὶ τοῦ ἀββᾶ Γερασίμου. Ἀρχ.: Ἦν δέ τις ἀναχωρητὴς ἐκεῖ μέγας πρὸ μικροῦ∙ σ. 46-53: Ἐκ τῶν τοῦ Ἰωάννου Μόσχου περὶ τῆς Μονῆς τοῦ Καλαμῶνος∙ σ. 53-60: < Ἰωάννου Μόσχου> περὶ τῆς Μονῆς τοῦ ἀββᾶ Γερασίμου∙ σ. 61-72: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Γερασίμου καὶ τῶν ἁγίων Παύλου καὶ Ἰουλιανῆς∙ σ. 63-72: Ὁ κανόνας τοῦ ἁγίου Γερασίμου. Ἀρχ.: Γέρας ἀθανασίας καὶ τῆς ἀφθαρσίας τὸ θεῖον. Ἀκρ.: Γερασίμῳ τὸν αἶνον ὡς στέφος πλέκω. <Ἰωσήφ>. Ἦχ. πλ. δ΄. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 63-72: Ὁ κανόνας τῶν μαρτύρων. Ἀρχ.: Τοὺς μάρτυρας Χριστοῦ, τὴν τερπνὴν ξυνωρίδα. Ἀκρ.: Τὴν αὐτάδελφον αἰνέσω ξυνωρίδα. Ἰωσήφ. Ἦχ. δ΄. Τριστάτας κραταιούς. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 73-93: Συμεὼν τοῦ Mεταφραστοῦ, Bίος καὶ πολιτεία καὶ ἀγῶνες τοῦ ὁσίου Κυριακοῦ τοῦ ἀναχωρητοῦ. Ἀρχ.: Τοὺς εὐλογοῦντάς σε, φησὶ πρὸς τὸν Ἀβραὰμ ὁ Θεὸς (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 464)∙ σ. 94-96: Τὸ συναξάριο τοῦ ὁσίου Κυριακοῦ τοῦ ἀναχωρητοῦ (ἐκ τοῦ Συναξαριστοῦ τοῦ Νικοδήμου). Ἀρχ.: Οὗτος εἶχε πατρίδα μὲν τὴν Κόρινθον∙ σ. 97-108: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Γερασίμου∙ σ. 101-108: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὸν φωτισμὸν τὸν τῆς Τριάδος, Γεράσιμε. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί.