Page de l' Hasoda ou chambre du Grand Seigneur. Tulbentar Aga oi celyi qui porte le Turban du Grand Seigneur.
Histoire de l'etat present de l'empire Ottoman: contenant les maximes politiques des Turcs; les principaux points de la religion Mahometane, ses sectes, ses héresies, & ses diverses sortes de religieux; leur discipline militaire, avec une supputation exacte de leurs forces par mer & par terre, & du revenu de l' Etat. Traduite de l'Anglois de Monsieur Ricaut, Escuyer, Secretaire de Monsieur le Compte de Winchelsey Ambassadeur extraordinaire du Roy de la Grand' Bretagne Charles II. vers Sultan Mahomet Han quatriéme du nom, qui regne à present; Par Monsieur Briot. A Amsterdam, chez Abraham Wolfgank. MDC LXX.
Αξιωματούχοι της οθωμανικής αυλής. Από αριστερά: προσωπικός υπηρέτης - καμαρότος του Σουλτάνου, "Tulbentar Aga", επιφορτισμένος με τη φύλαξη, μεταφορά και τοποθέτηση του εντυπωσιακού καλύμματος κεφαλής (τουρμπάνι) στο κεφάλι του Σουλτάνου. Στο βάθος στρατιωτικές ασκήσεις.
ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ|ΤΟΥΡΚΟΙ|ΔΙΟΙΚΗΣΗ|ΔΟΥΛΟΙ|ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ|ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ
1670
Οθωμανική Αυτοκρατορία
58
1
s061
Briot
Sébastien Le Clerc
Abraham Wolfgank
Book clipping
Ο πολιτικός, διπλωμάτης και συγγραφέας Sir Paul Rycaut (1629-1700) ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1661 από τη θέση του Γραμματέα του Βρετανού πρσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Heneage Finch, τρίτου Κόμητα του Winchelsea, για να αναλάβει έξι χρόνια αργότερα επικεφαλής του προξενείου στη Σμύρνη, λιμάνι σημαντικό για τα βρετανικά εμπορικά συμφέροντα. Κατά τη διάρκεια της εντεκαετούς θητείας του εξελίχθηκε σε μία από τις ισχυρότερες προσωπικότητες της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά και της γενέτειράς του, ενώ επιδόθηκε και στη συγγραφή. Δεδομένης της αγάπης των συγχρόνων του για την ταξιδιωτική/περιηγητική λογοτεχνία, το αναγνωστικό κοινό υποδέχθηκε με ενθουσιασμό το κλασικό, πλέον, έργο "The Present State of the Ottoman Empire" (1666-67). Και σε αυτό, όπως και στο "The History of the Turkish Empire (1623 – 1677)", ο Rycaut καταγράφει με γλαφυρότητα ιστορικά γεγονότα, πληροφορίες και στοιχεία για την πολιτική, κοινωνική και πνευματική ζωή της εξωτικής Ανατολής. Το βιβλίο γνώρισε επανεκδόσεις στη Μεγάλη Βρετανία και μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Την πρώτη γαλλική έκδοση (1670) μετέφρασε από τα αγγλικά στα γαλλικά ο Pierre Briot. Το έργο του Rycaut έχει διχάσει τους μελετητές. Μερικοί θεωρούν πως είναι επιφανειακό και ακολουθεί το συρμό της εποχής σχετικά με την έκδοση απομνημονευμάτων ή/και περιηγητικών τόμων, ενώ άλλοι διακρίνουν ότι διαμέσου της κριτικής που γίνεται στην οθωμανική, διατυπώνται έμμεσες κατηγορίες εναντίον του τρόπου λειτουργίας της ίδιας της βρετανικής αυτοκρατορίας. Οι προσωπικοί ακόλουθοι του Σουλτάνου προέρχονταν κυρίως από τα γενιτσαρικά σώματα. Οι γενίτσαροι ήταν προσωπικοί δούλοι του Οθωμανού ηγέτη και αν έδειχναν ικανότητες στη διοίκηση από μικρή ηλικία προωθούνταν σε σημαντικές θέσεις στην κρατική μηχανή. Το ανώτατο αξίωμα που μπορούσαν να αναλάβουν ήταν αυτό του Μεγάλου Βεζίρη.
1253
