DPA-0309
Ἱερὰ διήγησις συλλεχθεῖσα μὲν παρά τινος ἀδελφοῦ, ἡσυχάσαντος ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει. Ἀναθεωρηθεῖσα δέ, ἐπιδιορθωθεῖσα καὶ ἀξία τύποις ἐκδοθῆναι κριθεῖσα παρά τε τοῦ παναγιωτάτου πρώην οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κυρίου Γρηγορίου καὶ παρ’ ἄλλων ἐλλογίμων ἀνδρῶν. Τύποις δὲ ἐκδοθεῖσα τὸ πρῶτον μὲν δι’ ἐξόδων τοῦ τιμιωτάτου κυρίου Ἰωάννου Τζιάτζου. Δεύτερον δὲ ὑπὸ τοῦ πανοσιωτάτου κυρίου Γαβριὴλ ἱερομονάχου τοῦ ἐν τῇ ἰδίᾳ μονῇ μονάσαντος. Καὶ νῦν τὸ τρίτον ἐπιμελείᾳ καὶ δαπάνῃ τῶν ἐκ Μπεκίου τοῦ Δήμου Λαμίας κατοίκων, συντρεξάσης καὶ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Προυσσοῦ, ὡς καὶ ἄλλων εὐσεβῶν Χριστιανῶν. Ἐν Λαμίᾳ, ἐκ τῆς τυπογραφίας «Φωνῆς τοῦ Λαοῦ» 1869.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 174, 46c. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1869. 201. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 167-168.
Θεοτόκος Προυσιώτισσα
Λαμία
1869
σ. 6: Ἐπίγραμμα ἰαμβικὸν ἐκ τοῦ Συναξαριστοῦ (στ. 2). Ἀρχ.: Προύσηθεν εἰκὼν τῆς ἁγνῆς τῇ Ἑλλάδι∙ σ. 6-7: Ἕτερον Βενεδίκτου (στ. 5). Ἀρχ.: Νόων βροτῶν τε χαρμονὴ οὖσα, κόρη∙ σ. 7: Ἕτερον ἑτέρου (στ. 2). Ἀρχ.: Φέρουσα πῦρ, δέσποινα, ἐν ταῖς ἀγκάλαις∙ σ. 7: Ἕτερον τοῦ αὐτοῦ ἡρωελεγεῖον. Ἀρχ.: Εὐλαβέως σὰ τεράστια, αἰὲν δὴ μετιόντα∙ σ. 7: Διονυσίου ἁγιορείτου, τοῦ ἐκ Κλειτσοῦ τῶν Ἀγράφων, ἐπίγραμμα ἡρωελεγεῖον, ἱκετήριον πρὸς τὴν πανάχραντον καὶ πανυπερένδοξον κυρίαν ἡμῶν Θεοτόκον (στ. 12). Ἀρχ.: Ὄλβιος ὃς σ’ φύτευσε, καὶ ὀλβίη ἤτεκε μήτηρ∙ σ. 7: Χρυσάνθου Κασίμου τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων, ἴαμβον ἱκετήριον (στ. 4). Ἀρχ.: Ψάμμον βραχεῖαν θαυμάτων σου, παρθένε∙ σ. 8-11: Στίχοι πολιτικοὶ περὶ τῆς τοποθεσίας τῆς ἱερᾶς μονῆς ταύτης, φιλοπονηθέντες μέν, παρὰ Ἰγνατίου τοῦ ἐκ Νεοχωρίου τῆς Κοστριάδος∙ ἀναθεωρηθέντες δὲ παρὰ Μεθοδίου Καυσοκαλυβίτου, τοῦ ἔχοντος τὸν πώγωνα συρόμενον τῇ γῇ. Ἀρχ.: Ψυχωφελῆ διήγησιν ἀκούσατε καὶ θείαν∙ σ. 13-54: Ἡ διήγηση γιὰ τῆν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου Προυσιωτίσσης. Ἀρχ.: Καὶ κάθε μὲν ἁγίου τῶν θαυμάτων ἡ διήγησις∙ σ. 57-78: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 70-76: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Σοφίας, πανάχραντε, τέμενος θείας ὑπάρχουσα. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Γεράσιμος∙ σ. 81-88: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Ἀπὸ χειλέων ῥυπαρῶν ἐφύμνιον δέξαι. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Διονύσιος ἱερομόναχος.