DPA-0195
Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Θεοδοσίου τοῦ νέου, τοῦ θαυματουργοῦ καῖ ἰαματικοῦ. Ψαλλομένη τῇ ζ΄. Αὐγούστου. Ὑπὸ Συμεὼν τοῦ Πελοποννησίου, ἀρχιμανδρίτου, καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς κοινοβιωτικῆς Μονῆς Γρηγορίου τοῦ Ἄθωνος. Προσετέθη δὲ ἐν τέλει καὶ ὁ τοῦ ἁγίου Bίος συγγραφεὶς παρὰ τοῦ ἱεροῦ Νικολάου τοῦ Μαλαξοῦ καὶ πρωτοπαπᾶ τῆς πόλεως Ναυπλίου. Ἐν Ναυπλίῳ, ἐκ τοῦ τυπογραφείου καὶ βιβλιοδετείου Ἀδελφῶν Ν. Κλεισιούνη. 1888.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 281, 1. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1888.33. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 104.
Θεοδόσιος ο νέος
Ναύπλιο
1888
σ. 5-22: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 14-20: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Χριστοῦ ταῖς λαμπρότησι καταυγαζόμενος. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 23-39: Νικολάου Μαλαξοῦ, πρωτοπαπᾶ Ναυπλίου, Bίος καὶ θαύματα τοῦ ὁσίου Θεοδοσίου. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ τρισόλβιος πατὴρ ἡμῶν Θεοδόσιος.
DPA-0196
Bίος καὶ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Θεοδοσίου τοῦ νέου, τοῦ θαυματουργοῦ καῖ ἰαματικοῦ ἀσκήσαντος ἐν Ἀργολίδι κατὰ τὸ 862 μ. Χ. Ψαλλομένη τῇ 7ῃ Αὐγούστου. Ἐκδίδεται δαπάνῃ τῶν εὐσεβῶν Χρήστου Κωνστ. Καραγιάννη (Ἀργείου) καὶ Φωτούλας τῆς συμβίου αὐτοῦ. Τῇ ἐπιστασίᾳ δὲ καὶ διορθώσει τοῦ αἰδεσιμωτάτου Γεωργίου Α. Βουτέρη. (ἐφημερίου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ὁσίου Μελετίου). Ὁ ἐνάρετος καὶ σιωπῶν διδάσκει. Ὁ δὲ φαῦλος καὶ ὁμιλῶν σκανδαλίζει. Ἡ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι κεκριμμένη. Καὶ οἱ ἄνθρωποι, πνευματικῶς, εἶναι ἀδιάφοροι εἰς τοὺς νόμους τῆς Ἐκκλησίας. Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις. Ἐν Ἀθήναις, τύποις Κ. Κουντουριώτου καὶ Ἀδελφῶν Σαρρῆ, ὁδὸς Λεωχάρους ἀριθ. 20. 1925.
L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 281, 2. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 104-105.
Θεοδόσιος ο νέος
Αθήνα
1925
σ. 3-44: Ἡ ἀκολουθία καὶ ὁ Βίος (βλ. ἔκδοση 1888∙ περιέχει μερικὰ ἐπιπλέον τροπάρια)∙ σ. 44-46: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Ὁ τρισόλβιος οὗτος καὶ θεοφόρος πατήρ.
DPA-0197
Ἀκολουθίαι καὶ Βίοι τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων πατέρων ἡμῶν καὶ θαυματουργῶν ἁγίων Θεοδοσίου τοῦ νέου καὶ Νικάνορος, τοῦ μὲν Ἀθηναίου, τοῦ δὲ Θεσσαλονικέως, ὧν ἡ μνήμη τῇ 7 Αὐγούστου. (Ἀσκητῶν, τοῦ μὲν ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ Ἀργολίδος τῆς Πελοποννήσου καὶ ἐν τῷ Δήμῳ Μηδέας μεταξὺ Ἄργους καὶ Ναυπλίου τῷ 921, τοῦ δὲ ἐν τῇ ἐπαρχία Γρεβενῶν, τῷ δήμῳ Βεντσίων τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας καὶ ἐν τῷ τοῦ Καλλιστράτου ὄρει ἔνθεν τὸ ἡμίωρον ἀπέχον τὸ πάλαι συνώνυμον τῆς μονῆς χωρίον Ζάμπουρδα τῷ 1519 ὁσίως τελειοθέντων). Ἔκδοσις ἀρχιμ. Εὐθυμίου Δελαλῆ Τ. Θ. Δαπάνῃ εὐσεβοῦς γυναικός. 1925. Ἐν Πειραιεῖ, μὴν Μάϊος, τύποις Ἐφημ. «Χρονογράφος».
Κ. Χρυσοχοΐδης, «Συμβολὴ εἰς τὴν Βιβλιογραφίαν τῶν ἑλληνικῶν ἀκολουθιῶν τοῦ L. Petit», Ὁ Ἐρανιστὴς 12 (1975), 201. A. Γλαβίνας, Ὁ ὅσιος Νικάνορας, ἕνας Θεσσαλονικέας ἱδρυτὴς μονῆς (+ 7 Αὐγούστου 1549), σ. 57-58. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 105-106.
Θεοδόσιος ο νέος Νικάνωρ ο θαυματουργός
Πειραιάς
1925
σ. 6-33: Οἱ ἀκολουθίες (τὸ κείμενο δίστηλο, ἀριστερὰ ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Θεοδοσίου καὶ δεξιὰ τοῦ ὁσίου Νικάνορος <τῆς Ζάβορδας>)∙ σ. 6-33: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Θεοδοσίου (βλ. ἔκδοση 1888)∙ σ. 6-33: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Νικάνορος∙ σ. 20-30: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Τὰ χείλη τὰ βέβηλα καὶ ῥυπαρὰ ἀνάπτυξον. Ἀκρ.: <Τὴν σὴν γεραίρω, Νικάνωρ, μνήμην, πάτερ>. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 35-42: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας τοῦ ὁσίου Νικάνορος. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 43-49: Ὁ Bίος καὶ τὰ θαύματα τοῦ ὁσίου Θεοδοσίου. Ἀρχ.: Ὁ μακάριος οὗτος ὅσιος ὑπῆρξεν Ἀθηναῖος∙ σ. 49-56: Ὁ Bίος καὶ τὰ θαύματα τοῦ ὁσίου Νικάνορος. Ἀρχ.: Ὁ ὅσιος οὗτος πατὴρ κατήγετο ἐκ τῆς μεγαλουπόλεως Θεσσαλονίκης.