Porte ou Serai/derriere du Serai/Mer de Marmora.
Άποψη της αυτοκρατορικής πύλης - κεντρικής εισόδου (και πρώτης από τις τρεις διαδοχικές) στο Τοπ Καπί και οπίσθια όψη του ανακτόρου μπροστά από τη θάλασσα του Μαρμαρά.
ΑΝΑΚΤΟΡΑ|ΜΝΗΜΕΙΑ|ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Κωνσταντινούπολη
Τοπ Καπί (παλάτι σουλτάνου)
αυτοκρατορική πύλη (Babi Humayoun ή Saltanat Kapisi)
52
2
s070
Book page
Η Θάλασσα του Μαρμαρά (Προποντίδα) συνδέει τον Εύξεινο Πόντο με το Αιγαίο Πέλαγος και χωρίζει τόσο την Κωνσταντινούπολη, όσο και την Τουρκία στην ασιατική και την ευρωπαϊκή της πλευρά. Η θάλασσα πήρε το όνομά της από τα πλούσια κοιτάσματα μαρμάρου στην περιοχή. Το 1459 ο Μωάμεθ Β’ αποφάσισε μετά το Εσκί Σεράι στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης να κτίσει δεύτερο παλάτι, στο σημείο της πόλης όπου συναντώνται ο Κεράτιος Κόλπος με τη Θάλασσα του Μαρμαρά, στη θέση της αρχαίας βυζαντινής ακρόπολης. Η οικοδόμηση του ανακτόρου διήρκεσε 16 περίπου χρόνια. Το 19ο αιώνα, την αρχική ονομασία Γενί Σεράι (Νέο Παλάτι) αντικατέστησε η νέα ονομασία Τοπ Καπί (Πύλη του Κανονιού), λόγω της ομώνυμης γειτονικής πύλης. Το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον του παλατιού έγκειται τόσο στον τρόπο κατασκευής του, όσο και στο γεγονός ότι διαμορφώθηκε με τα χρόνια και αναλόγως των προσθηκών, επεκτάσεων του κάθε σουλτάνου. Ουσιαστικά, δεν αποτελεί ενιαίο χώρο, αλλά ένα σύμπλεγμα κτιρίων, κήπων, κρηνών, περιπτέρων κοκ που αναπτύσσονται σε τέσσερις μεγάλες αυλές. Οι αυλές αναπτύσσονται σε έναν κάθετο άξονα με κατέυθυνση από νότο προς βορρά και χωρίζονται με πύλες, ενώ η πρόσβαση σε αυτές μειώνεται προοδευτικά. Η τέταρτη και πιο εσωτερική αυλή ανήκε αποκλειστικά και μόνο στο σουλτάνο. Το ανάκτορο του Τοπ Καπί παρέμεινε βασική κατοικία των σουλτάνων ως τα μέσα του 19ου αιώνα, οπότε η αυλή μεταφέρθηκε στο νεότευκτο και πιο "ευρωπαϊκό" παλάτι Dolmabahçe.
6160
