"Prieur d' un couvent de Dervis", "Deli espece de brave qui suit le Grand Vizir", "Diferens habillemens des Dervis", "Santon autrement Calander et Abdal".
Εκπρόσωποι της μουσουλμανικής θρησκείας και τού οθωμανικού στρατού. Από αριστερά: επικεφαλής δερβισικού τάγματος, "Deli" (δελής), μέλος της φρουράς του Μεγάλου Βεζίρη, δερβίσηδες μοναχοί - μουσικοί, μέλος του δερβισικού τάγματος Kalenderi με ξυρισμένο κεφάλι και φτωχική ενδυμασία.
ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ|ΤΟΥΡΚΟΙ|ΘΡΗΣΚΕΙΑ|ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ|ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ
Οθωμανική Αυτοκρατορία
58
1
s067
François Morellon de La Cave
Book page
Πρόκειται, πιθανότατα, για επανέκδοση των χαρακτικών που ρωτοδημοσιεύτηκαν στο έργο του διπλωμάτη και συγγραφέα Paul Rycaut "The Present State of the Ottoman Empire" (1667). Αρχικός καλλιτέχνης ήταν ο Sébastien de Clerc. Στα χαρακτικά αυτά υπογράφει ο François Morellon la Cave. O François Morellon de La Cave ήταν ζωγράφος και χαράκτης του 18ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Άμστερνταμ και ήταν μαθητής του Bernard Picart. Το τάγμα των Δερβίσηδων είναι μουσουλμανικό μυστικιστικό τάγμα. Ανάγει την καταγωγή του στους Σουφί, τους πρώτους ασκητές του Ισλάμ που εγκατέλειψαν τα εγκόσμια αναζητώντας τον Αλλάχ μέσα από τη φιλοσοφία, την πνευματικότητα και το μυστικισμό. Την τελική διαμόρφωση της σουφικής διδασκαλίας επηρέσαν ήδη υπάρχοντες θρησκείες και φιλοσοφικά ρεύματα όπως του χριστιανισμού, του βουδισμού, του γνωστικισμού και του νεοπλατωνισμού. Οι Σουφί διδάσκουν ότι επιδίωξη όλων των ανθρώπων είναι η επιστροφή τους στο Θεό, μόνο που καθένας επιλέγει διαφορετικό δρόμο (θρησκεία), και ότι όλοι οι δρόμοι είναι δόκιμοι αρκεί να εμπεριέχουν την έννοια του μονοθεϊσμού. Έκφραση της ανάγκης ένωσης με το θείο είναι ο στροβιλισμός. Η περιστροφή είναι θεμελιώδης συνθήκη της ανθρώπινης ύπαρξης (κίνηση πλανητών, ηλεκτρονίων κλπ) και ο περιστρεφόμενος δερβίσης συμμετέχει συνειδητά στην κοσμική αυτή κίνηση, με στόχο την εναρμόνιση με την Πλάση, άρα την ταύτιση με το Δημιουργό. Το τάγμα των Kalender δεβίσηδων ιδρύθηκε από τον Kalender Yusuf Andaluzskii . Το όνομα σημαίνει “αγνό χρυσάφι” και αναφέρεται στην αγνότητα των μελών του τάγματος, οι οποίοι ορκίζονταν αφορία και αιώνια περιπλάνηση. Σύμφωνα με μία ιστορική πληροφορία το 1493 τα μέλη του τάγματος εξορίστηκαν από το Σουλτάνο Βαγαζίτ στην Ανατόλια μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, ενώ τους δόθηκε αμνηστεία με αντάλλαγμα τη στράτευσή τους στο συνοριακό οθωμανικό στρατό. Οι δελήδες κατάγονταν συνήθως από ορεινές περιοχές των Βαλκανίων, ήταν μεγαλόσωμοι και αδίστακτοι (δελής κατέληξε να σημαίνει τρελός, λόγω της αλλοπρόσαλλης και εκκεντρικής συμπεριφοράς τους). Θεωρούνταν τυχοδιώκτες και αλλαζόνες που μεγαλοστομούν περισσότερο λόγω του όγκου τους παρά των υποτιθέμενων επιτυχιών τους. Λειτουργούσαν περισσότερο ως σωματοφυλακή του Μεγάλου Βεζίρη με έφεση στη λαφυραγωγία, παρά ως οργανωμένο και τακτικό στρατιωτικό σώμα. Σύμφωνα με άλλη άποψη, οι δελήδες ήταν γελωτοποιοί του Μεγάλου Βεζίρη.
1857
