Εθνικόν Ημερολόγιον Μαρίνου Παπαδόπουλου Βρετού
Εξέχουσες προσωπικότητες από την πολιτική, οικονομική, θρησκευτική και πνευματική ζωή κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά το πέρας της Επανάστασης.
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ|ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ|ΕΛΛΗΝΕΣ|ΚΛΗΡΟΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ|ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ
Ελλάδα
26
4
s005
Παπαδόπουλος-Βρετός
Imp. Lemercier & Cie, r de Seine 57 Paris
Magazine page
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Μαρίνος Παπαδόπουλος Βρετός γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Εκτός από τα λογοτεχνικά του έργα είναι γνωστός για την έκδοση της ετήσιας περιοδικής έκδοσης "Εθνικόν Ημερολόγιον". Στα τέλη του 19ού και τις αρχές του 20ού αώνα συνηθίζονταν τέτοιου είδους εκδόσεις ("Ημερολόγιον" του Σκώκου, "Αττικόν Ημερολόγιον" του Ασωπίου, "Ποικίλη Στοά" του Αρσένη κοκ), οι οποίες περιελάμβαναν μεγάλη ποικιλία θεμάτων. Λόγω, ακριβώς, του ποικίλου περιεχομένου τους θεωρούνται πολύτιμες πηγές για την οικονομική και κοινωνική ιστορία του Νεότερου Ελληνισμού. Ο ιατρός Φωτεινός Π. Πανάς (1831 – 1902) γεννήθηκε στα Σπαρτιά (Λειβαθώ) της Κεφαλλονιάς, γιος του φιλολόγου Νικολάου Πανά και της Ελένης Ιγγλέση. Ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του φοίτησε στη Φαρμακευτική Σχολή της Ιονίου Ακαδημίας στην Κέρκυρα και άσκησε το επάγγελμα του φαρμακοποιού για δύο χρόνια στο Αργοστόλι. Μετά το θάνατό του πατέρα του, όμως, το 1848, πούλησε την ακίνητη περιουσία του και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για να εκπληρώσει το παιδικό του όνειρο, να σπουδάσει ιατρική. Διακρίθηκε από νωρίς, κερδίζοντας το θαυμασμό των συμφοιτητών και των καθηγητών του, ένας από τους οποίους, ο Νelaton, τον στήριξε ιδιαίτερα στη σταδιοδρομία του. Το 1854 ο Φωτεινός άρχισε τη θητεία του σε νοσοκομείο, πέντε χρόνια αργότερα έγινε βοηθός καθηγητή και το 1860 ήταν πια προπαρακευαστής και δάσκαλος της Ανατομίας. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε και την διδακτορική του διατριβή, ενώ το 1863 πήρε τη γαλλική ιθαγένεια και διορίστηκε υφηγητής στο Πανεπιστήμιο. ‘Εκτοτε εργάστηκε σε πλήθος νοσοκομείων ειδικευόμενος στη Χειρουργική, τη Γυναικολογία και την Οφθαλμολογία, εφαρμόζοντας καινοτόμες μεθόδους. Το 1870 στο S. Louis ήταν ο πρώτος που ολοκλήρωσε με επιτυχία επέμβαση εξαγωγής ωοθηκών, από τους πρώτους γενικά που εφάρμοσαν την αντισηπτική μέθοδο Lister σε ποικιλία επεμβάσεων, ενώ το 1895 ανακοίνωσε στη Γαλλική Ακαδημία νέα εγχειρητική μέθοδο αντιμετώπισης του στραβισμού. Από το 1877 ήταν Πρόεδρος της Χειρουργικής Εταιρείας, δύο χρόνια μετά ανέλαβε τη νεοεισαχθείσα έδρα της Οφθαλμολογίας και το 1899 εξελέγη Πρόεδρος της Ιατρικής Ακαδημίας. Συνεργάστηκε με κορυφαίους επιστήμονες της εποχής του, μεταξύ των οποίων ο βιολόγος L. Pasteur, και τιμήθηκε με πλήθος βραβείων και μεταλλίων. Λόγω βαρειάς ασθένειας (νόσος Aran - Duchenne) σταμάτησε να διδάσκει το 1900. Πέθανε στην έπαυλή του στο Παρίσι και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη. Τόσο ο ίδιος, όσο και η σύζυγός του Μαρία Μπαλή, κόρη Χιώτη τραπεζίτη, ενίσχυσαν την ελληνική προσπάθεια στον ελληνοτουυρκικό πόλεμο του 1897. Ο Ζαχαρίας Μάθας ήταν επίσκοπος Σαντορίνης. Ο Ηρακλής – Κωνσταντίνος Βασιάδης (1821-1890) γεννήθηκε στο Δελβινάκι της Ηπείρου και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Μετά το πέρας των σπουδών του διετέλεσε Καθηγητής και Σχολάρχης στη σχολή του Μεγάλου Ρεύματος, ενώ υπήρξε και ιδρυτής του "Ηπειρώτικου Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου" στην Κωνσταντινούπολη.
2192
