Un page de Veli Pacha de Thessalie.
Voyage a Athènes et a Constantinople ou collection de portraits, de vues et de costumes Grecs et Ottomans. Peints sur les lieux, d' aprés nature, lithographieés et coloriés par L. Dupré, éléve de David; Accompagné d' un texte orné de vignettes. Paris, Imprimarie de Dondey-Dupré, rue Saint-Louis, No 46, au Marais. M DCCC XXV.
Νεαρός ακόλουθος του Βελή Πασά της Θεσσαλίας, με χαρακτηριστική ενδυμασία, κάλυμμα κεφαλής και κουμπούρια περασμένα στη ζώνη.
ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ|ΟΠΛΑ/ΟΠΛΙΣΜΟΣ|ΠΑΙΔΙΑ
1825
Οθωμανική Αυτοκρατορία
59
1
s069
Dupré
Charles Étienne Pierre Motte
Book page
Ο Γάλλος ζωγράφος Louis Dupré (1789-1837) ήταν μαθητής του Jacques-Louis David (1748 – 1825), του σημαντικότερου εκπροσώπου της σχολής του νεοκλασικισμού. Το 1819 έκανε ένα εξάμηνο ταξίδι στην οθωμανική αυτοκρατορία επισκεπτόμενος την Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα, ενώ περιηγήθηκε επίσης την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και άλλες περιοχές. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του έκανε πολλά σκίτσα, χρηματοδοτούμενος από τρεις εύπορους Βρετανούς, τους κκ. Hyett, Vivian και Hay. Τα σκίτσα αυτά στη συνέχεια λιθογράφησε και εξέδωσε στο Παρίσι από το 1825 έως το 1834 σε μορφή λευκώματος. Το έργο είχε τίτλο "Voyage à Athènes et à Constantinople" και αποτελούνταν από δέκα τεύχη, ενώ οι περισσότερες λιθογραφίες ήταν επιχρωματισμένες. Ο Charles Étienne Pierre Motte (1785-1836) ήταν από τους σημαντικότερους Γάλλους χαράκτες του α΄μισού του 19ου αιώνα, με την πλειοψηφία των έργων του να εντάσσεται στο ρεύμα του ρομαντισμού. Σταθμός της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας θεωρείται το έτος 1827, όταν συνεργάστηκε με τον Eugène Delacroix για την εικονογράφηση της πρώτης γαλλικής έκδοσης του "Faust" του Johann Wolfgang von Goethe. Το αξίωμα του Πασά ήταν από τα σημαντικότερα στην οθωμανική διοικητική και στρατιωτική μηχανή, ανώτερο του Μπέη, αλλά κατώτερο του Μεγάλου Βεζίρη. Η καταγωγή της λέξης προέρχεται από την τουρκομανική “bash aga” που σήμαινε αρχηγός φυλής και την περσική “padeshah” που σήμαινε βασιλιάς και τη χρησιμοποιούσαν οι Σουλτάνοι ως επίσημο τίτλο τους. O γιος του Αλή Πασά Βελής, με τη βοήθεια και του πατέρα του ακολούθησε την ίδια διοικητική – στρατιωτική σταδιοδρομία. Συμπλήρωσε δύο θητείες ως διοικητής της Θεσσαλίας (1804 – 1807 και 1812 – 1819), ενώ στο μεσοδιάστημα (1807 – 1912) είχε αποσπαστεί στο Μωριά. Την περίοδο που ο Αλή Πασάς συγκρούστηκε με την Πύλη, ο Βελής, όπως και ο αδελφός του Μουχτάρ – Πασάς της Ναυπάκτου – πρόδωσαν τον πατέρα τους, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τα αντίποινα του Σουλτάνου. Παρά το γεγονός ότι συνεργάστηκαν με τα στρατεύματα του Χουρσίτ, όμως, είχαν ακριβώς την ίδια τύχη με τον πατέρα τους τόσο οι ίδιοι, όσο και οι γιοι τους. Εκτελέστηκαν, και τα κεφάλια τους, στάλθηκαν στην Πύλη "πεσκέσι" στο Σουλτάνο.
5314
