Κρήτη Γαβριήλ ηγούμενος της μονής Αρκαδίου. Candia Gabriel - The Abbot of the convent of Arcadion.
Ο ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου στο Ρέθυμνο Κρήτης, Γαβριήλ Μαρινάκης.
ΚΛΗΡΟΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ|ΚΡΗΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ|ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ
26
4
s039
J. Cartright, 25, New Broad Street
Magazine clipping
Η Κρήτη βρισκόταν υπό τουρκική κατοχή από το 1669 και οι κάτοικοί της είχαν επαναστατήσει πολλές φορές κατά των δυνάμεων κατοχής. Ειδικά μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους το 1830, πάγιο αίτημά τους ήταν η ένωση με αυτό, αίτημα που διατυπώθηκε ηχηρά με τη μεγάλη Επανάσταση του 1866 - 1869. Διαμαρτυρόμενοι για την κακοδοίκηση, την ανελευθερία και τη στέρηση δικαιωμάτων, οι Κρητικοί στις 14/5/1866 συγκάλεσαν Παγκρήτια Συνέλευση στα Χανιά και συνέταξαν επιστολή προς το Σουλτάνο. Παράλληλα, ενημέρωσαν μυστικά τις Μεγάλες Δυνάμεις ότι επιθυμούν ένωση με την Ελλάδα. Παρόλο που ο Σουλτάνος και οι Μεγάλες Δυνάμεις αδιαφόρησαν για τα κρητικά αιτήματα και η Ελλάδα ακολουθούσε πολιτική ουδετερότητας, οι Κρητικοί αποφάσισαν να ξεσηκωθούν μόνοι τους διεκδικώντας το δίκιο τους. Έτσι, στις 21/8/1866 ξέσπασε η Κρητική Επανάσταση με βασικό σύνθημα "Ένωσις ή Θάνατος" και αρχηγούς το Μιχαήλ Κόρακα στο Ηράκλειο, τον Ιωάννη Ζυμβρακάκη στα Χανιά και τον Ελλαδίτη Συνταγματάρχη Πυροβολικού Πάνο Κορωναίο, που αποβιβάστηκε στο νησί στις 24/9, στο Ρέθυμνο. Εναντίον των επαναστατών εστάλη ο Μουσταφά Ναϊλή Πασάς, ο οποίος ξεκίνησε τις επιχειρήσεις του εναντίον επαναστατικών πυρήνων στα Χανιά και προχώρησε προς το Ρέθυμνο και, συγκεκριμένα, τη μονή Αρκαδίου, σημαντικό επαναστατικό κέντρο της περιοχής. Ο ηγούμενος της μονής Γαβριήλ Μαρινάκης από το χωριό Μαργαρίτες της επαρχίας Μυλοποτάμου, ο οποίος είχε εκπροσωπήσει το Ρέθυμνο στην Παγκρήτια Συνέλευση του Μαΐου, αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη μονή παρά τις συμβουλές του Κορωναίου περί ακαταλλότητας του μοναστηριού για άμυνα. Ο τουρκικός στρατός αποτελούμενος από 15.000 άνδρες και ισχυρά κανόνια έφθασε στο Αρκάδι στις 6/11/1866 και δύο μέρες αργότερα ξεκίνησε η πολιορκία. Εντός μονής βρίσκονταν λιγότερο από χίλια άτομα, κυρίως γυναικόπαιδα, και μόλις 250 πολεμιστές. Οι υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις επικράτησαν, τα τείχη της μονής έπεσαν και οι πολιορκημένοι κλείστηκαν στην πυριτιδαποθήκη. Εκεί ανατινάχτηκαν παίρνοντας μαζί τους στο θάνατο εκατοντάδες εχθρούς. Το Αρκάδι έγινε σύμβολο ηρωισμού και ελευθερίας, προκάλεσε συγκίνηση στο εξωτερικό και απέσπασε την προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης για το Κρητικό Ζήτημα. Η Επανάσταση τερματίστηκε το 1869, καθώς ένα χρόνο πριν ο Σουλτάνος είχε υποχρεωθεί να παραχωρήσει "Οργανικό Νόμο" στο νησί, ένα είδος Συντάγματος που προέβλεπε καθεστώς ημιαυτονομίας. Οι επαναστατικές προσπάθειες των Κρητικών, όμως, συνέχισαν με εξεγέρσεις το 1877-1878, 1889, 1895 και 1897. Το νησί ενώθηκε, τελικά, με την Ελλάδα με τη συνθήκη του Λονδίνου (30/5/1913).
3496
