Έλληνες στρατιώτες στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης εξετάζουν τα λάφυρα (τουφέκια) από την παράδοση των Τούρκων μετά την απελευθέρωση της πόλης.
ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ|ΠΕΖΙΚΟ/ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ|ΚΤΙΡΙΑ|ΛΙΜΑΝΙΑ|ΟΠΛΑ/ΟΠΛΙΣΜΟΣ|ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ (1912-1913)
26/10/1912
Θεσσαλονίκη
λιμάνι
35
1
s022
Photo
Με την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου η Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει τις τουρκικές δυνάμεις σε δυο μέτωπα: της Ηπείρου και της Μακεδονίας. Την προέλαση στη Μακεδονία κατέστησαν δυνατή οι δύο σημαντικές νίκες του ελληνικού στρατού στο Σαραντάπορο και τα Γιαννιτσά, στις 9 και 20/10/1912, αντιστοίχως. Σε ό, τι αφορά, όμως, την εκπόνηση του στρατηγικού σχεδίου είχε διαφανεί εξ αρχής διαφωνία μεταξύ του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου και του Αρχιστράτηγου και Διαδόχου Κωνσταντίνου. Έπειτα από επίμονα τηλεγραφήματα της ελληνικής κυβέρνησης και ανάμειξη του ίδιου του Βασιλιά Γεωργίου Α’ που στήριζε το σχέδιο Βενιζέλου για κατάληψη της Θεσσαλονίκης και όχι προέλαση προς το βορρά και το Μοναστήρι, ο Κωνσταντίνος πείστηκε να κατευθύνει το στρατό του προς την πόλη διαμέσου του Αξιού Ποταμού. Στις 24 Οκτωβρίου, το Γενικό Επιτελείο εγκαταστάθηκε στην έπαυλη Τοψίν (σημερινός Βαθύλακκος). Μετά από δύο ημέρες διαπραγματεύσεων αναφορικά στους όρους παράδοσης μεταξύ του Κωνσταντίνου και του Τούρκου Αρχιστρατήγου Χασάν Ταξίν Πασά, η πόλη παραδόθηκε. Το σχετικό πρωτόκολλο παράδοσης συνυπέγραψαν με τον Ταξίν Πασά στο Διοικητήριο Θεσσαλονίκης οι αξιωματικοί Βίκτωρ Δούσμανης και Ιωάννης Μεταξάς ως πληρεξούσιοι του Γενικού Επιτελείου.
545
