Habit of the chief of Black Eunuchs in 1749. Chef des Eunuques Noirs.
A new Geographical Dictionary. Containing a full and accurate account of the several Parts of the known world, As it is divided into continents, islands, oceans, seas, rivers, lakes &c. the Situation, Extent, and Boundaries, of all the Empires, Kingdoms, States, Provinces, &c. in Europe, Asia, Africa and America. Their constitutions, revenues, forces, climate, soil, produce, manufactures, trade, commerce, cities, chief towns, universities, curious structures, ruins, antiquities, mountains, mines, animals, vegetables, minerals. Together with the Religion, Learning, Policy, Manners, and Customs, of the Inhabitants. To which is prefixed, an introductory dissertation, explaining the Figure and Motion of the Earth, the Use of the Globes, and Doctrine of the Sphere, in order to render the Science of Geography easy and intelligible to the meanest Capacity. Illustrated with a New and Accurate Set of Maps, of all the Parts of the Known World, making a complete Atlas; the Dresses of the Inhabitants; and a great variety of Plans and Perspective Views of the principal Cities, Towns, Harbours, Structures, Ruins, and other places of Antiquity. London: Printed for J. Coote, at the King’s Arms in Pater-noster Row. MDCCLIX.
Μαύρος ευνούχος πολυτελώς ενδεδυμένος και με κάλυμμα κεφαλής διακοσμημένο με φτερά.
ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ|ΔΙΟΙΚΗΣΗ|ΔΟΥΛΟΙ|ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ|ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ
1759
Οθωμανική Αυτοκρατορία
58
1
s086
J. Coote
Book page
Κιζλάρ Αγάς λεγόταν ο επικεφαλής των μαύρων ευνούχων – σκλάβων του Σουλτάνου, ένα από τα σημαντικότερα αξιώματα στην οθωμανική αυτοκρατορία. Ήταν από τους λίγους που είχαν δικαίωμα να συνομιλούν απευθείας με το Σουλτάνο (όπως επίσης η Βαλιδέ Σουλτάνα, ο Μεγάλος Βεζίρης και ο επικεφαλής των λευκών ευνούχων Καπί Αγάς) και έφερε τίτλο “πασά με τρεις ιππουρίδες” (τέσσερις φορούσε μόνο ο Σουλτάνος). Λόγω της πλήρους αποκοπής των γεννητικών τους οργάνων, στους μαύρους ευνούχους είχε ανατεθεί η προστασία του χαρεμιού και ήταν οι μοναδικοί άνδρες που μπορούσαν να πλησιάσουν τις γυναίκες του Σουλτάνου. Στους λευκούς ευνούχους, αντιθέτως, απαγορευόταν να εισέλθουν στο χαρέμι, διότι τους είχε αφαιρεθεί μόνο το πέος, με αποτέλεσμα να μη χάνουν την ερωτική επιθυμία. Ως εκ τούτου οι λευκοί ευνούχοι περιορίζονταν στα διοικητικά τους καθήκοντα. Την περίοδο κατά την οποία η αυτοκρατορία κυβερνώνταν σε μεγάλο βαθμό από το χαρέμι (μέσα 16ου – τέλη 17ου αιώνα), ο Κιζλάρ Αγάς απέκτησε τεράστια δύναμη. Η χρησιμοποίηση ευνούχων και σκλάβων στη διοίκηση και το στρατό φανερώνει την επιθυμία των Σουλτάνων να εξαλείψουν τον πολιτικό ανταγωνισμό και την οικογενειοκρατία. Στόχος τους ήταν να εκπαιδεύουν τους καλύτερους, τους πιο αφοσιωμένους και ικανούς συνεργάτες. Η πρακτική του ευνουχισμού πρωτοαπαντάται στην Κίνα περί τα 5.000 χρόνια πριν. Ήταν μία σκληρή μέθοδος στελέχωσης των διοικητικών υπηρεσιών με ανθρώπους απόλυτα αφοσιωμένους στον κύριό τους και χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις ή επιρροές. Ο ευνουχισμός πέρασε στη Δύση κυρίως διαμέσου της λατρείας της Κουμπάμπα (Κυβέλης), μιας θεότητας της γονιμότητας και της γης, της οποίας οι πιστοί αυτοευνουχίζονταν. Οι Άραβες έμαθαν την πρακτική από τους Πέρσες και την υιοθέτησαν όταν κατέκτησαν την περιοχή τους στα μέσα του 8ου αιώνα, παρόλο που το Κοράνι απαγόρευε τον ευνουχισμό, διότι εκτίμησαν τη χρησιμότητα των ευνούχων στη φύλαξη των χαρεμιών. Παρέκαμψαν την εντολή του Προφήτη αναθέτοντας σε χριστιανούς και Εβραίους το έργο του ευνουχισμού που συχνά γινόταν καθ’ οδόν προς το σκλαβοπάζαρο. Οι μαύροι ευνουχίζονταν ολοκληρωτικά, ενώ στους λευκούς έκοβαν μόνο το πέος. Αν το αγόρι κατάφερνε να επιζήσει, πουλιόταν σε κάποιο από τα σκλαβοπάζαρα της αυτοκρατορίας πιάνοντας συνήθως τιμή όση η μισή αξία ενός αλόγου.
1980
