--> Gennadius Scrapbooks

Προσωπογραφίαι Γ' Ελλ. Βασιλ. Οίκος κ' υποψήφιοι

Title: 

King Constantine and Prince (afterwards king) Alexander.

Publication/Bibliography: 

Description: 

O Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ (1868-1923) μαζί με το δευτερότοκο γιο του Αλέξανδρο (1893-1920).

Subject: 

ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟΙ/ΒΑΣΙΛΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ|ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ|ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ

Date: 

Datecoveragefrom: 

Datecoverageto: 

Country: 

OLCity: 

OLSite: 

Monument: 

OLArea: 

Scrapbook: 

26

Volume: 

3

Spread: 

s050

Author: 

Engraver: 

Publisher: 

Type: 

Clipping

Notes: 

Ο βασιλιάς Αλέξανδρος (1893-1920) ήταν ο δευτερότοκος γιος του Κωνσταντίνου Α΄. Σπούδασε στη Σχολή Ευλπίδων. Κατά τη διάρκεια του διχασμού και την υποχρεωτική απομάκρυνση του Κωνσταντίνου από το θρόνο, επιλέχτηκε ο Αλέξανδροςως διάδοχος, καθώς ο πρωτότοκος γιός του Κωνσταντίνου, Γεώργιος συμφωνούσε με την πολιτική του πατέρα του. Ο Αλέξανδρος υπήρξε υποδειγματικός κατά την ολιγόχρονη παραμονή του στο θρόνο, καθώς κινήθηκε διακριτικά προσπαθώντας με κάθε τρόπο να μην βαθύνει και άλλο το χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και ανακτόρων. Παντρεύτηκε την Ασπασία Μάνου με την οποία τέλεσε μοργανάτικο γάμο, επειδή η Ασπασία δεν είχε ευγενική καταγωγή. Το γεγονός ότι παντρεύτηκε ελληνίδα τον έκανε ακόμη πιο λαοφιλή. Πέθανε από σηψαιμία, όταν δαγκώθηκε από μακκάκο. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ (1868-1923) ήταν γιος του Γεωργίου Α΄ και της βασίλισσας Όλγας. Είχε τον τίτλο του Δούκα της Σπάρτης και σπούδασε τόσο στην στρατιωτικής σχολή Ευελπίδων όσο και στη στρατιωτική σχολή της Ακαδημίας Πολέμου της Πρωσίας. Το 1889 παντρεύτηκε τη Σοφία (1870-1932) κόρη του καίζερ της γερμανικής αυτοκρατορίας Φρεδερίκου του ΙΙΙ και αδελφή του διαδόχου του Γουλιέλμου του ΙΙ. Απέκτησε μαζί της 3 κόρες και 3 γιούς,οι οποίοι, και οι τρεις, βασίλεψαν στην Ελλάδα. Η βασιλεία του Κωνσταντίνου δεν ήταν συνεχής και χαρακτηρίζεται από στιγμές δόξας, όπως οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913), όσο και στιγμές μεγάλων αποτυχιών, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή (1922). Η διαδοχή του στο θρόνο σε μια κρίσιμη στιγμή για την ελληνική εξωτερική πολιτική (1913) και η σύγκρουσή του με τον Ελ. Βενιζέλο, αποτέλεσε την αρχή της φθοράς του γοήτρου του. Βρέθηκε δύο φορές σε εξορία. Η πρώτη στην Ελβετία διήρκησε τρία περίπου χρόνια (1917-1920), ενώ το 1923 κατά τη διάρκεια της δεύτερης εξορίας του πέθανε στη Σικελία.

ObjectId: 

3928