Le Premier Visir
Histoire de l'etat present de l'empire Ottoman: contenant les maximes politiques des Turcs; les principaux points de la religion Mahometane, ses sectes, ses héresies, & ses diverses sortes de religieux; leur discipline militaire, avec une supputation exacte de leurs forces par mer & par terre, & du revenu de l' Etat. Traduite de l'Anglois de Monsieur Ricaut, Escuyer, Secretaire de Monsieur le Compte de Winchelsey Ambassadeur extraordinaire du Roy de la Grand' Bretagne Charles II. vers Sultan Mahomet Han quatriéme du nom, qui regne à present; Par Monsieur Briot. A Amsterdam, chez Abraham Wolfgank. MDC LXX.
Έφιππος ο Μεγάλος Βεζίρης πολυτελώς ενδεδυμένος και με εντυπωσιακό κάλυμμα κεφαλής (τουρμπάνι) δίνει οδηγίες σε δύο γενίτσαρους (στα αριστερά του) και έναν ακόμη άνδρα (στα δεξιά του).
ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ|ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ|ΔΙΟΙΚΗΣΗ|ΔΟΥΛΟΙ|ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ|ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ
1670
Οθωμανική Αυτοκρατορία
58
1
s060
Briot
Sébastien Le Clerc
Abraham Wolfgank
Book clipping
Ο πολιτικός, διπλωμάτης και συγγραφέας Sir Paul Rycaut (1629-1700) ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1661 από τη θέση του Γραμματέα του Βρετανού πρσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Heneage Finch, τρίτου Κόμητα του Winchelsea, για να αναλάβει έξι χρόνια αργότερα επικεφαλής του προξενείου στη Σμύρνη, λιμάνι σημαντικό για τα βρετανικά εμπορικά συμφέροντα. Κατά τη διάρκεια της εντεκαετούς θητείας του εξελίχθηκε σε μία από τις ισχυρότερες προσωπικότητες της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά και της γενέτειράς του, ενώ επιδόθηκε και στη συγγραφή. Δεδομένης της αγάπης των συγχρόνων του για την ταξιδιωτική/περιηγητική λογοτεχνία, το αναγνωστικό κοινό υποδέχθηκε με ενθουσιασμό το κλασικό, πλέον, έργο "The Present State of the Ottoman Empire" (1666-67). Και σε αυτό, όπως και στο "The History of the Turkish Empire (1623 – 1677)", ο Rycaut καταγράφει με γλαφυρότητα ιστορικά γεγονότα, πληροφορίες και στοιχεία για την πολιτική, κοινωνική και πνευματική ζωή της εξωτικής Ανατολής. Το βιβλίο γνώρισε επανεκδόσεις στη Μεγάλη Βρετανία και μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Την πρώτη γαλλική έκδοση (1670) μετέφρασε από τα αγγλικά στα γαλλικά ο Pierre Briot. Το έργο του Rycaut έχει διχάσει τους μελετητές. Μερικοί θεωρούν πως είναι επιφανειακό και ακολουθεί το συρμό της εποχής σχετικά με την έκδοση απομνημονευμάτων ή/και περιηγητικών τόμων, ενώ άλλοι διακρίνουν ότι διαμέσου της κριτικής που γίνεται στην οθωμανική, διατυπώνται έμμεσες κατηγορίες εναντίον του τρόπου λειτουργίας της ίδιας της βρετανικής αυτοκρατορίας. Ο Μεγάλος Βεζίρης ήταν πολιτικά ο ισχυρότερος άνθρωπος στην οθωμανική αυτοκρατορία μετά το Σουλτάνο. Με αρμοδιότητες αντίστοιχες ενός σύγχρονου πρωθυπουργού, ηγούνταν των διοικητικών υπηρεσιών, του στρατού (εκτός των γενιτσαρικών ταγμάτων) και του αυτοκρατορικού συμβουλίου, ενώ έφερε και τη σουλτανική σφραγίδα – απόδειξη του ότι λειτουργούσε ως πληρεξούσιος του Σουλτάνου. Μαζί με τους επικεφαλής των λευκών και μαύρων ευνούχων και τη βαλιδέ σουλτάνα ήταν από τα ελάχιστα πρόσωπα με το δικαίωμα να συνομιλούν απευθείας με τον τοποτηρητή του Μωάμεθ επί γης. Οι περισσότεροι Μεγάλοι Βεζίρηδες προέρχονταν από το παιδομάζωμα, στο οποίο επιλέγονταν όχι μόνο δυνάμει ικανοί πολεμιστές, αλλά και διοικητικοί αξιωματούχοι. Η λέξη “βεζίρης” προέρχεται από την περσική vizier.
1248
