--> Gennadius Scrapbooks

Προσωπογραφίαι Γ' Ελλ. Βασιλ. Οίκος κ' υποψήφιοι

Title: 

L' empereur d' Allemagne et son beau - frère le roi de Grèce Constantin, feld - maréchal dans l' armée allemande, aux manoeuves de Silésie.

Publication/Bibliography: 

Illustration, September 13, 1913.

Description: 

Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος A΄, με πένθος λόγω της πρόσφατης δολοφονίας του πατέρα του, μαζί με τον κουνιάδο του Καίζερ της Γερμανίας. σε γυμνάσια του γερμανικού στρατού στη Σιλεσία.

Subject: 

ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟΙ/ΒΑΣΙΛΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ|ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ|ΠΡΩΣΟΙ/ΓΕΡΜΑΝΟΙ

Date: 

09/13/1913

Datecoveragefrom: 

Datecoverageto: 

Country: 

Γερμανία

OLCity: 

OLSite: 

Monument: 

OLArea: 

Σιλεσία

Scrapbook: 

26

Volume: 

3

Spread: 

s048

Author: 

Engraver: 

Publisher: 

Type: 

Magazine clipping

Notes: 

Μετα τη λήξη των Βαλκανικών πολέμων και την υπογραφή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913) ο Καίζερ, Γουλιέλμος Β΄ (αδελφός της Βασίλισσας Σοφίας) απένειμε στον Κωνσταντίνο Α΄(1868-1923) τον τιμητικό τίτλο του στρατάρχη των γερμανικών δυνάμεων. Έτσι ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να επισκεφτεί τον Καίζερ οικογενειακώς το Σεπτέμβριο του 1913. Λίγο μετά την άφιξή του ο Κωνσταντίνος μετέβη στη Σιλεσία για να παρακολουθήσει μαζί με τον κουνιάδο του τα στρατιωτικά γυμνάσια του γερμανικού στρατού. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ (1868-1923) ήταν γιος του Γεωργίου Α΄ και της βασίλισσας Όλγας. Είχε τον τίτλο του Δούκα της Σπάρτης και σπούδασε τόσο στην στρατιωτικής σχολή Ευελπίδων όσο και στη στρατιωτική σχολή της Ακαδημίας Πολέμου της Πρωσίας. Το 1889 παντρεύτηκε τη Σοφία (1870-1932) κόρη του καίζερ της γερμανικής αυτοκρατορίας Φρεδερίκου του ΙΙΙ και αδελφή του διαδόχου του Γουλιέλμου του ΙΙ. Απέκτησε μαζί της 3 κόρες και 3 γιούς,οι οποίοι, και οι τρεις, βασίλεψαν στην Ελλάδα. Η βασιλεία του Κωνσταντίνου δεν ήταν συνεχής και χαρακτηρίζεται από στιγμές δόξας, όπως οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913), όσο και στιγμές μεγάλων αποτυχιών, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή (1922). Η διαδοχή του στο θρόνο σε μια κρίσιμη στιγμή για την ελληνική εξωτερική πολιτική (1913) και η σύγκρουσή του με τον Ελ. Βενιζέλο, αποτέλεσε την αρχή της φθοράς του γοήτρου του. Βρέθηκε δύο φορές σε εξορία. Η πρώτη στην Ελβετία διήρκησε τρία περίπου χρόνια (1917-1920), ενώ το 1923 κατά τη διάρκεια της δεύτερης εξορίας του πέθανε στη Σικελία.

ObjectId: 

3912