Στρατιώτες επί σκοπόν σε πρόχειρη κατασκήνωση του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλονίκη, φρουρούν Τούρκους αιχμαλώτους.
ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ|ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ|ΕΛΛΗΝΕΣ|ΤΟΥΡΚΟΙ|ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ (1912-1913)
26/10/1912
35
1
s025
Photo
Με την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου η Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει τις τουρκικές δυνάμεις σε δυο μέτωπα: της Ηπείρου και της Μακεδονίας. Την προέλαση στη Μακεδονία κατέστησαν δυνατή οι δύο σημαντικές νίκες του ελληνικού στρατού στο Σαραντάπορο και τα Γιαννιτσά, στις 9 και 20/10/1912, αντιστοίχως. Σε ό, τι αφορά, όμως, την εκπόνηση του στρατηγικού σχεδίου είχε διαφανεί εξ αρχής διαφωνία μεταξύ του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου και του Αρχιστράτηγου και Διαδόχου Κωνσταντίνου. Έπειτα από επίμονα τηλεγραφήματα της ελληνικής κυβέρνησης και ανάμειξη του ίδιου του Βασιλιά Γεωργίου Α’ που στήριζε το σχέδιο Βενιζέλου για κατάληψη της Θεσσαλονίκης και όχι προέλαση προς το βορρά και το Μοναστήρι, ο Κωνσταντίνος πείστηκε να κατευθύνει το στρατό του προς την πόλη διαμέσου του Αξιού Ποταμού. Στις 24 Οκτωβρίου, το Γενικό Επιτελείο εγκαταστάθηκε στην έπαυλη Τοψίν (σημερινός Βαθύλακκος). Μετά από δύο ημέρες διαπραγματεύσεων αναφορικά στους όρους παράδοσης μεταξύ του Κωνσταντίνου και του Τούρκου Αρχιστρατήγου Χασάν Ταξίν Πασά, η πόλη παραδόθηκε. Το σχετικό πρωτόκολλο παράδοσης συνυπέγραψαν με τον Ταξίν Πασά στο Διοικητήριο Θεσσαλονίκης οι αξιωματικοί Βίκτωρ Δούσμανης και Ιωάννης Μεταξάς ως πληρεξούσιοι του Γενικού Επιτελείου.
578
