Ο Μητροπολίτης Αθηνών επί Τουρκοκρατίας.
εφημερίδα "το Άστυ", 18/10/1896.
Άρθρο του Δ. Γρ. Καμπούρογλου σχετικά με το αξίωμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και τα πρόσωπα που εξελέγησαν σε αυτή τη θέση. Ως πρώτος μητροπολίτης μνημονεύεται ο Άγιος Ιερόθεος (χειροτονηθείς το 52 από τον Απόστολο Παύλο), ενώ την εποχή της συγγραφής του άρθρου τον αρχιεπισκοπικό θρόνο των Αθηνών κατέχει ο 95ος κατά σειρά Μητροπολίτης, Προκόπιος Οικονομίδης.
ΕΛΛΗΝΕΣ|ΔΙΟΙΚΗΣΗ|ΚΛΗΡΟΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ|ΘΡΗΣΚΕΙΑ|ΜΝΗΜΕΙΑ
10/18/1896
Αθήνα
Αττική
40
2
s062
Καμπούρογλους
Newspaper page
Ο Δημήτριος Καμπούρογλους (1852-1942) ήταν "αθηναιογράφος", ιστοριοδίφης και λογοτέχνης, γιος του δημοσιογράφου και λογίου Γρηγόρη Καμπούρογλου και της Μαριάννας Καμπούρογλου, το γένος Αγγέλλου Γέροντα. Και οι δύο γονείς του συγκαταλέγονται στις σημαντικές πνευματικές φυσιογνωμίες της εποχής τους. Μετά την ολοκλήρωση της εγκύκλιας εκπαίδευσής του, ενεγράφη στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1877 και στη συνέχεια παρακολούθησε φιλολογικά μαθήματα. Στη συνέχεια, άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα μέχρι το διορισμό του ως δημοσίου υπαλλήλου στη θέση του επιμελητή χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης, της οποίας διετέλεσε διευθυντής για δεκατρία χρόνια (1904-1917). Είχε προηγηθεί διετής θητεία του στη θέση του διευθυντή του περιοδικού "Εβδομάς" (1884-1886). Η λογοτεχνική σταδιοδρομία του Καμπούρογλου άρχισε το 1872 σε ηλικία μόλις 20 ετών, όταν υπέβαλε στο Βουτσιναίο Ποιητικό διαγωνισμό την κωμωδία του "Ευσυνειδησία και Ασυνειδησία". Την επόμενη χρονιά έλαβε το πρώτο βραβείο για το διαγωνισμό αυτό με το έργο του "η Φωνή της Καρδιάς μου". Μέχρι το θάνατό του δεν έπαψε να ασχολείται με τη λογοτεχνία, υπογράφοντας συχνά τα έργα του με το ψευδώνυμο "Ανδρομάρης", αλλά και τις ιστορικές και εθνογραφικές έρευνες. Στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων του ήταν η ζωή στην Αθήνα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και η αθηναϊκή ιστορία γενικότερα. Ήταν ο πρώτος που αποκάλυψε την ως τότε σχεδόν άγνωστη περίοδο αυτή για την Αττική, τόσο με τα επιστημονικά του έργα όσο και με τα λογοτεχνικά του κείμενα, συγκεντρώνοντας πολύτιμο ανέκδοτο υλικό, αρχειακό και μη. Για την προσφορά του στα γράμματα τιμήθηκε από την Πολιτεία με το αριστείο γραμμάτων (1923), ενώ το 1927 εξελέγη τακτικό μέλος της νεοϊδρυθείσας Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διατέλεσε και Πρόεδρος το πανεπιστημιακό έτος 1934-1935. Το 1929 συνεργάστηκε με τη φωτογράφο Nelly’s για την έκδοση ενός φωτογραφικού ιστορικού λευκώματος για την πόλη των Αθηνών, έκδοση πολύτιμη για τις αρχαιολογικές έρευνες διότι αφορούσε σε μνημεία και περιοχές που δεν είχαν ακόμη ανασκαφεί. Εκτός από τον πλούτο της λογοτεχνικής του παραγωγής συμμετείχε στην πνευματική ζωή της Αθήνας ως ιδρυτής της "Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας", του Βυζαντινού ουσείου και άλλων ιδρυμάτων.
13190
