Habiti dell' Affrica
Ο Μεγάλος Σουλτάνος ένθρονος, με πολυτελή ενδυμασία και περίτεχνο κάλυμμα κεφαλής (τουρμπάνι). Δεξιά του σπαθί και ασπίδα, τα οποία υπογραμμίζουν την υποχρέωσή του ως γαζή να προστατεύει την ισλαμική πίστη. Η εικόνα συνοδεύεται από κείμενο, όπου δίνονται πληροφορίες σχετικές με την ενδυμασία του εικονιζόμενου προσώπου.
ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ|ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟΙ/ΒΑΣΙΛΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ|ΤΟΥΡΚΟΙ|ΔΙΟΙΚΗΣΗ|ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ
χαλιφάτο του Καΐρου
Κάιρο
58
1
s052
Book page
Ο μουσουλμανικός τίτλος “Σουλτάνος” προέρχεται από την αραβική λέξη “σουλτανάτ” που σημαίνει εξουσία, κράτος, δύναμη. Στην αρχή αποδιδόταν μόνο τιμητικά σε Άραβες ή Αφρικανούς μουσουλμάνους ηγεμόνες, ενώ από από το 15ο αιώνα άρχισε να χρησιμοποιείται ως ηγεμονικός τίτλος από τους επικεφαλής της δυναστείας των Οσμανληδών. Η βυζαντινή βόρειος Αφρική καταλήφθηκε από τους Άραβες στα τέλη του 7ου αιώνα μ.Χ., με αποτέλεσμα η Αίγυπτος να γίνει αραβική αποικία. Η διοίκηση της περιοχής ανατέθηκε από τους Ομεϋάδες χαλίφηδες της Βαγδάτης, αρχικά, και τους διαδόχους τους Αββασίδες στη συνέχεια, σε διορισμένους κυβερνήτες. Μεταξύ αυτών διακρίθηκε η δυναστεία των Τουλουνιδών που όμως ανετράπη μετά τη σύγκρουση μελών της με το χαλιφάτο της Βαγδάτης. Τους Τουλουνίδες διαδέχονται οι “αιρετικοί” Φατιμίδες, απόγονοι της κόρης του Μωάμεθ Φατιμά, οι οποίοι ανήγειραν την πόλη ελ-Καχίρα (το σημερινό Κάιρο), τη “Νικητήρια”. Επί Φατιμιδών, το Κάιρο έγινε η πρωτεύουσα του σιιτικού χαλιφάτου, όπου άνθησαν το εμπόριο, τα γράμματα και οι τέχνες. Η πνευματική καλλιέργεια συνεχίστηκε και όταν οι σουννίτες επέστρεψαν στην εξουσία με τον Σαλαδίνο (Σαλάχ ελ-Ντιν ελ-Αγιουμπί).
1143
