Ein Griech aus denen Insuln, auf der Tabura Spielend.
Έλληνας νησιώτης παίζει ταμπουρά.
ΕΛΛΗΝΕΣ|ΜΟΥΣΙΚΗ/ΧΟΡΟΣ|ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
Οθωμανική Αυτοκρατορία
59
1
s019
Vanmour
C. Weigel
Book page
Πρόκειται για άγνωστη γαλλική έκδοση σχετικά με τις ενδυμασίες, τον τρόπο ζωής, τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων της οθωμανικής αυτοκρατορίας, βασισμένη στο πρωτότυπο έργο του Ferriol "Recueil de cent estampes representant differentes nations du Levant, tirées sur les Tableaux peints d'après Nature en 1707 et 1708. Par les ordres de M. de Ferriol ambassadeur du Roi à la Porte. Et gravées en 1712 & 1713 par les soins de Mr. LeHay. Ce recueil se vend a Paris chez les. Sr. LeHay, rue de Grenette Fauxbourg St. Germain proche la ruё de la Chaise. le Sr. Duchange garveur du Roi ruё St. Jacques. Avec privilège du Roi. 1714". Το συγκεκριμένο χαρακτικό στην πρωτότυπη έκδοση αποδίδεται στον Gérard Scotin. Ο μαρκήσιος Charles De Ferriol (1652 – 1722) υπηρέτησε το Γάλλο βασιλιά ως πρεσβευτής στην Υψηλή Πύλη από το 1699 έως το 1710 περίπου. Κατά τη συνήθεια της εποχής, οι διπλωματικοί ταξίδευαν με μεγάλες συνοδείες, αποτελούμενες και από καλλιτέχνες. Ένας από τους καλλιτέχνες που συνόδευε τον νέο πρεσβευτή ήταν και ο ζωγράφος από τη Valenciennes της Φλάνδρας Jean – Baptiste Van Mour (1671 – 1737). Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Κωνσταντινούπολη (το 1707 συγκεκριμένα) ο De Ferriol ανέθεσε στον Van Mour να φιλοτεχνήσει εκατό περίπου πορτραίτα σημαντικών και μη προσώπων που απάρτιζαν το εθνικό και θρησκευτικό μωσαϊκό της αυτοκρατορίας. Με την επιστροφή του στο Παρίσι ο De Ferriol δημοσίευσε το έργο του “Recueil de cent estampes représentant différentes nations du Levant (1712 – 13)”, με δικά του κείμενα και τους πίνακες του Van Mour σε χαρακτικά που φιλοτέχνησαν μεταξύ άλλων οι Gérard Scotin l'Ancien, Jean Baptiste Scotin I, Jacques de Franssieres, Simonneau le Fils και Jean Baptiste Haussard. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ονόματα του καλλιτέχνη και των χαρακτών λείπουν από τη σελίδα τίτλου, η επιρροή όμως του έργου του ήταν μεγάλη. Το βιβλίο μεταφράστηκε αμέσως σε πέντε τουλάχιστον γλώσσες και ενίσχυσε ακόμη περισσότερο το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον για την Ανατολή γενικά, και την οθωμανική αυτοκρατορία ειδικότερα. Ο Van Mour συνέχισε να δουλεύει στην Κωνσταντινούπολη απολαμβάνοντας την “Εποχή της Τουλίπας”, περίοδο πνευματικής και καλλιτεχνικής ακμής για την οθωμανική αυτοκρατορία υπό τη διακυβέρνηση του Σουλτάνου Αχμέτ Γ’ (1703-1730) και του Μεγάλου Βεζύρη Δαμάτ Ιμπραήμ Πασά, συνεργαζόμενος κυρίως με πρεσβείες. Σημαντικότερος παραγγελιοδότης του ζωγράφου μετά την απαχώρηση του De Ferriol ήταν ο Ολλανδός πρεσβευτής Cornelis Calkoen, για αυτό και μεγάλο μέρος του έργου του εκτίθεται στο Rijksmuseum του Άμστερνταμ. Η πολύχρονη παραμονή του Van Mour στην Κωνσταντινούπολη του χάρισε τον άτυπο τίτλο “peintre du Bosphore”, αλλά και τον σημαντικότατο επίσημο τίτλο “Peintre Ordinaire du Roy en Levan” σε αναγνώριση από τη γαλλική κυβέρνηση των υπηρεσιών του στην Ανατολή. Ετάφη στο νεκροταφείο των Ιησουιτών στo Γαλατά δίπλα στον Βαρώνο του Salagnac.
4920
