Δράμα - πασά. Drama Pacha. Dessiné d' après nature par Boggi.
Ο Δράμαλης Πασάς της Λάρισας και αρχιστράτηγος των τουρκικών δυνάμεων πολυτελώς ενδεδυμένος και με εντυπωσιακό κάλυμμα κεφαλής (τουρμπάν
ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ|ΤΟΥΡΚΟΙ|ΔΙΟΙΚΗΣΗ|ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ|ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (1821)|ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ|ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ/ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ
Οθωμανική Αυτοκρατορία
26
2
s017
Boggi
Martin
Book page
"à Paris, chez Martin, Palais de Justice, No 4" Ο Δράμαλης Πασάς (1780 - 1822) πήρε το όνομά του (κανονικά λεγόταν Μαχμούτ) από τον τόπο καταγωγής του, τη Δράμα, την οποία διοικούσε ο πατέρας του Σαλίχ. Μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη ως όμηρος του Σουλτάνου Σελίμ Γ', κάτι που συνηθιζόταν με τους γιους των διοικητικών αξιωματούχων ως ένας τρόπος προστασίας της κεντρικής εξουσίας από τους φιλόδοξους περιφερειακούς ηγεμόνες, αλλά και άσκησης των μελλοντικών αξιωματούχων στη διοίκηση και το στρατό. Ο Μαχμούτ συμμετείχε σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις έναντι των Βουλγάρων, των Σέρβων και των Αιγυπτίων επιδεικνύοντας και στρατιωτικές αρετές, αλλά και διοικητικές ικανότητες. Η φήμη του και η υποστήριξη της Βαλιδέ Σουλτάνας, του εξασφάλισαν τη διοίκηση της γενέτειράς του μετά το θάνατο του πατέρα του, ενώ το 1820 διορίστηκε από το Σουλτάνο Μαχμούτ Β' Πασάς στη Λάρισα. Έλαβε μέρος στην εκστρατεία των σουλτανικών στρατευμάτων εναντίον του Αλή Πασά των Ιωαννίνων υπό τις οδηγίες αρχικά του Πασόμπεη και ύστερα του Χουρσίτ, αλλά με το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης επέστρεψε στη Θεσσαλία και με αιφνιδιαστικές επιθέσεις στα χωριά των Αγράφων κατέπνιξε τις επαναστατικές προσπάθειες. Η αντίδρασή του εκτιμήθηκε από το Σουλτάνο, ο οποίος τον τοποθέτησε στη θέση του Χουρσίτ ως σερασκέρη (αρχιστρατήγο) και του ανέθεσε να καθυποτάξει τους επαναστατημένους Έλληνες της Πελοποννήσου. Στα τέλη Ιουνίου 1822, ένα τεράστιο εκστρατευτικό σώμα 25.000 – 30.000 ανδρών ξεκινά από τη Λάρισα. Στη θέα του και μόνο οι Έλληνες πανικοβάλλονται, με αποτέλεσμα ο Δράμαλης να περάσει αμαχητί από Βοιωτία, Αττική και Κόρινθο και να φτάσει στις 11 Ιουλίου 1822 στο Άργος. Πολιορκεί το κάστρο της πόλης, το οποίο υπερασπίστηκε για 12 μέρες ο Δημήτριος Υψηλάντης καθυστερώντας την προέλαση των τουρκικών δυνάμεων, αλλά υποπίπτει σε ένα στρατηγικό λάθος: Δεν εξασφάλισε τις διαβάσεις μεταξύ Κορίνθου και Άργους στην περίπτωση πιθανής υποχώρησης. Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύθηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταστρώνοντας ένα σχέδιο αντιμετώπισης των υπέρτερων τουρκικών δυνάμεων. Διέταξε να καούν τα σπαρτά στην πεδιάδα του Άργους έτσι ώστε να διακοπεί η τροφοδοσία του τουρκικού στρατού. Η αδυναμία ανεφοδιασμού σε συνδυασμό με την ξηρασία του καλοκαιριού που είχε στερέψει τα ποτάμια, ανάγκασε το Δράμαλη να επιστρέψει στην Κόρινθο για νερό και τροφή. Ο Κολοκοτρώνης τον περίμενε με 2.500 άνδρες στα Δερβενάκια. Στις 26 Ιουλίου φθάνει ο τουρκικός στρατός και παθαίνει πανωλεθρία. Τις επόμενες δύο μέρες ακολουθούν μάχες στον Άγιο Σώστη (με επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων το Νικηταρά) και στο Στεφάνι – Αγιονόρι (με τις δυνάμεις των Παπφλέσσα και Δ. Υψηλάντη), όπου και ολοκληρώνεται η καταστροφή για τοΔράμαλη. Ο ίδιος μόλις που καταφέρνει να σωθεί και να επιστρέψει με τα υπολείμματα του στρατού του στην Κόρινθο, όπου και πέθανε συντετριμμένος και καταβεβλημένος στις 26 Οκτωβρίου 1822. Το αξίωμα του Πασά ήταν από τα σημαντικότερα στην οθωμανική διοικητική και στρατιωτική μηχανή, ανώτερο του Μπέη, αλλά κατώτερο του Μεγάλου Βεζίρη. Η καταγωγή της λέξης προέρχεται από την τουρκομανική "bash aga" που σήμαινε αρχηγός φυλής και την περσική "padeshah" που σήμαινε βασιλιάς και τη χρησιμοποιούσαν οι Σουλτάνοι ως επίσημο τίτλο τους.
2092
