Πρόσφυγες από την Ξάνθη στο σιδηροδρομικό σταθμό εγκατελείπουν την πόλη με τα υπάρχοντά τους και περιμένουν την αμαξοστοιχία που θα τους μεταφέρει σε ελληνικό έδαφος. Στο κτίριο κάτω από τα δύο μικρά παράθυρα, πινακίδα με το όνομα του σταθμού "Iskedje", δηλαδή "Ξάνθη" στα τουρκικά. Σε πρώτο πλάνο δεξιά εύζωνας που επιτηρεί την αναχώρηση των προσφύγων.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ|ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ|ΕΛΛΗΝΕΣ|ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕΣΑ/ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ|ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ (1912-1913)|ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ |ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΙ
28/7/1913
Ξάνθη
σιδηροδρομικός σταθμός
35
1
s056
Photo
Η πόλη της Ξάνθης κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου καταλήφθηκε από τις συμμαχικές βουλγαρικές δυνάμεις στις 8/11/1912, για να απελευθερωθεί από τα ελληνικά στρατεύματα στις 13/7/1913, στο πλαίσιο του Β’ Βαλκανικού Πολέμου και την πολεμική αντιπαράθεση των πρώην συμμάχων. Η ελληνική κατοχή, όμως, διαρκεί μόλις ένα δεκαπενθήμερο καθώς με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (28/7/1913) η Ξάνθη, όπως άλλωστε όλη η Θράκη μέχρι το Νέστο ποταμό (εκτός της Σταυρούπολης), επιδικάζεται στην ηττημένη Βουλγαρία. Πολλοί Ξάνθιοι προτιμούν την προσφυγιά παρά τον κίνδυνο συνύπαρξης με τους Βουλγάρους και για το λόγο αυτό εγκαταλείπουν την περιοχή τους αναζητώντας ασφάλεια σε πόλεις της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Η Ξάνθη επιστρέφει σε ελληνικά χέρια προς το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα στις 4/10/1919, όταν η IX Μεραρχία υπό τις διαταγές του στρατηγού Λεοναρδόπουλου εισέρχεται νικηφόρα στην πόλη. Η πλήρης ενσωμάτωση της Ξάνθης και όλης της Δ. Θράκης στην Ελλάδα επικυρώνεται με την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών στις 28/7/1920.
904
