Neugriechen.
Δυσανάγνωστη η βιβλιογραφική αναφορά γραμμένη με μολύβι κάτω από τον τίτλο.
Γερμανικό άρθρο σχετικό με τους Νεοέλληνες. Το κείμενο συνοδεύουν σκίτσα/χαρακτικά από έργα του Νικόλαου Γύζη.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ|ΜΑΛΤΕΖΟΙ|ΕΛΛΗΝΕΣ|ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ|ΗΘΗ/ΕΘΙΜΑ/ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
02/ - /1882
59
1
s004
Γύζης
R. Brendamour
Book page
Ο Νικόλαος Γύζης (1842 – 1901) είναι από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 19ου αι. Γεννήθηκε στο Σκλαβοχώρι της Τήνου, ένα από έξι παιδιά του ξυλουργού Ονούφριου και της Μαργαρίτας Γύζη. Το 1850 η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα και ο Νικόλαος άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (τότε λεγόταν Σχολή των Ωραίων Τεχνών), αρχικά ως ακροατής κι έπειτα ως σπουδαστής. Μετά το πέρας των σπουδών του και χάρη στη γνωριμία του με τον πλούσιο φιλότεχνο Νικόλαο Νάζο έλαβε υποτροφία από το Ευαγές Ίδρυμα του Ναού της Ευαγγελιστρίας της Τήνου ώστε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, όπου και έφτασε το 1865. Στη Γερμανία έκανε στενή παρέα με τον ομότεχνό του Νικηφόρο Λύτρα, ενώ μαθήτευσε κοντά στους Hermann Anschütz, Alexander Wagner και Karl von Piloty. Έπειτα από επτά χρόνια παραμονής στη βαυαρική πρωτεύουσα, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1872 μετατρέποντας σε ατελιέ το πατρικό του σπίτι στην οδό Θεμιστοκλέους. Παρέμεινε, όμως, μόνο δυο χρόνια στην Αθήνα, για να επιστρέψει απογοητευμένος στο Μόναχο, όπου έζησε για το υπόλοιπο της ζωής του. Καλλιτεχνικά εντάχθηκε στο εικαστικό ρεύμα του ακαδημαϊκού ρεαλισμού, ήταν δηλαδή εκπρόσωπος της λεγόμενης Σχολής του Μονάχου, δίνοντας στα έργα του ηθογραφικές διαστάσεις, πάντα στο πνεύμα του ιστορικού ρεαλισμού.
4741
